Dag van de Mantelzorg 2012
Op de jaarlijkse Dag van de Mantelzorg staan de
mantelzorgers centraal. Door het hele land werden activiteiten georganiseerd om
de mantelzorgers in het zonnetje te zetten. Daarom organiseerde stichting Onze Hoop op vrijdag 9 november 2012 een gezellige
avond met eten en drinken voor de gelieve mantelzorgers. Het was een leuk en
bijzonder bijeenkomst met veel mantelzorgers.
Meer informatie (externe link): www.mezzo.nl of
http://stichtingonzehoop.blogspot.nl/2012/09/dag-van-de-mantelzorg-bij-stichting_29.html
Tijd: 19.30 – 21.30
uur
Locatie: Centrum Ruma
Khami
Hier volgt
toespraak Ahmed El Mesri
Dames en heren, beste aanwezigen,
Nu mensen steeds ouder worden, komen er steeds meer
ouderdoms-kwalen. Mensen hebben steeds meer verzorging nodig, langduriger, en
het streven van de overheid is er al geruime tijd op gericht om deze zorg
zoveel mogelijk thuis te laten plaatsvinden. Wat betekent dat voor mensen,
zowel de mensen die verzorging nodig hebben als mensen in hun naaste omgeving?
Daarover gaan wij het hebben. Ik ben Ahmed El Mesri, oprichter en voorzitter
van de stichting Onze Hoop, die zich onder andere bezighoudt met deze
specifieke problematiek.
Wie in zijn omgeving te maken krijgt met mensen die
verzorging nodig hebben en misschien wel langdurige verzorging zal even moeten
slikken. Die verzorging kan een plotselinge behoefte aan verzorging zijn, zoals
bijvoorbeeld het geval zal zijn als iemand een beroerte krijgt en hierna een
aantal dingen die eerst vanzelfsprekend waren, opeens niet meer. Het kan ook
een geleidelijk proces zijn waarbij men al geruime tijd van tevoren weet dat er een moment komt waarop mensen
verzorging nodig hebben, zoals bijvoorbeeld bij dementie of alzheimer zeker het
geval zal zijn.
Hoe dan ook: het is een ingreep, zowel in het leven van
degene die zorgbehoevend is of wordt als in de naaste omgeving van die persoon.
Verzorgingsbehoefte gaat veel verder dan het leven van degene die die
verzorging nodig heeft. Zoals ik reeds eerder gezegd heb, is het beleid van de
overheid er al lange tijd op gericht om mensen zoveel mogelijk thuis te
verzorgen.
Een 24 uur op 24 uur verzorging door een professioneel
iemand, bijvoorbeeld een verpleegkundige, is natuur, dat zal iedereen
begrijpen, onmogelijk. Het zou fantastisch zijn als het wel kon, maar wij weten
allemaal dat de gezondheidszorg nu al enorm veel geld kost en een dergelijke
regel zou het helemaal onbetaalbaar maken. Daarom gaat de overheid er ook van
uit dat mensen in de omgeving van de zorgbehoevende bepaalde taken op zich
nemen, om toch het thuisleven van de zorgbehoeven mogelijk te laten zijn.
Bovendien vinden mensen het, afgezien van het
kostenplaatje, veelal prettig om thuis te zijn, in hun eigen omgeving, omringd
door geliefden, familieleden en vrienden. Dergelijke zorg noemen wij
‘mantelzorg’: het is de zorg die vrijwillig verleend wordt door niet
professionelen – hoewel het natuurlijk evengoed mogelijk is dat iemand die
mantelzorg verleent, ook professioneel is. In de meeste gevallen zal dat echter
niet het geval zijn.
Vanavond gaan wij ervaringen uitwisselen die zowel
zorgbehoevenden als mensen die zorgverlenen uit liefde voor die persoon, met
elkaar delen. Ik heb, zoals u ziet, ook een bepaalde aandoening die maakt dat
ik een aantal dingen niet meer kan zoals ik dat vroeger, als jonge man, nog wel
kon.
Sedert mijn ongeluk, waardoor ik in een rolstoel –
inmiddels gelukkig elektrische rolstoel geworden – terecht gekomen ben, heb ik
mij omringd gevoeld door de liefde van mijn naasten, die mij zo goed opgevangen
hebben en nog steeds opvangen dat ik al die tijd gewoon zelfstandig thuis heb
kunnen wonen en alleen maar af en toe naar het ziekenhuis hoef. In die tijd
sprak men nog niet van mantelzorg: veelal werd het als vanzelf aangenomen.
Welke naam men er toen ook aan gaf, het was toen fijn om
gewoon thuis te kunnen zijn en dat is het nog steeds. Dat neemt niet weg dat ik
mij er zeer goed van bewust ben dat ik ook een groot beslag leg op de mensen
die mij verzorgen. En ik weet, uit mijn ervaring – omdat ik in mijn eigen
omgeving mantelzorgers heb, maar ook veel te maken krijg met mantelzorgers die
bij Onze Hoop aankloppen – dat er veel mensen zijn voor wie dit beslag wel eens
te veel wordt. Vooral zij die samenwonen met een zorgbehoevende, zijn er 24 uur
mee bezig. Er zijn ook mensen die speciaal hun baan en hun huis opzeggen om te
gaan wonen bij degene die zorg nodig heeft. Dan heb je opeens niet meer te
maken met een baan van 8 uur per dag, nee, dan ruil je je baan en je leven in
voor 24 uur zorg.
Wat een liefde getuigt er uit die verhalen, wat een
toewijding! Het is hartverwarmend dergelijke verhalen, die uit het leven
gegrepen zijn, te horen!. Maar juist daarom willen wij er ook voor die mensen
zijn. Voor wie de last soms te zwaar wordt. Het kan al zoveel helpen om te
horen dat je niet de enige bent, om met anderen te kunnen praten, om uit je
eigen dreigende isolement te komen en toch ook te proberen een eigen leven te
houden. Ook daarom organiseren wij deze avond. Want je staat niet alleen! Je
hoeft het niet alleen te doen.
Er zijn ook wel degelijk wegen om ondersteuning te
krijgen. Dat kan nooit, zoals we al gezegd hebben, 24 uur per dag zijn, maar al
is het maar een halve dag in de week, het kan al zoveel schelen. Ons motto is:
2 weten meer dan 1 en 3 weten meer dan 2.
Op een bijeenkomst als deze kunnen mantelzorgers hun
ervaringen naar voren brengen , waar anderen mogelijk hun voordeel mee kunnen
doen. Want elke hulp die je kunt krijgen is welkom. Bij Onze Hoop weten we hoe
moeilijk het is om zo lang en met zoveel inzet voor iemand klaar te staan:
daarom bieden wij ook ondersteuning.
Ik hoop dat deze avond u ook tot steun is en voor hen die
geen mantelzorger zijn: bedenk dat u het van de één op de andere dag kunt
worden, dat het nooit een vrijwillige keuze is, maar dat u er niet alleen voor
hoeft te staan.
Een goede avond toegewenst.
Voor meer informatie:
Tel: (020) 7525131 (06-47440672 E. info.onzehoop@gmail.com - W. http://stichtingonzehoop.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten