1e Nationaal Congres Gelijk = Gelijk

De openingsfilm van 1e Nationaal Congres Gelijk = Gelijk op 29 november in Utrecht wat een inspiratie om met zoveel goede sprekers en met Plusproducties dit neer te mogen zetten. Wat een power zat er in de zaal. Zoals ze in Rotterdam zeggen niet lullen maar poetsen aan de slag met het VN Verdrag!

Speech van Ahmed El Mesri over Gelijk is Gelijk

Vandaag zijn wij bijeen om stil te staan bij Gelijkheid.

Gelijk is gelijk, dat zijn we allemaal met elkaar eens. Maar we moeten echt samen de schouders eronder zetten om dit ook in de praktijk waar te maken. Er is nog heel veel te doen. De participatiesamenleving wil dat mensen sterker worden, zelfredzamer, en dat mensen elkaar meer gaan helpen voordat er een beroep op professionals wordt gedaan.

Ik ben Ahmed El Mesri en ik ben voorzitter van Assadaaka Community. Assadaaka Community werkt al jaren aan het versterken van de zelfredzaamheid van kwetsbare burgers en aan het verbinden van sterke en zwakkere bewoners.

Bijvoorbeeld met onze taallessen, vier avonden per week. Maar ook met educatieve en emanciperende activiteiten, zoals vrouwenactiviteiten, informatieavonden en gezondheidsvoorlichting, en via haar lotgenotengroepen, stimuleert Assadaaka Community mensen met een afstand tot de samenleving om sterker en zelfredzamer te worden en elkaar daarbij te ondersteunen.

Om die zelfredzaamheid ook in de maatschappij te kunnen gebruiken, is toegankelijkheid essentieel. Zolang je bijvoorbeeld met een rolstoel nog niet alle openbare gebouwen in kunt, zolang de toegankelijkheid niet is geregeld kúnnen mensen met een beperking simpelweg niet volledig participeren.

En zo blijft het voor onze cliënten, mensen met een beperking in Amsterdam Oost, moeilijk om door te stromen naar vrijwilligers- of betaald werk, om weer te gaan participeren, wat de maatschappij eigenlijk van hen vraagt.

Toegankelijkheid is méér dan een rolstoel ingang. Toegankelijkheid is de oprechte intentie om de samenleving gelijkwaardig te maken.

Bij Assadaaka Community zetten wij ons in voor mensen in een kwetsbare positie, mensen met een beperking, maar die zich ook vaak geconfronteerd zien met armoede, werkloosheid en diverse andere gezondheidsklachten. Van het ene probleem komt het andere en zo raken mensen in zeer complexe multi problematiek.

Voor deze groep mensen is de fysieke drempel niet de enige drempel. Zeker voor mensen van een migranten achtergrond met een beperking. Van hen wordt een extra inspanning gevraagd, omdat een beperking in sommige gezinnen nog een taboe gevoelig onderwerp is. Wanneer het al moeilijk is om de deur uit te komen, dan wordt dat nog veel moeilijker wanneer je merkt dat de wereld om je heen niet toegankelijk is, wanneer deze niet goed bereikbaar is. Deze mensen moeten 2x de drempel over, ze worden dubbel gediscrimineerd, zowel binnenshuis als daarbuiten. Wanneer je dan ook nog de taal niet machtig bent, en geen werkervaring op hebt kunnen doen, dan is het heel moeilijk.

Als de overheid écht staat voor de participatie maatschappij die zij nastreeft, dan zou toegankelijkheid op korte termijn geregeld moeten zijn. En dan bedoel ik de échte toegankelijkheid: een gelijkwaardige samenleving, waarin iedereen evenveel kans maakt op een baan, en waar toegankelijkheid en gelijkwaardigheid ook in de praktijk wordt doorgevoerd. Want Gelijk is Gelijk, dat is iedereen met elkaar eens. Nu de praktijk nog!