De aanloop
Ahmed El Mesri is geboren in Tetouan, Marokko in 1957. Zijn beide ouders waren open en liberaal. Toen Ahmed zestien jaar oud was vond hij zichzelf volwassen genoeg om de wereld te gaan verkennen. Zijn ouders waren het daar niet mee eens, maar met zijn avontuurlijke, leergierige aard richtte hij de blik op het Europese vasteland en hij ging.
De sprong
Via Spanje, Frankrijk en België kwam hij uiteindelijk midden jaren ’70 terecht in Amsterdam.
Oorspronkelijk was hij niet van plan om te blijven en hij maakte dan ook veel reizen naar andere landen. Maar hij bleef terugkomen in Nederland. Zelf zegt hij hierover:
‘Eigenlijk was ik meteen verliefd op Nederland. Ik zag een land in bloei waar mensen in harmonie met elkaar konden leven. De Nederlandse mentaliteit gebaseerd op het humanisme sprak mij zeer aan: voor iedereen een plek, voor iedereen werd gezorgd zodat men zich kon ontwikkelen. Er was respect en er was overvloed die gedeeld werd.
Wat mij ook aansprak was het vreedzaam met elkaar leven van diverse bevolkingsgroepen en culturen, zoals bijvoorbeeld de gastarbeiders, en de mogelijkheid om actie te voeren. Mensen waren bereid om voor elkaar op te komen. De sociale intentie was sterk. Het was hier vreedzaam, er was vrijheid van meningsuiting en democratie. Het land van de mogelijkheden. Amsterdam was een bruisende stad waar ik vond wat ik zocht: openheid, tolerantie en solidariteit.’
Amsterdam werd zijn thuisbasis. Hij ging er wonen en werken en leerde de Nederlandse taal.
De val
In de winter van 1978 raakte hij als passagier betrokken bij een auto-ongeluk waarbij hij een dwarslaesie opliep. Ahmed: ‘Ik was volledig verlamd en moest alles opnieuw leren. Achteraf gezien was het een tijd van bezinning. Ik ben door die handicap herboren. Ik realiseerde me dat de weg terug was afgesloten. Ik moest verder. Mijn toekomst lag hier, in Nederland.’
Het oprichten
Hij kwam in de WAO terecht, maar hij ging naar de Sociale Academie en volgde daar verschillende sociaal-culturele cursussen en hij ging werken als sociaal-medisch adviseur en tolk. Na tien jaar leven in Nederland was Ahmed zo vergroeid met dit land en zijn mensen dat hij zich nauwelijks kon voorstellen dat hij ooit ergens anders had gewoond.
‘Voordat ik dat ongeluk kreeg, stond ik op het punt terug te gaan naar Marokko, maar na de revalidatie wist ik dat ik altijd hier zou blijven. En nu voel ik me meer Nederlander dan Marokkaan. Geen Hollander, want ik ben geen kaaskop. Een Amsterdammer. Dat ben ik.’
De nieuwe richting: vriendschap en emancipatie
Vanaf het moment van zijn eigen ‘terugkeer in het leven’, nu als gehandicapte, bezag hij de samenleving vanuit een ander perspectief en werd hij zich bewust van de achtergestelde positie van migranten met een beperking.
Nog steeds probeert hij zijn grenzen te verleggen en zijn lotgenoten te laten zien dat je ook met een handicap veel kunt betekenen. ‘Bij mij heeft het lang geduurd voordat ik zover was, ik had te weinig mensen om me heen. Die situatie gun je niemand. Daarom wil ik voor anderen een steunende rol blijven vervullen, om ze sterker te maken.’
In dat werk heeft hij als voortrekker sinds de oprichting in1991 een brugfunctie in de vereniging Assadaaka – vereniging voor multiculturele vriendschap –, waar sociale cohesie, participatie en emancipatie de belangrijkste doelstellingen zijn ten behoeve van buurt- en stadsbewoners van Amsterdam.
De eerste winnaar Diversiteitsavond 2001
Tijdens de Diversiteitsavond 2001 in Felix Meritis zijn prijzen uitgereikt aan organisaties die (grotendeels) afhankelijk zijn van vrijwilligers. Door middel van deze prijzen wil de gemeente Amsterdam maatschappelijk initiatief ten aanzien van migranten, vrouwen, ouderen, jongeren, homoseksuelen en gehandicapten belonen en extra aandacht aan diversiteit geven. De Diversiteitsavond 2001 stond in het teken van het Internationaal Jaar van de Vrijwilliger.
Ahmed El Mesri is de tweede prijs winnaar van de Amsterdamse vrijwilligersprijs 2005.
Hij kreeg een onderscheiding uitgereikt door Wethouder Aboutaleb, tijdens de lancering van de campagne 'wat doe jij voor de stad?'. Naast Ahmed El Mesri waren nog twee andere vrijwilligers voor de prijs genomineerd.
Ahmed El Mesri (47 jaar):
De jury was enthousiast over Ahmed omdat uit alles blijkt dat hij een verschil maakt voor de stad. Zijn werk voor mensen aan de rand van de maatschappij werkt ontlastend voor heel Amsterdam. Daarbij is zijn inzet groot. Hij begeeft zich in diverse projecten en initieert nieuwe activiteiten als hij een probleem signaleert.
Ahmed El Mesri toegetreden tot het leger van de ridders in de Orde van Oranje Nassau 2007.
Op 27 april 2007 is tijdens de jaarlijks lintjes regen is Ahmed El Mesri geridderd door de Burgemeester van Amsterdam.
Ahmed El Mesri is genomineerd voor de Theo Zwetsloot Award 2007
Theo Zwetsloot was een voorvechter van het zelfstandig functioneren van mensen met een lichamelijke beperking in de samenleving en van gelijkheid tussen mensen met en zonder handicap of chronische ziekte. Zo stond hij o.a. aan de basis van het persoonsgebonden budget.
Aan Ahmed El Mesri wordt een boekje uitgereikt, getiteld Beter Geweldloos, 2008
Door het Platform Vredescultuur en Geweldloosheid voor de vele activiteiten die Ahmed ondernomen heeft om de geweldloosheid in de Amsterdamse samenleving te bevorderen.
Ereteken in het kader van het Europees jaar van de vrijwilliger in 2011.
Vanwege het Europees jaar van de vrijwilliger in 2011 zijn er op 7 juli 2011 eretekens gehonoreerd. De vrijwilligers waren voorgedragen door medevrijwilligers en stadsdeelbewoners waardoor er een enorme verscheidenheid aan vrijwilligers was, waar onder bestuursleden van vrijwilligersorganisaties o.a. Ahmed El Mesri. http://www.oost.amsterdam.nl/@434441/pagina/
Andere publicaties over Ahmed El Mesri:
Leg migranten niet in de watten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten