Kerstfeest 2014 bij de Vriendschapshuis

Op donderdag 25 december jl. organiseerde de Vriendschap Community een themabijeenkomst waarbij ARMOEDE EN EENZAAMHEID centraal stonden. 

Rond 19:300 uur hadden de geïnteresseerden, ruim veertig in totaal, zich verzameld in de grote zaal van de vriendschapshuis, waar tafels klaarstonden met drankjes en versnaperingen.

Abdelkader, vrijwilliger de Vriendschap Community hij heette de aanwezigen welkom en vertelde wat het doel was van de avond. Vervolgens gaf zij het woord aan de voorzitter van de stichting, de heer A. El Mesri. Hij nam hierop het woord en gaf de presentatie over de Vriendschap Community: 

Van harte welkom iedereen. 

Mijn naam is Ahmed El Mesri, ik ben voorzitter van de Vriendschap Community. Wij zijn opgericht in 1991 en wij zijn een vrijwilligersorganisatie die geheel draait op de medewerking van lotgenoten en ervaringsdeskundigen.

De Vriendschap Community is opgericht met het doel om mensen met en zonder een beperking, en dan vooral migranten, een plek te bieden waar ze terecht kunnen voor informatie, advies, aanspraak, contact en gezelligheid, maar vooral om ze te helpen zichzelf te helpen. Wij lossen niet op, we zoeken samen naar oplossingen voor de eigen situatie die iemand zèlf kan uitvoeren.
Zo bieden wij de vriendschap en hoop aan elkaar. De vriendschap en hoop is wat ons bindt. We geven elkaar vriendschap en hoop en bieden anderen vriendschap en hoop door ze te laten zien dat we, met elkaar, voor elkaar krijgen wat alléén vaak niet lukt als er veel hindernissen te nemen zijn.

De vriendschap en hoop zijn een wezenlijk levensthema waar geen mens zonder kan. De vriendschap en hoop wil niet zeggen dat àlles nu mogelijk wordt, maar wel dat iemand zelf in actie kan komen om iets aan de eigen omstandigheden te doen ter verbetering van het eigen lot. En het her- en erkennen van de ander door het lotgenotencontact is daarbij van wezenlijk belang.

Bij ons is de drempel laag. Je bent van harte welkom om gewoon binnen te komen en een praatje te maken, samen thee te drinken, vragen te stellen.

Je kunt bij ons praten met lotgenoten maar ook met ervarings-deskundigen: mensen die de weg weten naar instanties bijvoorbeeld, of die je advies kunnen geven over allerlei zaken en vragen waar je mee zit.

Je kunt meedoen aan allerlei informatiebijeenkomsten en debatten. Je kunt informatie krijgen over van alles waar je mee te maken hebt. En je kunt geholpen worden om ofwel zelf de weg naar een instantie te vinden, ofwel om begeleiding te krijgen van een lotgenoot als je het echt niet zelf kunt. 

’n Stukje migrantengeschiedenis 

Ooit zijn migranten uit allerlei landen als ‘gastarbeiders’ naar Europa gekomen en ook naar Nederland. Ze hebben hier hard gewerkt en zo hun steentje bijgedragen.

De mannen hebben hun best gedaan maar velen van hen hebben nu het gevoel dat ze hebben gefaald: ze kwamen indertijd maar voor éventjes en zouden dan weer teruggaan naar hun eigen land. Dat was hun droom. Maar intussen zijn ze dat teruggaan gaan uitstellen. En ze bléven het uitstellen. Zo is het bij de droom gebleven.

De vrouwen zijn hier naar toe gehaald uit het thuisland en de kinderen zijn hier geboren. De mannen gingen door met hun werk – als ze dat nog hadden – en droegen niet bij aan de opvoeding van de kinderen: ze werkten hard, kwamen thuis om te eten en te slapen, en de volgende dag ging het weer gewoon net zo.
Ook hebben veel van die mannen zich niet kunnen verplaatsen in het leven van hun vrouwen hier: hoeveel moeite die hadden met zich aanpassen, met hun plek vinden buiten de deur en in huis met de opvoeding van de kinderen.

De mannen hadden het daar doorgaans veel te druk voor. Èn ze vonden het traditioneel gezien ook een vrouwenzaak.

Vervolgens raakten veel mannen werkloos of ze werden ziek. Zo werden vrouwen gedwongen om de draad zelf op te pakken en het heft in eigen hand te nemen. De meeste vrouwen hadden niet de gelegenheid om te studeren, en werken was vaak onmogelijk naast het draaiende houden van het gezin thuis.

Al dergelijke omstandigheden maakte dat zowel mannen als vrouwen op zichzelf waren aangewezen. Dat is een eenzame positie. Voor allebei.

Maar intussen was het leven in de Nederlandse samenleving gewoon doorgegaan en veranderden er langzamerhand veel dingen. Vrouwen in de Nederlandse maatschappij waren intussen veel zelfstandiger geworden en zochten meer hun eigen weg náást de man en het gezin.
Nu is het de beurt aan de migrantenvrouwen om het heft in eigen hand te nemen.

Dat betekent dat vrouwen nú ook zelf op dingen af kunnen stappen en meer hun eigen lot in eigen hand kunnen nemen. Ook als migrantenvrouwen. Ook zij met een beperking.

Bij het woord ‘beperking’ heb ik het dan niet alleen over fysieke beperkingen die voor iedereen zichtbaar zijn maar ook over psychische beperkingen. ‘Er is geen mens zonder vlekje’ is een bekende Nederlandse uitdrukking. Maar als je er niet als vanzelfsprekend zelfstandig door kunt functioneren, dan is er hulp mogelijk. Er zijn mensen om je heen die je kunnen ondersteunen met informatie, met een luisterend oor, met advies, en met nieuwe ideeën. Een plek waar je altijd terecht kunt, voor al je vragen en noden. Die plek heet de Vriendschap Community.

We doen het niet vóór je maar mèt je, samen met anderen.

de Vriendschap Community is opgericht juist voor dit doel: om mensen te helpen zichzelf te helpen. Wij vinden dat het nodig is dat migranten met een beperking, en zeker vrouwen, niet in isolement blijven en wij bieden daartoe de helpende hand.

Wij vinden het belangrijk dat iedereen in onze samenleving zo goed mogelijk mee kan doen en op kan komen voor zichzelf.

Wij als de Vriendschap Community willen mensen aanspreken op hun gezonde deel. Wij willen mensen erbij halen en ze méé laten doen. Met elkaar, met hun lotgenoten, met hun buurt- en stadgenoten. Wij willen mensen aan blijven spreken op meedoen naar vermogen, in plaats van te blijven zitten wachten tot het beter wordt.

En wat ik kan kunnen jullie ook. Ik heb me indertijd niet neergelegd bij hoe het was toen ik invalide werd. Als ik mijzelf toen op een gegeven moment niet had gedwongen om er op uit te gaan en contact te maken met de buitenwereld, dan zat ik nu nog binnen met de gordijnen dicht.
Ik ging na verloop van tijd wèl naar buiten, ik begon wèl om me heen te kijken.
En ik kwam tot de conclusie dat er werk aan de winkel was voor mij, omdat ik veel lotgenoten tegenkwam die in isolement bleven en daar door hun omgeving bijna in werden gepraat. Ik besloot dat ik dat niet wilde en dat ik wilde proberen mijn lotgenoten de helpende hand toe te steken. Zo ontstond de Vriendschap Community.

Dus, beste mensen, onze boodschap is: Wees van harte welkom! bij de Vriendschap Community. Kom vooral binnen met uw vragen, of alleen voor een praatje. Onze deur is altijd voor u open.
De vriendschap en hoop zijn het zaadje dat kan groeien door het samen te verzorgen. Maak met uw komst de hoop voor iedereen groter en groter.
Toen de voorzitter klaar was met zijn betuig nam Abdelkader opnieuw het woord. Na het uitwisselen van een aantal ervaringen van de aanwezigen werd aan iedereen een eenvoudige, doch zeer smakelijke maaltijd geserveerd, en dit alles zoals altijd bij bijeenkomsten van de Vriendschap Community uitstekend verzorgd.

Na het eten was er nog een klein half uurtje over, waarin van gedachten gewisseld werd over de noodzaak van voedselbanken, eenzaamheid en armoedebestrijding in Nederland. Dat er eenzaamheid en armoede is, daarover was in ieder geval iedereen het eens; de manier waarop deze aangepakt moet worden, daarover verschilden de zienswijzen nogal. Het is dan ook niet het doel van een bijeenkomst als deze om tot een kant en klare oplossing te komen: de realiteit is te weerbarstig om éénduidige oplossingen aan te dragen.

Wel is het bespreekbaar maken van problemen als armoede, eenzaamheid en de mogelijke oplossingen een doel van een avond als deze. Zoals gewoonlijk is de Vriendschap Community hierin ook op deze avond weer met vlag en wimpel geslaagd, mede dankzij de inzet van vele betrokkenen.

 Verslag: Fatima Gholti

Voor meer Informatie bij de Vriendschap Community Assadaaka (VCA):
Tijdens kantooruren van maandag t/m vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur.

Bezoekadres en activiteitenruimte:

Vriendschapshuis
Palembangstraat 52
1094 TK Amsterdam
Telefoon: (020) 7525131 of 0647440672
E-mail: info@assadaaka.nl Website: http://www.assadaaka.nl  

Op zoek naar STAGE of VRIJWILLIGERSWERK?
De (VCA) is een erkend door Calibris & Ecabo als leerbedrijf en heeft goede contacten met diverse scholen/opleidingen. Als je profiel aansluit op onze programma’s, dan nodigen we je uit voor een kennismakingsgesprek. Stuur je motivatiebrief en CV naar info@assadaaka.nl.  

Vermeld ook in je brief over welke periode en op welke dagen je betrokken wil zijn bij de (VCA). 

Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer IBAN: NL22 ABNA 0489 3349 97 ten name van Assadaaka te Amsterdam.