Eenzaamheid, kunnen we er meer tegen doen?

Van 26 september t/m 3 oktober 2013 was er de week van de eenzaamheid.

Ik ben er die week niet zo mee bezig geweest; ik had gewoon andere dingen aan mijn hoofd. 

Maar ik ben toch erg bezig met dit verschijnsel juist ook omdat het ook mij persoonlijk raakt.

Eenzaamheid is op zich niet een ziekte, maar je kunt er zeker heel ziek van worden, denk eens aan een depressie waarin je terecht kunt komen of stress, hoge bloeddruk etc..

Zo’n 30-40 % van de mensen voelen zich eenzaam en dat zijn niet alleen oudere mensen zoals wel eens wordt gedacht of gehandicapten, neen juist ook studenten lijden onder eenzaamheid.

Is er een definitie van eenzaamheid, neen niet eenduidig, maar een omschrijving die mij wel aanspreekt  in een artikel is  dat eenzaamheid het verschil is tussen de sociale relaties die mensen hebben gerealiseerd en de relaties die mensen zich wensen.

Ik voeg daar zelf nog aan toe het missen van een gevoel voor wie ik belangrijk ben, het gevoel van als ik er niet meer ben, zal niemand mij missen. 

Het verschijnsel eenzaamheid krijgt best veel aandacht van hulpverleners als artsen, psychologen, maatschappelijk werkers, ook instellingen als de Regenboog ( vriendendienst), Rode Kruis , Humanitas en zo zullen er nog wel enkele zijn, doen ook het een en ander tegen eenzaamheid door bijv. een maatje te koppelen aan iemand die eenzaam is, Maar het nadeel hiervan is toch wel dat de koppeling voor een beperkte periode is, daarna moet je het maar zelf weer uitzoeken, is hopelijk je netwerk verstevigd, vaak dus niet en ook dat een maatje hoe goed die het ook bedoelt toch op een afstand van je blijft.

Ik bedoel daarmee te zeggen dat er geen of nauwelijks echte vriendschappen ontstaan en over het ontstaan van echte vriendschappen wil ik het nu hebben. 

Het begrip vriendschap is naar mijn mening een relatie vorm die best eens nieuw leven ingeblazen kan krijgen. Er bestaat een prachtig boekje dat heet als vriendschap pijn doet, goede en slechte vrienden herkennen, de auteur is Jan Yager, ik weet niet of het boek nog wordt uitgegeven.

Op Internet zijn voor het aangaan van een duurzame relatie allerlei bureaus om mensen aan elkaar te koppelen je kunt ook nog naar een huwelijks-relatiebureau, maar vriendschap, het lijkt soms of mensen het niet begrijpen ? In een duurzame relatie stellen mensen soms (te) hoge eisen aan elkaar, zijn de verwachtingen (te) hoog gespannen, want laten we eerlijk zijn je streeft er naar heel lang met iemand het leven te delen en dat is natuurlijk prima, maar bij een vriendschap is dat toch wat vrijblijvender en waarom zou je van die hoge eisen moeten stellen? Je ontmoet elkaar meestal niet dagelijks, het is een veel vrijblijvender relatievorm, maar toch kan echte vriendschap een hele positieve invloed op je leven hebben.

Natuurlijk mag je ook in vriendschapsrelaties verwachtingen hebben, maar zoek niet de prins op het witte paard..... 

Het bezwaar op internet vind ik ook dat die relaties vaak te veel een erotische/seksueel karakter hebben,  duur kosten, dat een foto verplicht is, terwijl je niet weet waar zo'n foto terecht komt en kan worden misbruikt, soms ook niet weet hoe je zo'n foto moet plaatsen en ook dat dergelijke sites ook  moeilijk bereikbaar.

Ook wordt wel eens te snel gezegd dat we vrienden zijn van elkaar zonder de wezenlijke inhoud van vrienden zijn onder ogen te zien. We hebben het soms veel te druk, het leven is soms jachtig, wat moeten we niet allemaal. 

Er zijn allerlei manieren om vriendschappen te zoeken, maar toch pleit ik bij deze ook voor een wat andere benadering. Ik denk dan aan.

a) Het bijeenbrengen van mensen; een geëigende instantie hiervoor zou het maatschappelijk werk kunnen zijn, terzijde gestaan door vrijwilligers met de nodige levenservaring, met kennis en kunde om mensen op een verantwoorde manier samen te brengen, misschien moet er een aanvullende opleiding, vorming worden georganiseerd, vriend-schapskunde?

Leg per wijk of stadsdeel of voor de hele stad een databank aan waarin mensen die eenzaam zijn staan geregistreerd met wensen en vervolgens daarna kijken of er een ander is die bij die persoon past. 

b) Stimuleer dat mensen in kleine groepjes elkaar in een buurthuis of bij iemand thuis ontmoeten en dan kun je gezamenlijk een boek lezen, dat gebeurt al, ik ben erg benieuwd of daar vriendschappen uit ontstaan?

Een idee van mij is het organiseren van muziekavonden; je leert elkaar kennen via muziek.

Als je naar je eigen muziekontwikkeling kijkt, zijn daar wellicht fases in te  ontdekken, toen je jong was hield je van pop muziek, je werd ouder en je ging bijv. klassieke muziek of jazz waarderen om maar iets te noemen of religie ging een rol in je leven spelen en daar past ook muziek bij, zelf denk ik aan Latijnse muziek, psalmen, gospel en noem maar op. Je deelt dergelijke muziek met een groepje, je vertelt er als je wilt een verhaal bij, het is een manier waarop mensen je ( beter) leren kennen. 

c) Natuurlijk hoort ook bij het elkaar ontmoeten het drinken van een kopje koffie o.i.d., borrelmiddagen, het gebruiken van een gezamenlijke maaltijd en natuurlijk het leggen van een kaartje of biljarten als mensen dat willen, maar denk ook eens aan het vertellen van reisverhalen. verhalen over andere landen, kijken naar films of documentaires en zo zal er nog wel meer zijn. 

Je kunt ook zeggen daar zijn toch ook vrijgezellenclubs voor?

Oh zeker, maar mijn ervaring daarbij is dat je soms als een kleuter wordt behandeld, er moet teveel, er zijn teveel verplichtingen, veel moet in een schema passen. 

Ik ga dit artikel nu afsluiten, maar een belangrijk idee wil ik toch nog meegeven dat is dat het in vriendschap met name gaat of je Geïnteresseerd ben in een ander, die ander van tijd tot tijd opbelt om te vragen hoe het gaat, naar de uitslag informeert van een medisch onderzoek, examen o.i.d., met de ander meeleeft en uiteraard omgekeerd en natuurlijk allerlei leuke en inspirerende dingen met elkaar onderneemt, het gevoel te geven niet echt eenzaam te hoeven zijn, maar dat er mensen zijn die met je meeleven, meevoelen, laten zien en voelen dat je belangrijk bent voor een ander, elkaar. Vrienden zijn mag je ook best vieren met elkaar. 

Misschien is het ook een idee dat mensen het spreekuur van Assadaaka Community en stichting Onze Hoop bezoeken, iedere dag van 9:00 tot 17:00 uur aan de Plantage Middenlaan 14-I of Buurtcentrum de Ruma Khami, Makassarplein 1 van 19:00 tot 21:30 uur en daar een gesprek hebben over eenzaamheid, gevoelens waarmee ze worstelen en of we daar iets aan kunnen doen, misschien zielenpijn helpen verlichten?  

Amsterdam, 27 oktober 2013. 

Dhr. M. Admi, coördinator en Hans Walgering 

Adres:
Buurtcentrum de Ruma Khami,

Makassarplein 1, 1095 RP Amsterdam

Kantoor:

Plantage Middenlaan 14-1, 1018 DD Amsterdam 

Assadaaka Community stelt zich ten doel: Een laagdrempelige organisatie die verschillende groeperingen in de samenleving (de buurt) wil samenbrengen om wederzijds begrip te bevorderen, door een ontmoetingsplek aan te bieden en activiteiten te organiseren. Deze activiteiten dienen de integratie en emancipatie te bevorderen met behoud van eigenheid in persoon en achtergrond.

Voor meer informatie:
Tel: (020) 7525131 (06-47440672) - E. info@assadaaka.nl - w. www.assadaaka.nl of

E-mail sturen naar info.onzehoop@gmail.com -  http://stichtingonzehoop.blogspot.nl/   

ONZE HOOP is een zelforganisatie van migranten met een handicap of chronische ziekte. Zij zet zich in om hun positie te verbeteren en hun sociaal isolement te doorbreken.  

Waardig, zichtbaar, zelfredzaam en sociaal.