Verslag - Dag van de Dialoog, 8 november 2013

 

Dag van de Dialoog, 8 november 2013

Bij Assadaaka/Onze Hoop, kantoor Plantage Middenlaan

Deze middag stond in het teken van het thema van dit jaar: ‘Hier ben ik op mijn plek.’ Dit thema was het uitgangspunt voor onze dialoog die werd ingeleid door Ahmed El Mesri. Hij haalde aan dat deze Dag van de Dialoog al ruim tien jaar bestaat in de stad en dat Assadaaka en Onze Hoop hier al vanaf het  begin aan mee hebben gedaan, juist omdat wij het belang van dialoog zo van harte onderschrijven. De dialoog is hèt middel bij uitstek om nader tot elkaar te komen als stad- en buurtgenoten met al onze verschillen in achtergrond, uiterlijk, opleiding, leeftijd en ga zo maar door. De dialoog is juist bedoeld om de ogenschijnlijk grote verschillen te overbruggen en te zien wat ons als mensen bindt in plaats van scheidt.

De middag begon met een overwegend aantal vrouwen, later kwamen er ook nog wat mannen bij.

Na de inleiding van Ahmed begonnen we met een voorstelrondje, waarbij om beurten ieder de gelegenheid kreeg iets te vertellen over zichzelf, waar je vandaan komt, hoe je hier bent gekomen en wat je met het thema hebt. Dit leverde een gevarieerd beeld op van de deelnemers. Zo was er een aantal stagiaires van buiten Amsterdam die hier waren komen studeren en de weg naar Assadaaka hadden gevonden; zij uitten stuk voor stuk hun persoonlijke wens anderen te willen helpen.

Er was een Syrische vrouw die gevlucht was uit haar land in oorlog en die hier iets van rust probeert te vinden in haar contact met de mensen van Assadaaka.

Er was een vrouw met een andere oorlogservaring die zich langzamerhand had weten op te richten na veel persoonlijke moeilijkheden, ook door het contact met Assadaaka.

Iemand anders vertelde van zijn eigen moeilijke achtergrond die hij had weten te overwinnen en die nu als zijn eigen persoonlijke taak had aangenomen om anderen te helpen door middel van vrijwilligerswerk, waar hij zelf over zei: ‘Ik word blij als ik iemand blij heb gemaakt.’

En er was iemand die vertelde veel steun te ondervinden van het werk binnen Assadaaka en vooral heel dankbaar te zijn voor de verbondenheid die ze hier ervaart. ‘Met mensen samen iets doen maakt het meer dan alléén.’

En zo waren er meerdere persoonlijke verhalen. Ook van Ahmed zelf, die vertelde over zijn komst hier toen hij ooit als jongeman de wereld was ingetrokken, zo ook in Nederland was beland en indertijd net op het punt had gestaan weer terug te keren naar zijn thuisland Marokko toen hij door een zwaar verkeersongeluk opeens met een dwarslaesie in een rolstoel belandde en geen toekomst meer zag. Hij vertelde hoe hij langzamerhand uit zijn depressie was gekomen door letterlijk naar buiten te gaan en contact te maken met andere migranten. Waarbij hij heel langzaam een nieuwe weg vóór zich zag: het bijstaan van andere migranten in hun zoektocht door het leven, al of niet gehandicapt zoals hij zelf. Hetgeen resulteerde in de oprichting van Assadaaka (1991) later Onze Hoop (2006).

De persoonlijke verhalen maakten veel indruk. Er ontstond al gauw een gevoel van onderlinge verbondenheid, hoe verschillend de achtergronden ook werden geschetst. De toon die hiermee was ingezet maakte a.h.w. een ondergrond voor het vervolg, dat werd verwoord door Ahmed die vertelde wat voor hem ‘Hier’ betekent. ‘Hier is: vertrouwd. Is innerlijke rust, happy zijn, niet alleen. En een gevoel van continuïteit.’

Lies: ‘Hier’ is een gevoel van verbondenheid.

Selma: ‘In een bepaalde groep kun je alles zeggen wat je wil. Je kunt je veilig voelen. Dat is heel belangrijk!’

Jamilla: ‘… dat je gerespecteerd wordt om wie je bent.’

Mustapha: Koppelt ‘hier’ zijn (op aarde, in dit leven) aan je betekenis voor je omgeving. ‘Ik ben heel trots nu.’

Deborah: ‘Je bent geboren om te dienen.’

Jamilla: ‘Soms vertellen mensen op het spreekuur een heel lang verhaal, vertellen ze ineens heel veel over zichzelf, wat niet direct gaat over de concrete vraag waarmee ze komen.’

Lies: ‘Ieder mens wil, verlangt er naar, om gezien te worden en gehoord. In de ogen van de ander kun je zien en ervaren dat je niet alléén bent, kun je verbondenheid voelen. Wordt de isolatie doorbroken.’

Gemia: Vertelt dat ze veel ervaring heeft opgedaan in de loop der jaren met professionele, zakelijke hulp – ‘hulp die mij niet hielp. Vanaf dat ik bij Assadaaka kom voel ik me beter, ik voel me hier goed, werk als vrijwilliger. En soms huil ik nog maar ik kom hier ook tot rust.’

Selma: ‘”Hier” is de toekomst. Die ligt hier.’

Deborah: ‘Je draagt alles met je mee: hier is waar je bent.’

Lies: ‘En hoe zit het dan met “daar”? Als er een “hier” is, is er ook een “daar”.  Hoe ervaar je dat dan?’

Ahmed: ‘”Daar” is altijd een probleem: onzekerheid, angst. Het niet weten, niet kennen. Uiteindelijk is dat ook de angst voor de dood.

Ayala: ‘”Daar” is niet per definitie negatief. Dáár is ook waar mijn familie is. En daar blijf ik altijd mee verbonden.’

Ahmed: ‘Dáár is ook: hoop. In de tijd is het je stukje geschiedenis. Zien dat alles verandert, jijzelf ook. Dat biedt ook hoop.’

Hanadi vertelt over haar verscheurdheid tussen daar (Syrië) en hier.

Dit maakt grote indruk op allen. Het is voelbaar. Het zet mij (Lies) aan om te vragen aan haar of ze weet wat ze nódig heeft, hier.

Gemia sluit hier op aan en vertelt over het belang van contact maken, je eigen verhaal delen met anderen, zien dat je niet alleen bent.

Barbara komt met een concreet voorstel: kunnen we niet, zeg 1 x per maand, bij elkaar komen: samen lachen, dansen, praten, ontspannen, enzovoort.

Hanadi knikt enthousiast.

Het idee kan worden uitgewerkt. 

Hierop aansluitend gaat de vraag rond naar ieders persoonlijke droom. Kan van alles zijn, groot of klein, voor jezelf of je omgeving, de wereld.

Ahmed komt met zijn droom van een Inloophuis. Hij ziet dit al langere tijd als zijn grote droom voor de toekomst om te worden gerealiseerd: een plek waar 24 uur per dag, 7 dagen per week, mensen terecht kunnen. Voor contact, om vragen te stellen, om te praten of te zwijgen, voor hulp, advies, een vriendelijk gezicht…, alles wat nodig is op dat moment.   

De dromen worden verder uitgesproken. Bij iedere verwoording van een droom leggen we met elkaar in gedachten symbolisch een steen neer voor het bouwsel van de toekomst.

De studenten zien als hun droom om hun studie goed af te ronden, en sommigen geven aan dat ze daarna aan de slag willen met wat ze het liefste zouden willen doen: anderen helpen.

Mustapha noemt als droom heel concreet: een grotere locatie voor het werk van Assadaaka en Onze Hoop.

Naast mijn eigen persoonlijke droom van de voortzetting van mijn werk met jongeren om hun talenten te ontdekken en vorm te geven, en die van een ‘lieve oude dag’ (daar ben ik nog lang niet, maar toch…), verwoord ik dan mijn grote droom dat de wereld wakker gaat worden voor hoe we veel beter met de aarde en het leven daarop kunnen omgaan: door veel meer bewustwording, meer educatie, meer en wereldwijde ingrijpende maatregelen ten goede. ‘We hebben de aarde maar te leen (van onze kinderen!, las ik ergens) en we moeten ons daar veel beter van bewust zijn en daarnaar handelen, ook individueel.’

Er waren ook dromen die als een universele noodkreet in ons aller harten binnenkwam: Vrede! Einde aan de oorlog! En aan de tegenstellingen in de wereld die met geweld en agressie gepaard gaan en steeds meer geweld en agressie oproepen. VREDE!!! Dialoog in plaats van geweld! 

Hiermee was de bedoeling van deze middag wel dubbel en dwars onderstreept! De conclusie was dan ook dat dialoog overal en altijd heel erg nodig is en blijft! 

Met veel dank aan alle deelnemers van deze middag en aan hun persoonlijke inzet. Met iedere individuele steen die gelegd werd voor de toekomst kwam een prachtige, werkzame energie vrij. Laten we ons daarop blijven richten en daarop voortbouwen.

Ik eindig met een andere conclusie: ‘Als je thuis bent in jezelf kun je je overal thuis voelen.’ Wel thuis. 

Hartegroet,

Lies Bierenbroodspot 

Assadaaka Community zet zich al jaren in voor mensen met en zonder beperking in het algemeen en vooral voor migranten met een handicap, chronische ziekte, ouderen en hun families om de participatie, integratie en sociale cohesie binnen deze doelgroep te bevorderen. 

Adres: Buurtcentrum de Ruma Khami, Makassarplein 1, 1095 RP Amsterdam.  

Kantoor: Assadaaka Community & Stichting Onze Hoop, Plantage Middenlaan 14-1, 1018 DD Amsterdam.  

Voor meer informatie: Tel: (020) 7525131 (06-47440672) - E. info@assadaaka.nl - w. www.assadaaka.nl