Op donderdag 17 april jl. heeft Ahmed El Mesri deel genomen voor de bijeenkomst Eenheid in verschil: hoe tolerant zijn wij? Locatie: Huis van de wijk , Chris Lebautstraat 4 1062 DC Amsterdam. Deze bijeenkomst werd mogelijk gemaakt door Stadsdeel Nieuw West en de Buurtzaak.
Dialoogbijeenkomst ‘Eenheid in verschil: hoe tolerant zijn wij?’
17 april 2014
Dames en heren, van harte welkom op deze bijeenkomst. Ik ben Ahmed El Mesri, oprichter en voorzitter van de multiculturele organisatie Assadaaka die zich al meer dan twintig jaar inzet voor emancipatie, tolerantie en acceptatie van groepen burgers onderling binnen onze samenleving.
Assadaaka richt zich op sociale cohesie binnen de buurten; op onderlinge vriendschap tussen migranten en niet-migranten; op emancipatie van vrouwen en homoseksuelen binnen de Amsterdamse samenleving; en op onderlinge samenwerking waar het gaat om maatschappelijke vraagstukken die ons als buurtgenoten allemaal aangaan. Wij organiseren debatten, geven voorlichting en houden spreekuren.
Wat wij in Oost hebben bereikt is dat een aantal migranten-organisaties hun krachten hebben gebundeld. Samen ben je sterker. Niet alleen naar binnen en naar elkaar toe als organisaties, maar ook naar buiten: je laat daarmee zien dat er niet één groep is die zich ergens voor inzet, maar dat verschillende groepen ook voor elkaar opkomen.
We hebben ervaren dat je er ontzettend veel van leert: je leert samenwerken, je leert onderling spreken over moeilijke onderwerpen, je leert kijken naar je eigen mening en durven een andere visie toe te laten. Want andere mensen zijn niet ‘de vijand’. De vijand is de mentaliteit van afscheiding: de ene groep tegenóver de andere, in plaats van met elkaar zoeken naar wat ons bindt.
Het thema van vandaag stelt een vraag: ‘Hoe tolerant zijn wij?’ Dat betekent dat we vooral naar onszelf en naar ons eigen gedrag naar anderen toe moeten kijken, als we met elkaar willen dat er in de Amsterdamse wijken een atmosfeer heerst waarbij iedereen het gevoel heeft dat hij of zij zichzèlf kan zijn – ongeacht afkomst, culturele achtergrond, geloof, leeftijd, opleiding, huidskleur, seksuele voorkeur, met of zonder beperking, of welke andere scheidslijn er ook maar te bedenken valt om mensen zich ‘anders dan de rest’ te laten voelen.
Dus je hoeft ook niks òp te geven: je wordt uitgenodigd je in alle openheid uit te spreken over wat je voelt en denkt, zonder op je hoede te hoeven zijn dat je niet getolereerd wordt. En die ruimte geef je ook aan een ander. Openheid geeft ruimte in plaats van afscheiding.
Het is belangrijk voor onze samenleving als geheel en voor alle mensen die met die onderwerpen te maken hebben, dat er in alle openheid gesproken kan worden over wat er leeft en hoe dingen worden ervaren. Het is nodig dat voorlichting op scholen verder wordt uitgebreid over onderwerpen als verschillen in seksuele geaardheid, maar ook in buurtcentra en zelforganisaties. En het is essentieel dat de discussie over dit soort onderwerpen onder ouders van etnische minderheden verder op gang wordt gebracht.
Juist in deze tijden van crisis, op het economische en het politieke vlak, is het belangrijk dat we inzetten op saamhorigheid en solidariteit. Laten we vooral lessen trekken uit het optreden van Wilders onlangs of uit de advertentie van een schoonmaakbedrijf dat vraagt om werknemers ‘van Hollandse bodem’. Zie hoe makkelijk het is om vanuit voor-oordelen en wat genoemd wordt het ‘onderbuikgevoel’, naar andere mensen te kijken en ze over één kam te scheren. Zie hoe makkelijk het is om in te spelen op gevoelens van angst voor het onbekende en dan te scoren met kreten. Zie hoe makkelijk het is om mensen in te delen in groepen en ze vervolgens als groep in z’n geheel weg te zetten.
Laten we hiervan leren om niet hetzelfde te doen met onze eigen vooroordelen! Laten we niet hetzelfde doen met het veroordelen van mensen vanuit onwetendheid en angst en vanuit de scheidslijnen die we zelf hebben aangebracht in ons denken en in ons taalgebruik. Scheidslijnen die door mensen zijn bedacht. Want er is één ding dat we allemaal gemeen hebben, hoe verschillend we verder ook zijn: we zijn allemaal mensen en we verlangen allemaal naar erkenning en liefde en naar een plek onder de zon.
En tegelijkertijd heb ik nieuws voor u: Iedereen is anders! Echt iederéén! Dat is de prachtige, wonderlijke werkelijkheid van deze wereld en van dit leven dat we hebben gekregen.
Dat is natuurlijk geen echt nieuws, want dat wist u al lang! En toch, toch blijkt het telkens weer nodig om die beide aspecten van ons mens-zijn te benadrukken: dat we allemaal mens zijn, èn dat we allemaal verschillen. Zolang we dat maar helemaal begrijpen en werkelijk bevatten, kunnen we onszelf blijven en de ander zichzelf laten zijn.
Ik hoorde laatst een bekende Nederlander een citaat aanhalen: ´Nobody is born a racist´, ofwel: Niemand wordt als racist geboren. Racisten worden gemáákt. Door de groepen en leiders waar ze naar luisteren. En soms worden die boodschappen teruggebracht naar teksten van geloof en religie. Dan zegt men: ‘Het staat in de…´ vult u maar in: de Bijbel, de Koran, enzovoort.
Ik geloof, en velen met mij, dat de kernboodschap van die heilige boeken nooit kan zijn dat je anderen moet afwijzen en buitensluiten, maar dat je juist het lef moet hebben om de ander te ont-moeten in zijn of haar anders zijn. En daarbij vooral niet vergeten een open mind en open hart te blijven houden naar die ander.
Of, zoals ik eens ergens las: ‘We kunnen onze goedheid niet afmeten aan wat we niet doen. Aan wat we weerstaan en afwijzen. En aan wie we buitensluiten. Ik denk dat we onze goedheid moeten afmeten aan wat we omarmen, aan wat we scheppen. En aan wie we verwelkomen.’
Het moge duidelijk zijn dat ik hierbij niet refereer aan één groep mensen, maar aan alle ‘groepen’ mensen binnen onze samenleving die hier hun plek hebben en hun eigen leven leiden – van welke afkomst, seksuele voorkeur, kleur, geaardheid, geloofsrichting of wat dan ook! Mensen, heb ik het over. U, ik, wij. Mensen. Die allemaal verschillen van elkaar en allemaal een andere uitdaging in het leven hebben.
Laten we samen zorgen dat iedereen zichzelf kan zijn in Amsterdam en in Nederland. Daar staan wij voor!
Dank u.
Namens Assadaaka Community
Selma Amrani
Geen opmerkingen:
Een reactie posten