zondag 23 juni 2013

Samen naar zelfredzaamheid!!

Op vrijdag 21 juni 2013 heeft vrouwencentrum de Bloem het seizoen succesvol afgesloten.

Met ondersteuning van  Assadaaka Community heeft de Bloem het afgelopen seizoen veel leerzame projecten gerealiseerd. Onder leiding van Habiba zijn veel vrouwen geholpen en steeds meer weten de weg te vinden naar het centrum. Ook wethouder Lieke Thesingh benadrukte de rol van Assadaaka in het stadsdeel.
Hieronder vindt u de toespraak van Dhr. A. El Mesri

dinsdag 18 juni 2013

Verslag - Themabijeenkomst Armoede en Gezondheidszorg op 24 mei 2013

 
 
 
 
 
 
 
Stichting Onze  Hoop - voor en door migranten met een handicap of chronische ziekte
Armoede en Gezondheidszorg
Themabijeenkomst op 24 mei 2013, kantoor Plantage Middenlaan

‘Sommige mensen besluiten om geen medicijnen te kopen, omdat zij anders niet te eten hebben. Of andersom.’

Saskia Hubelmeijer opent de bijeenkomst en ze geeft het programma voor de middag op waarbij ze een aantal deelgroepen noemt van mensen die door de voorgestelde bezuinigingen in de Zorg extra getroffen zullen worden: mensen die in een traject zitten  van schuldhulpverlening; mensen met een minimum inkomen; vluchtelingen.

Natuurlijk zijn er nog meer groepen te noemen, maar daar komen we nog over te spreken in het debat straks.
Ahmed El Mesri, voorzitter van Onze Hoop komt vervolgens aan het woord. De kern van zijn verhaal is dat door de voorgestelde bezuinigingen mensen die toch al in een moeilijke en vaak geïsoleerde positie verkeren nog verder in het nauw worden gedreven.

Uiteindelijk zullen deze mensen ofwel in een later stadium alsnog een beroep moeten doen op nog veel duurdere hulp; ofwel je drijft mensen zo ver tot het uiterste van isolement en wanhoop dat er echt ongelukken gaan gebeuren die niet door de omgeving kunnen worden voorkomen en opgevangen. Denk aan zieken en ouderen voor wie het steeds moeilijker wordt om in de eigen kosten van levensonderhoud te voorzien; denk aan mensen met diabetes die afhankelijk zijn van hun medische behandeling en medicamenten; denk aan chronisch zieken; aan astmapatiënten. Het zijn maar een paar voorbeelden maar er zijn er talloze te noemen. Voor hen is armoede een dagelijkse realiteit.

Stichting Onze Hoop is er altijd geweest juist voor deze mensen: de migranten met een beperking en hun familie, en ze wil vooral ook een signaalfunctie naar de politiek vervullen, om het beleid tegen het licht van de werkelijkheid te blijven houden!
Arjan Gelder van de partij WilNu introduceert zichzelf. Hij begint te signaleren dat er veel negativiteit over de toestand in Nederland is en dat we wel murw geslagen lijken: onze volksvertegenwoordigers vertegenwoordigen ons niet genoeg.

De kern van zijn verhaal komt er op neer dat hij zegt dat de overheid het spoor bijster is:
·        Er is minder zorg, voor hogere kosten.
·        De Kamer controleert het ingestelde beleid slecht.
·        De doelstellingen van 2008 niet zijn gehaald.
·        Er is op grote schaal fraude in de Gezondheidszorg ontdekt.
·        Veel, te veel, wordt aan de instellingen zelf overgelaten waardoor fraude mogelijk is gemaakt.
·        De graaicultuur is gegroeid en de burger raakt in de knel.

In een beschaafd land, en dan is dit het resultaat?

‘Zelfredzaamheid’ is het credo, en ‘eigen  verantwoordelijkheid’ van de burger. Het zijn de kreten van nu. Eerst bezuinigen en dan met bakken de deur uit om de resultaten van deze houding te moeten opvangen. 
Dit systeem, zegt Arjan, moet ontmanteld worden. Wel moet het sociale systeem van nu veranderd worden. Maar de overheid moet eerst de eigen zaken op orde stellen en bijvoorbeeld de boekhoudfraude bij gemeente en landelijke overheid aanpakken. Het is schandalig dat de burger daar de dupe van moet worden en de prijs voor moet gaan betalen. 
Er komt een reactie uit het publiek: We moeten naar vereenvoudiging. Maar voor dat z’n beslag krijgt komt er altijd in zo’n veranderingsproces naar boven wat niet goed werkt. Ook wordt genoemd dat er veel vrijwilligerswerk is. 

Cihan Ugural van vakbond AbvaKabo: 24 april het Zorgakkoord overheid-werkgevers. Abva-Kabo heeft dat niet ondertekend. De eigen bijdrage weg, de zorgondersteuning wordt wegbezuinigd. De realiteit is dat 400.000 mensen / mantelzorgers zijn overbelast. Tot 40% hulp bij huishouding en Thuiszorg terugbezuinigd. De persoonlijke verzorging verdwijnt, verzorgingstehuizen gaan dicht. En in de gehandicaptenzorg en in de verpleeghuizen e.d.: overal verdwijnen banen.

In de landelijke politiek is een aparte tafel gekomen voor Zorg.

Wij, als Abva-Kabo, gaan er in met: Niet bezuinigen op de Zorg!!!
Dan gaat Cihan verder met het benoemen van alternatieven:

·        De zorgverzekeraars: hun winst moet naar de Zorg!
·        Verpleeghuizen verhogen hun vermogen – dat geld is van ons allemaal! en moet naar de Zorg!
·        Wat betreft de topsalarissen en salarissen aan de top: zolang mensen slechte Zorg krijgen moeten mensen aan de top niet zoveel verdienen!
·        Verspilling van geld in de Zorg: haal dat weg daar en laat het terugvloeien naar waar het echt nodig is!

Ook onze alternatieven werden niet gehonoreerd. Toen is er voorgesteld: laat werknemers in de Zorg iets minder stijgen in loon. Dat genereert ook geld waardoor b.v. de Thuiszorg behouden kan blijven. (Hij legt uit: ‘Loonruimte’ vanuit de overheid is niet wat de mensen echt in handen krijgen.)
Dit kabinet bezuinigt omdat ze er ideologisch achter staan. Dat is een keuze! Ze willen niet anders. Er is geen visie op de lange termijn – waar je de gevolgen gaat zien van deze ‘bezuinigingen’ die op den duur weer als extra kosten terugkomen door de gevolgen op langere termijn.  

Hierna geeft Herman Klein-Tiessink, senior beleidsmedewerker zorg bij Cliëntenbelang Amsterdam een presentatie over de ‘gevolgen van het zorgakkoord voor de stad Amsterdam’.
Heeft u nog vragen over bezuinigingen in de zorg?
020 7525100      info@clientenbelangamsterdam.nl

020 7525131  of  06-47440672    info.onzehoop@gmail.com

© Stichting Onze Hoop
Verslag is opgesteld door Lies Bierenbroodspot

zondag 16 juni 2013

Verslag: ONTMOETING EN DIVERSITEIT IN DE RUMA KHAMI

 
 Dhr. A. El Mesri, deskundige in multiculturalisatie.
 
Assadaaka Community organiseerde in het kader van de diversiteit op woensdag 14 juni jl. in de Ruma Khami in Amsterdam Oost een korte ontmoeting tussen de maatschappelijke organisaties en verschillende instantie. De ontmoeting stond in het teken van het idee dat reguliere instanties die in de toekomst hun medewerkers beter kunnen informeren en gaan werken, kennis maken met een buurt waar mensen van verschillende culturen met elkaar wonen en leven.

Diversiteit is een vereiste voor Europa en dus ook Amsterdam in de 21ste eeuw. Het is een gevolg van het gedeeld verleden. Historisch is dit een stad rijk aan cultuur en talent. Ook in het heden is dit het geval al wordt momenteel veel talent miskend. De stad zal krachtige stappen moeten zetten om de vrije expressie van sociale, culturele, academische en economische diversiteit te behouden die zij zo actief vermaakt in haar zakelijke imago.

De ontmoeting werd begonnen met een lezing door Dhr. A. El Mesri, deskundige in multiculturalisatie.

Er was veel belangstelling voor deze avond. Ook waren er 9 stagiaires van de hogeschool die straks in de zorg zouden gaan werken. Een geslaagde avond met belangrijk en nuttige leer momenten.

Hier onder volgt de lezing/presentatie van Ahmed El Mesri over Interculturele zorg

Een chronische ziekte, een beperking of een handicap krijgen
In deze workshop gaan we een aantal verschillen bekijken tussen de 'standaard' Nederlandse cultuur en de manier waarop hier tegen ziekte aangekeken wordt en niet Nederlandse of zelfs niet westerse culturen, die soms een volledig andere visie hebben op (chronische) ziektes en lichamelijke beperkingen.

Ik ben Ahmed El Mesri, de oprichter van Assadaaka Community en van de Stichting Onze Hoop. Ik kom oorspronkelijk uit Marokko en woon al geruime tijd in Nederland.
Hier heb ik ook het ongeluk gehad dat gemaakt heeft dat ik al jaren in een rolstoel – en tegenwoordig elektrisch rolstoel of scootmobiel – zit. In mijn werkzaamheden met mensen van allerlei verschillende achtergronden heb ik veel verschillen ervaren in de manier waarop mensen tegen ziekte en beperkingen aankijken. Daarom zijn wij hier gekomen om u, die werkzaam bent in de gezondheidszorg, hierover te vertellen, zodat u op de hoogte bent van deze verschillen en ernaar kunt handelen. Het uiteindelijke doel is dat u hierdoor uw vak beter uit kunt oefenen.

De stichting Onze Hoop, heb ik een aantal jaren geleden opgericht als belangenorganisatie voor migranten met een handicap. Misschien denkt u: Is dat nu noodzakelijk, weer een aparte organisatie voor migranten. Kunnen zij niet gewoon terecht bij de reeds bestaande organisaties? Dat zijn begrijpelijke vragen, maar de eerste vraag moet bevestigend beantwoord worden en de tweede ontkennend: de problematiek waar migranten mee te maken krijgen die een chronische ziekte of een handicap krijgen is zo anders dan waar geboren en getogen Nederlanders mee te maken krijgen dat we er wel degelijk op een andere manier aandacht aan moeten schenken. Maar niet alleen in de hulpverleningsvraag van mensen die de weg naar Onze Hoop weten te vinden, ook in mijn eigen leven, zo zult u begrijpen, heb ik ervaren wat het is om als migrant geconfronteerd te worden met alle kanten van de Nederlandse gezondheidszorg. In deze workshop wil ik dan ook wat nader ingaan op zowel wat ik ervaren heb in de gezondheidszorg als ingaan op waar wij verbetering aan kunnen brengen.

Mijn eigen ervaringen met artsen, verpleegkundigen en zorginstellingen is een voortdurend proces, ook omdat de gezondheidszorg voortdurend in verandering is. Dingen die vroeger onmogelijk leken, zijn nu standaardbehandeling geworden; terwijl er ooit een tijd was waarin mensen met een chronische ziekte of een beperking in het geheel niet meer meededen of mee konden doen aan het sociaal-maatschappelijk leven, lijkt het hier tegenwoordig veel beter te zijn. Er is nog steeds verbetering mogelijk, maar er wordt in ieder geval aan gewerkt.

Als ik kijk naar mijn eigen ervaringen, dan kan ik alleen maar concluderen dat ik voor alles wat ik aan ondersteuning en begeleiding gehad heb, heb moeten vechten. Vechten voor mijn rechten, maar ook om inzicht te krijgen in hoe de gezondheidszorg hier werkt, en dat is een groot verschil met Marokko, een cultuurschok, zoals wij dat wel eens noemen.

Omdat ik dus de gezondheidszorg zowel als vragende partij heb leren kennen als als migrant, kan ik mij dus een heel goed beeld vormen van hoe het kan zijn voor mensen die slechts gebrekkig geïntegreerd zijn in de Nederlandse maatschappij en de taal niet machtig zijn. Het heeft voor u als hulpverlener dan geen zin om stil te blijven staan bij het feit dat deze mensen zich dan maar beter hadden aan moeten passen aan de Nederlandse maatschappij; u wilt toch proberen tot een goed beeld te komen van de situatie waar u mee te maken heeft. U wilt uw vak goed uitoefenen. Wij gaan hier verder in op hoe u dat kunt doen.

Hoe kijkt de migrant tegen een chronische ziekte of een lichamelijke beperking aan?
In het onderstaande wordt naar de patiënt verwezen in de derde persoon mannelijk; het spreekt vanzelf dat u voor 'hij', 'hem' en 'zijn' ook 'zij' respectievelijk 'haar' en 'haar' kunt lezen.

Bejegening:
Hoe gaat men in andere culturen om met de patiënt en zijn ziekte?
Er bestaat een groot verschil in omgaan met ziektes tussen verschillende culturen. In veel culturen wordt het hebben van een (chronische) ziekte of een lichamelijk gebrek gezien als een teken van zwakte en in sommige gevallen zelfs als een straf van God voor het zondige leven dat iemand geleid heeft. Het is begrijpelijk dat in een dergelijke sfeer op chronische ziekte en op een lichamelijke beperking – hieronder moeten ook geestelijke beperkingen verstaan worden – een taboe rust die het niet gemakkelijker maakt ermee om te gaan. Voor degene die werkzaam is in de gezondheidszorg is het goed om stil te staan bij dergelijke cultuurverschillen. U wilt natuurlijk uw vak zo goed mogelijk uitoefenen, maar juist door deze verschillen in visie kan u wel eens het gevoel krijgen dat u door de patiënt en zijn omgeving eerder tegengewerkt wordt dan dat u medewerking krijgt. Wij gaan in deze workshop bekijken hoe u hiermee om kunt gaan op een dergelijke manier dat u de patiënt en zijn omgeving in zijn waarde kunt laten, waardoor u geen wrevel opwekt, maar tegelijkertijd uw vak zo goed mogelijk uit kunt oefenen.

Omgaan met familie: 
De bovenstaande houding jegens ziekte houdt ook een verschil in omgaan met de patiënt en zijn ziekte door de familie in. Omdat de chronische ziekte een teken van zwakte is, bestaat er vaak een neiging om de patiënt en de ziekte te ontkennen of in ieder geval af te sluiten van de buitenwereld.
Wij hebben in onze praktijk talloze van dergelijke schrijnende gevallen meegemaakt, waardoor mensen niet alleen vereenzamen, maar ook zelfs van de broodnodige hulp verstookt blijven.

Eenzaamheid:
Het zal duidelijk zijn dat de bovenstaande situatie een recept is voor eenzaamheid. De patiënt wordt afgezonderd van de maatschappij, soms wordt hij zelfs doodgezwegen, ontkend. Het is een situatie waar u, als werkzame in de gezondheidszorg, weinig aan kunt doen, maar het is iets waarvan u het bestaan wel moet onderkennen.

Het gevoel 'er niet bij te horen':
Dit is natuurlijk een ervaren van de ziekte die niet beperkt blijft tot mensen met een andere culturele achtergrond.Ook veel geboren en getogen Nederlanders zullen door hun ziekte het gevoel hebben of misschien krijgen dat zij er niet meer bij horen. Dit heeft niet alleen te maken met de manier waarop iemand zijn eigen ziekte ervaart, maar tevens hoe de omgeving ermee omgaat. Mensen met een chronische ziekte worden vaak met een zekere terughoudendheid bekeken worden. Het is zeer moeilijk om hieraan iets te veranderen; het enige wat men gemakkelijker kan veranderen is de manier waarop men zelf met zijn ziekte omgaat en hierdoor bijdragen aan een mentaliteitsverandering. U als werkzame in de gezondheidszorg kunt hieraan een eigen bijdrage leveren door te proberen met de patiënt een vertrouwensrelatie op te bouwen en zijn visie op zijn ziekte voorzichtig te veranderen.

Het probleem van de verzorging van patiënten/cliënten met een andere culturele achtergrond 
Omdat patiënten met een andere culturele achtergrond heel anders tegen ziekte, dokters, verpleging en dergelijke aan kunnen kijken dan mensen van Nederlandse afkomst, is het goed om, wanneer u met deze patiënten te maken heeft, zich dat te realiseren en ook te weten waar u mee geconfronteerd kunt worden in uw werkzaamheden. Zo kunt u bijvoorbeeld te maken krijgen met patiënten die niet door een man of een vrouw behandeld willen worden. Met patiënten die hun situatie heel anders voordoen dan zij is,bijvoorbeeld uit schaamte.

Assadaaka Community is een multiculturele vereniging, waardoor Assadaaka Communitydan ook gezien kan worden als afspiegeling van een multiculturele stad als Amsterdam.

Voor meer informatie: Tel.nr. van Assadaaka Community (020) 7525131 - 06-47440672 of E. info@assadaaka.nl of W.www.assadaaka.nl.

zondag 9 juni 2013

ONTMOETING EN DIVERSITEIT bij Assadaaka Community

 
Diversiteit is een vereiste voor Europa en dus ook Amsterdam in de 21ste eeuw. Het is een gevolg van het gedeeld verleden. Historisch is dit een stad rijk aan cultuur en talent. Ook in het heden is dit het geval al wordt momenteel veel talent miskend. De stad zal krachtige stappen moeten zetten om de vrije expressie van sociale, culturele, academische en economische diversiteit te behouden die zij zo actief vermaakt in haar zakelijke imago.

Daarom organiseert Assadaaka Community in het kader van de diversiteit op woensdag 14 juni aanstaande in de Ruma Khami in Amsterdam Oost een korte ontmoeting tussen de maatschappelijke organisaties en verschillende instantie. De ontmoeting staat in het teken van het idee dat reguliere instanties die in de toekomst hun medewerkers beter kunnen informeren en gaan werken, kennis maken met een buurt waar mensen van verschillende culturen met elkaar wonen en leven. Assadaaka Community is een multiculturele vereniging, waardoor Assadaaka Community dan ook gezien kan worden als afspiegeling van een multiculturele stad als Amsterdam.

De ontmoeting wordt begonnen met een lezing door de voorzitter van de Assadaaka Community, Dhr. A. El Mesri, deskundige in multiculturalisatie.

Iedereen is welkom! 

De ontmoeting staat gepland op:
Datum: Vrijdag 14 juni 2013
Tijd: 19:30 tot 21:30 uur
Plaats: Centrum Ruma Khami
Makassarplein1
1095 RP Amsterdam

We zouden het fijn vinden wanneer u even laat weten of u komt, dat kan via tel.nr. van Assadaaka Community (020) 7525131 - 06-47440672 of E.info@assadaaka.nl of W.www.assadaaka.nl.

Routebeschrijving: Ruma Khami, Makassarplein 1, Javaplein: bussen: 22,65, 359, tram: 14, Insulindeweg: trams: 7, 14, bussen: 37,245,359, Zeeburgerdijk: bussen: 22, 65, 359.

zaterdag 1 juni 2013

Verslag van bijeenkomst ‘Gastouderopvang,

In het kader van werkgelegenheid voor vrouwen vond een bijeenkomst plaats in buurtcentrum Oosterpark als thema Helpende Zorg en Welzijn op 24 mei 2013 en was mede georganiseerd door Stichting de Bloem in samenwerking met Amira Chilren en Assadaaka Community.

De presentatie werd gegeven door Lamyaa Abdari en Salima Bouziki van Amira Children.
Er was een groep van 25 vrouwen aanwezig bij de presentatie. Een mooie opkomst dus! Amira Children is een gastouderbureau waarvan het hoofdkantoor in Utrecht gevestigd is, maar het bedrijf werkt landelijk. Tijdens de presentatie kwamen verschillende onderwerpen omtrent gastouderopvang naar voren. Er is verteld over de MBO opleiding helpende zorg en welzijn niveau 2 die nu via
Amira Children binnen 8 weken gehaald kan worden. Middels dit diploma worden de vrouwen in staat gesteld om als gastouder te werken vanuit eigen huis of bij de ‘vraag’ ouder thuis.

Verslag Gezonde longen, van levensbelang

 
 
 
 
Stichting De Bloem (Intercultureel Ontmoetingscentrum voor Vrouwen in Oost) en Assadaaka Community organiseerden op 13 mei jl. in samenwerking met het Longfonds (voorheen Astma Fonds) een voorlichtingsbijeenkomst over COPD.

Op 13 mei werd er in het activiteiten centrum Oosterpark bij stichting De Bloem een voorlichting ochtend over gezonde longen. De voorlichting werd gegeven door Henny Boerhout met assistentie van Rob Mulder. Wat mij opviel was het grote aantal van nieuwsgierige maar vooral leergierige vrouwen die alles opzogen wat hun werd verteld. De voorlichting werd dan ook regelmatig onderbroken door gerichte aanvullende vragen van de aanwezige vrouwen. Op die manier werd de materie nog duidelijker voor hen. Na afloop werd de COPD risicotest door de vrouwen gemaakt. Die risicotest is een hulp middel om te kijken of het in je persoonlijke omstandigheden belangrijk is om de toestand van je longen met je huisarts te bespreken. Hieronder staat een link hoe je de COPD risicotest online kunt uitvoeren. En met die test kun je, je familie buren of kennissen ook over de van de noodzaak van goede en gezonde longen praten.

Voor meer informatie: voorzitter De Bloem: AfifaTadmine, tel.nr. 06-26576738 of mailen naarxtadminex@hotmail.com.

Assadaaka Communityvan maandag t/m vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur, tel: 020-7525131 of 06-47440672. E.info@assadaaka.nl – W. www.assadaaka.nl.

Meer weten over Longfonds http://www.longfonds.nl/ - http://www.longfonds.nl/over-longen/werking-van-de-longen/gezonde-longen/hoe-gezond-zijn-uw-longen