Hier volgt een toespraak van Ahmed El Mesri.
Thema: Armoede
Eigenlijk een onderwerp, vanavond, waar we het niet over zouden mogen hebben; één van de rijkste landen van de wereld waar toch voedselbanken voorkomen, waar mensen geen geld hebben om eten te kopen, kleren en andere primaire levensbehoeften. Maar daarom des te meer reden om het erover te hebben.
Ik ben Ahmed El Mesri, oprichter en voorzitter van stichting Onze Hoop - voor en door migranten met een handicap of chronische ziekte en als zodanig aandacht wil, kan en móet besteden aan een onderwerp als armoede.
En helaas, het lijkt er niet op dat die armoede gaat verdwijnen; want zoals we regelmatig horen, lijkt het er nog niet op dat er aan de crisis waar we inzitten, gauw een einde komt. En niet alleen de crisis in ons eigen land – een stagnerende economie, een stijgende werkloosheid, steeds hogere kosten voor allerlei eerste levensbehoeften, we hoeven alleen maar aan de steeds maar toenemende ziektekosten te denken – maar ook economische problemen in andere landen binnen Europa waar wij, hoogstwaarschijnlijk, ook mede voor op zullen moeten draaien en dus aan mee zullen moeten gaan betalen.
En zoals het zo vaak is, zijn het veelal de mensen die het al niet zo breed hebben die onevenredig veel mee zullen moeten betalen. En dat zal onvermijdelijk leiden tot nog meer armoede, armoede in een rijk land als Nederland – want laten we heel eerlijk zijn: ondanks crisis, ondanks economisch slecht weer, het is nu ook weer niet zo dat we het hier in het algemeen slecht hebben. Als ik om mij heen kijk, naar de rijk gevulde etalages in de winkelcentra van onze steden, naar de overdadig ingerichte supermarkten, naar onze overvolle wegen met ongekend dure auto's, naar Schiphol, waar dagelijks duizenden mensen vertrekken op weg naar verre vakantiebestemmingen, dan is het toch onzin om te zeggen dat we in de armoede gedompeld zijn. Maar laten we evenmin vergeten dat dit niet voor iedereen dagelijkse kost is. Tenslotte kunnen we niet ontkennen dat er mensen afhankelijk zijn van voedselbanken, afhankelijk van hulp die ze van anderen krijgen, van familie, vrienden, kennissen.
Mensen die letterlijk aan het einde van hun geld nog een stuk maand overhouden. En vaak zijn het mensen die al jaren lang in een dergelijke situatie van een sociaal minimum zitten. In het bijzonder wil ik bij deze dan ook aandacht vragen, niet alleen voor de Nederlanders, maar ook voor mensen van niet-Nederlandse afkomst, waar wij, van Onze Hoop, veel mee te maken hebben en van wier situatie wij goed op de hoogte zijn; veel van deze eerste-generatie migranten immers zijn op latere leeftijd naar Nederland gekomen om hier te werken en met in eerste instantie het doel om na een aantal jaren weer naar het land van herkomst terug te keren, zeker niet om hier tot het einde van hun leven te blijven.
Maar omdat dat veelal niet zo gegaan is, zitten zij nu hier, gepensioneerd, maar niet met een volledige AOW-uitkering en vaak maar met een heel klein pensioentje – voor zover überhaupt. Het zijn beslist veelal mensen aan de sociale onderkant van de maatschappij – en zelfs mensen die vaak niet eens weten dat er instellingen bestaan als de voedselbank, hoe schandalig deze ook zijn voor een land als Nederland of voor de rijke westerse wereld in het algemeen.
Vanavond willen wij aandacht vragen voor deze groep mensen – we kunnen helaas niet met een oplossing komen voor het bestaan van het probleem, maar er aandacht aan schenken kan al een boel helpen. Mensen wijzen op de mogelijkheden die er zijn om ook via officiële instanties hulp te krijgen, opdat ze niet voortdurend verder wegzakken in de armoede, totdat er helemaal geen uitzicht meer is op het ontkomen aan de situatie. Laten we niet bij de pakken neer gaan zitten – onze boodschap is serieus, maar niet een boodschap van hopeloosheid. Laten we kijken naar de mogelijkheden die er zijn, naar wat we kunnen doen om ondanks alles onze eigen situatie te beschouwen en te kijken wat we kunnen doen om deze te veranderen. Het is erg genoeg dat er armoede bestaat; we moeten het onder ogen zien en zorgen dat er verandering in komt. Daar gaan we het vanavond over hebben. Ik wens u allen een leerzame avond toe.
©Toespraak Ahmed El Mesri thema armoede op dinsdag 29 mei 2012
Datum: dinsdag 29 mei 2012
Tijd: 19.30 – 21.30 uur
Locatie: Centrum Ruma Khami
Makassarplein 1, 1095 RP Amsterdam
Programma:
• Ahmed El Mesri, over armoede
• Selma Pauw, ervaringsdeskundige
• Imam Nourdin tijdens koken spreekt mensen aan
• Discussie en lekker eten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten