De socioloog Justus Uitermark roemde in de vorige Dwars de Assadaaka Community als een vrijwilligersorganisatie in Oost met een uniek bereik. Benieuwd naar het mooie werk van Assadaaka spreken wij af met Ahmed El Mesri, de initiatiefnemer. Het is zijn naam die overal verschijnt als je Assadaaka zoekt. Wij ontmoeten hem in een kleine kale ruimte in de Gerard Majellakerk aan de Zeeburgerdijk onder het toeziend oog van de Heilige Gerardus, een volks- heilige van de katholieken.
El Mesri kwam naar Nederland als jongen van zestien jaar: ‘Ik moest liegen over mijn leeftijd. Het was in de flower powertijd. Ik zocht de vrijheid in Nederland. Mijn moeder huilde: zoon, ga niet weg. Maar ik ging toch.’ Op het moment dat hij terug wil – zijn koffer staat ingepakt achter de deur – krijgt hij een ongeval. Hij belandt in een rolstoel en teruggaan is geen optie meer. Hij moet weer integreren en gaat terug naar school. Als hij zich in wil zetten voor zijn medemens, stuit hij op drempels. Fysieke drempels en vooral drempels die te maken hebben met taboes en vooroordelen. Hij is op zoek naar verbinding met lotgenoten. ‘Ik zag gewoon veel ellende. Veel migranten werden ziek en gingen niet terug zoals zij van plan waren. Een migrant die niet werkt is taboe in de migrantengemeenschap en ook in de autochtone gemeenschap. Mensen zijn hier gekomen om te werken en niet om gehandicapt te zijn.’
Radicalisering
Deze ervaringen zijn de drijfveer achter zijn inzet voor Assadaaka. Een inzet die gericht is op het helpen van mensen en het bespreekbaar maken van taboes. Hij schuwt het niet om de luis in de pels te zijn. Op meerdere onderwerpen gaat Assadaaka moeilijke discussies niet uit de weg. Na de aanslagen in Frankrijk en België hebben zij een calamiteitsspreekuur gehouden. Zij bieden mensen een plaats om te praten. Dit doen zij sinds de aanslag op Theo van Gogh. El Mesri: ‘Mensen praten over radicalisering, maar het probleem erachter is uitsluiting. Het probleem zit niet in de religie. Religie verbiedt zinloos geweld. Radicaliserende jongeren zijn de aansluiting kwijtgeraakt. Dat gebeurt niet op het moment dat zij naar Syrië afreizen. Radicaliseren is een proces, dat begint als het niet lukt om mee te doen. De aanslagen in Parijs en Brussel zijn gepleegd door mannen die opgroeiden in onze westerse samenleving. De wortel is armoede en uitsluiting. Jonge mensen krijgen geen werk. Zelfs stagiaires vinden geen stageplek. Wij helpen een beetje door ongeveer twintig stagiaires werkervaring te bieden.’
Seksuele diversiteit
Een ander taboeonderwerp is seksuele diversiteit binnen verschillende culturen. ‘Wij hebben in april een gespreksavond georganiseerd met de film De beslissing,’ vertelt El Mesri. ‘Het was prachtig. Meer dan vijftig mensen in een kleine zaal. Iedereen was muisstil. Na de film, tijdens de discussie, zegt iemand: ik ben homoseksueel. Ik zeg, nou dan ben je gewoon uit de kast gekomen. Mooi. Dat is jouw identiteit.’ Op 20 mei organiseert Assadaaka weer zo’n avond. De beslissing is een educatieve film die past bij alle culturen, bij jong en oud. Aansluitend is er een debat geleid door de regisseur Wahid Sanouji. Deze keer zal de gratis vertoning plaatsvinden in de Meevaart, Balistraat 48a.
Spreekuren
Assadaaka organiseert dagelijks spreekuur in de Lombokstraat 2. Vertrouwenspersonen bieden daar een luisterend oor en geven ondersteuning bij problemen met de administratie, instanties of opvoeding. ‘Men komt met een hulpvraag, maar achter die hulpvraag zitten vaak tientallen andere vragen. Mensen hebben vragen over armoede, radicalisering en opvoeding,’ zegt El Mesri. En dat is nog lang niet alles. Assadaaka organiseert ook bijeenkomsten over racisme, vluchtelingen, gehandicapten en 4 en 5 mei-herdenkingen. Zij hebben een algemeen en een medisch spreekuur voor onverzekerden, een zorgspreekuur samen met de FNV, een huiswerkklas en niet te vergeten: gratis Nederlandse les.
Werkruimte
Aan ideeën, activiteiten en samenwerking heeft Ahmed El Mesri geen gebrek. Vrijwilligers willen graag bij Assadaaka Community werken. De discussiebijeenkomsten zijn druk bezocht. Assadaaka is als geen ander in staat om juist als er behoefte is aan debat, grote groepen mensen te bereiken. Wat Assadaaka ontbeert is geld en werkruimte. Dit voorjaar moesten zij de ruimte aan de Plantage Middenlaan verlaten. Nu zijn er her en der activiteiten, net waar zij toevallig terecht kunnen. Een subsidie voor de organisatie is er niet, hoewel het een duurzaam participatie-initiatief is pur sang. Zij zorgen goed voor de zwakke medeburger en de samenleving. De overheid zou net zo goed voor Assadaaka moeten zorgen. Dan zou participatiemaatschappij wat minder koud klinken. #
Tekst: Rose Bartholomé | Fotografie: Stichting Onze Hoop
DWARS DOOR DE BUURT mei 2016 - 186
https://www.oost-online.nl/images/dwars-archief/dwars-186.pdf
https://oost-online.nl/index.php/mensen/mensen-en-oost/mensen-maken-oost/4592-maak-kennis-met-justus-uitermark
Geen opmerkingen:
Een reactie posten