De 4 mei bijeenkomst begon gewoontegetrouw in de Palembangstraat
52 in het Vriendschapshuis met koffie en thee.
Na de koffie ging men in stille tocht naar het
Ceramplein. Het was heerlijk zacht weer, de bomen stonden in teergroene kleuren
onder een strakblauwe hemel en het was plechtig stil op het plein tussen de
muziek die door Nazeer Abdulhai en Obbay Salloum, twee jonge muzikanten
gevlucht uit Syrië gespeld was. Ahmed El Mesri van Assadaaka Community hield
een korte toespraak. Ook Ronald Plasterk, Minister van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties was bij de herdenking aanwezig. Een bijzonder man.
Er waren dit jaar veel mensen aanwezig.
Er waren dit jaar veel mensen aanwezig.
Toen de lichten aan gingen van het stiltemoment
werd het echt stil, zo stil als wij het ons alleen maar herinneren van toen wij
als klein kinderen met ons moeders/vaders naar het herdenkingsmonument bij ons
in de buurten gingen, lang geleden. Je hoorde dan de vogels zingen en soms
hoorde je iemand snikken. Dat was nu niet, maar de stilte vonden wij wel net zo
indrukwekkend als toen.
Ahmed benadrukte in zijn toespraak de gevolgen van
oorlog, van geweld. De pijn, de slachtoffers, de beroving van vrijheid. Ahmed
sloot af met de volgende woorden: ‘Vandaag, dames en heren, bedenken wij dat
zorg nog steeds nodig is. Als je dat begrijpt, ben je humaan en begrijp je
waarom wij slachtoffers van geweld herdenken.
Hierna ontstond een verdere discussie over
vrijheid en merkte een deelnemer aan het gesprek op dat je eigen vrijheid
ophoudt waar de vrijheid van de ander belemmerd wordt.
Het was een boeiende avond, waarin zowel tegengestelde meningen als ook persoonlijke verhalen de ruimte kregen, een herdenkingsbijeenkomst waardig.
Het was een boeiende avond, waarin zowel tegengestelde meningen als ook persoonlijke verhalen de ruimte kregen, een herdenkingsbijeenkomst waardig.
4 mei bijeenkomst 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten