Toespraak van Ahmed El Mesri bijeenkomst van 24-10-'12 remigreren en de Remigratiewet

 

Thema: TERUGGAAN OF BLIJVEN?

  

Op 24 oktober 2012 hebben Assadaaka Community en de vrouwengroep "De Bloem" (Intercultureel Ontmoetingscentrum voor Vrouwen)  in samenwerking met het Nederlands Migratie Instituut (NMI), een voorlichtingsbijeenkomst georganiseerd over de Algemene Ouderdomswet (AOW) en de Remigratiewet. De voorlichting werd gegeven door dhr. Messaoudi van het NMI. Het was een geslaagde informatieavond met veel deelnemers van verschillende etniciteit.

Plaats: Centrum Ruma Khami, Makassarplein 1, 1095 RP Amsterdam

Hier volgt de toespraak van Ahmed El Mesri

Veel migranten zijn ooit, decennia geleden, naar Nederland gekomen om te werken, geld te verdienen, te sparen en uiteindelijk weer terugkeren naar het land van herkomst. Maar het leven heeft geleerd dat dat in de meeste gevallen niet zo gegaan is. Integendeel, zelfs. Veel migranten hebben in de loop van de jaren hun familie over laten komen naar Nederland. Gezinshereniging noemen wij dat, zodat het hele leven zich hier in Nederland is gaan afspelen. Werk, huis, familie en het land van herkomst kwam steeds meer op de achtergrond.

Toch is voor veel mensen de wens gebleven, zij het misschien op de achtergrond, om terug te keren, om de laatste jaren door te brengen in het land van herkomst. Nu voor veel migranten het werkzame leven tot een einde gekomen is – pensioen, aow, vroegpensioen, wao of welke andere reden dan ook – lijkt terugkeer opeens weer dichterbij te komen; er is immers geen economische noodzaak meer om in Nederland te blijven.

Een langgekoesterde wens lijkt werkelijkheid te worden. Ik ben Ahmed El Mesri, oprichter en voorzitter van de Assadaaka Community, die ook mensen die de keuze maken terug te keren naar het land van herkomst, wil helpen.

Om een eventuele terugkeer in goede banen te leiden is het goed om ook bij een aantal reële dingen stil te staan, wanneer uiteindelijk het besluit genomen wordt om terug te keren. De Nederlandse wetgeving biedt ondersteuning bij het terugkeren, zowel financieel als in praktische gevallen; maar is het wel zo geweldig om weer terug te keren? Er zijn sedert het moment van weggaan en terugkeren tientallen jaren verstreken. En laten we het alleen al hebben over gezinshereniging of kinderen die hier geboren zijn.

En laten we vooral niet vergeten dat de tijd ook in het land van herkomst niet stilgestaan heeft. De traditionele migratielanden hebben veelal grote ontwikkelingen meegemaakt en lijken vaak in niets meer op het land dat de migrant, op zoek naar werk, geld, een ander en hopelijk beter leven, verlaten heeft. En hoe de inburgering ook gegaan is, geslaagd of niet geslaagd, een deel van het leven ligt ook hier, in Nederland, een deel dat niet zomaar verdwijnt door terug te keren naar het land van herkomst.

Het zijn ingrijpende keuzes waar men voor komt te staan. Wat u ook kiest, of u nu blijft of terugkeert, het is waarschijnlijk de laatste grote keuze die u zult maken in je leven, een keuze die onherroepelijk is. Daarom gaan wij er hier vanavond over praten: over de wensen, de verlangens, over hoe het leven gelopen is, wat er volgens plan gegaan is en wat er niet volgens plan gegaan is.

Een verhuizing is op zichzelf al een ingrijpende gebeurtenis: u wordt geconfronteerd met uw geschiedenis, allerlei dingen komen naar boven, wat zelfs al het geval is bij een verhuizing binnen een land of binnen een stad. Een remigratie is nog veel ingrijpender, want opnieuw laat u een deel van uw geschiedenis achter – en nu definitief. En u weet niet meer wat u te wachten staat in het land dat u zoveel jaren geleden achter u gelaten hebt. Het zijn allemaal overwegingen die u moet maken en wel zo realistisch mogelijk, zonder romantische ideeën die voor een vertekening van de werkelijkheid kunnen zorgen. Want hoe dan ook staat u met één been in het land van herkomst en met één been in Nederland.

Het is moeilijk, het is zwaar. Gelukkig zijn er instanties die kunnen helpen, niet alleen bij het maken van de keuze, maar ook bij het concretiseren van de keuze als die valt op terugkeer. De rechten die u hier opgebouwd heeft, verdwijnen niet als u besluit terug te keren; maar dat kan niet doorslaggevend zijn. Er is niets zo belangrijk als u laten voorlichten, niet alleen door de instanties waar u mee te maken krijgt als u besluit terug te keren, maar ook door mensen die de stap gezet hebben.

Een analyse maken van uw eigen situatie, van uw wensen, van uw verwachtingen. Het klinkt misschien erg theoretisch, maar het is belangrijk voor een beslissing die even ingrijpend is als de beslissing die u tientallen jaren geleden maakte met hier naartoe komen. Blijft u hier of besluit u toch terug te gaan? Vanavond gaan we niet tot een beslissing komen, maar bekijken en bespreken waar we aan moeten denken om de juiste beslissing te kunnen maken.

Ik wens u allen een leerzame avond toe.

Verder lezen:

http://www.svb.nl/int/nl/remigratie/hulp_remigratie/de_remigratieregeling/

http://www.nmigratie.nl

Voor meer vragen kunt u  contact opnemen met  Assadaaka Community

tel. 020-7525131 - 06-47440672 of via email: info@assadaaka.nl - www.assadaaka.nl   

Ruilmarkten

 

Help Mee!

Stichting ONZE HOOP organiseert Ruilmarkten

Stichting Onze Hoop - voor en door migranten met een handicap of chronische ziekte

Stichting Onze Hoop denkt graag mee in deze tijden van de economische crisis Wij gaan de komende periode tot en met december 2012 6 ruilmarkten organiseren en dat doen we 1x in de maand voor Jong en Oud!
Het doel is om mensen met een handicap te helpen aan het juiste hulpmiddel zonder dat het extra geld hoeft te kosten.
Wij stellen u in de gelegenheid om niet gebruikte hulpmiddelen aan te bieden of te ruilen. Een overgebleven rolstoel kunt u bijvoorbeeld ruilen voor een douchekruk. Of u kunt uw medische hulpmiddel aan een ander doneren die het hard nodig heeft. Daarmee wordt voorkomen dat uw overgebleven medische hulpmiddel in de afvalbak terecht komt. Wij halen uw overgebleven medische hulpmiddelen bij u op, zodat anderen er nuttig gebruik van kunnen maken.

Bel voor een afspraak: 020-7525131 of 06-47440672 .

Wie zijn wij…
Onze Hoop is opgericht in het jaar 2006. Een zelforganisatie, dat doelt op migranten met een handicap of chronische ziekte.

Doel:
De stichting Onze Hoop stelt zich ten doel:
De (morele, materiele, culturele en sociale) positie van personen met een handicap of chronische ziekte, in het bijzonder migranten, en hun families te verbeteren en hun welbevinden te bevorderen.

Specifieke doelstellingen:
• Zelforganisatie en belangenbehartiging/empowerment;
• Terugdringing van het sociaal isolement;
• Armoedebestrijding van sociaal zwakkere personen.
• Participatie en integratie in de Nederlandse samenleving;
• Kennisoverdracht aan/van maatschappelijke organisaties en organisaties van gehandicapten en chronische zieken in andere regio’s
• Politieke lobby en brugfunctie tussen Stichting Onze Hoop, gehandicapte en/of chronisch zieke migranten, gemeenten en maatschappelijke instellingen.

Probleemstelling:
De problemen van migranten met een handicap of chronische ziekte zijn enorm. Door taalachterstand, onbegrip over de Nederlandse samenleving, onbekendheid met de voorzieningen, achterstand in informatie en opleiding, culturele taboes, verschillende sociale normen en het niet de weg kunnen vinden in de doolhof van instanties en projecten leven velen in een sociaal isolement, angst en psychische depressie. Een groot aantal durft zelfs hun huis nauwelijks nog uit te komen. Voeg daarbij de pressie vanuit de familie, het gevoel niet te participeren in de maatschappij en ook het gebrek aan vaardigheid van professionals om op al deze problemen in te spelen

Aanpak:
Stichting Onze Hoop geeft hulp aan mensen die persoonlijke ondersteuning nodig hebben bij het vinden van hun weg in de maatschappij, in het bijzonder de sectoren gezondheidszorg en maatschappelijke participatie. Ondersteunt mensen die sociale en opvoedingsvragen hebben.

De stichting tracht haar doel onder meer te bereiken door:
• Lotgenotencontacten in een voor gehandicapten toegankelijke ruimte.
• Behartiging van de belangen van mensen met een handicap of chronische ziekte, in het bijzonder migranten.
• Periodieke themabijeenkomsten o.a. over armoedebestrijding, eerwraak, vrijwilligerswerk, mantelzorg, Wet Maatschappelijke Ondersteuning, GGZ-problematiek, onderwijs, huisvesting, toegankelijkheid, voorzieningen, huiselijk geweld, zelfredzaamheid, sociaal isolement, asielzoekers, ouderen,
sociale pressie, dagbesteding en identiteit.
• Conferenties over o.a. de positie en zichtbaarheid van de doelgroep vaak in samenwerking met zorgsector, welzijn, migrantenorganisaties en overheid.
• Spreekuren (juridisch, psychisch, migrantenproblematiek) informatie en doorverwijzing.
• Signalering van problemen en behoeften van migranten met een handicap of chronische ziekte in samenwerking met Cliëntenbelang Amsterdam.
• Begeleiding van migranten met handicap of chronische ziekte door lotgenoten, vrijwilligers en professionele hulpverleners en hulp bij zelfredzaamheid;
• Educatieve excursies
• Voorlichtingen en trainingen
• Deskundigheidsbevordering vrijwilligers
Stichting Onze Hoop

Trefwoorden bij deze activiteiten zijn:
Empowerment;
Laagdrempeligheid;
Lotgenotencontacten;
Begeleiding door vrijwilligers/zelfhulp.

Diversiteit:
Er is van diversiteit binnen het project sprake: mannen, ouderen, vrouwen, religieuzen en niet religieuzen, allochtoon en autochtoon, homo en hetero. Bij de werving wordt met de diversiteit rekening gehouden.

Voor vragen of informatie:

Stichting Onze Hoop
Plantage Middenlaan 14 – 1
1018 DD Amsterdam
T 020-7525131 of 06 47440672
E info.onzehoop@gmail.com
http://stichtingonzehoop.blogspot...

OFFERFEEST (EID AL-ADHA) 2012 - Deel uw vlees met de armen!

 

Het Offerfeest (ook wel Feest van Ibrahim of  Schapenfeest) is het belangrijkste feest van de islam. Het duurt drie dagen en wordt gevierd vanaf de 10e dag van de 12e maand van de islamitische kalender.

Iedere moslim die er geld voor heeft, laat op de eerste dag van het Offerfeest een schaap slachten en dat is niet goedkoop. 

In het kader van armoede en eenzaamheid bestrijding willen wij stil staan bij al diegenen die niet het geld hebben om een schaap te laten slachten.

Deel uw vlees met de armen en breng het naar Assadaaka Community. Wij willen op maandag- en dinsdagavond aanstaande een feestelijk maal bereiden voor al die mensen die het niet zo breed hebben.

Op maandag 29 en dinsdag 30 oktober kunt u vanaf 18.00 uur het vlees bij  de Ruma Khami afleveren.

Natuurlijk bent u  van harte welkom om met ons mee te eten.

Datum: maandag  29 en dinsdag 30 oktober 2012
Tijd: 19.00 – 21.30 uur
Locatie: Centrum Ruma Khami

Makassarplein 1, 1095 RP Amsterdam 

Uw gastheer  Ahmed El Mesri 

Laat even weten of u vlees komt brengen en/ of u mee wilt eten.

Dat kan via telefoonnummer 020-7525131 (06-47440672).

Of via email:   info@assadaaka.nl of www.assadaaka.nl    

Routebeschrijving: Ruma Khami, Makassarplein 1, Javaplein: bussen: 22,65, 359, tram: 14, Insulindeweg: trams: 7, 14, bussen: 37,245,359, Zeeburgerdijk: bussen: 22, 65, 359

Dag van de Mantelzorg bij bij Assadaaka op 8 november a.s.

Op de jaarlijkse Dag van de Mantelzorg staan de mantelzorgers centraal. Door het hele land worden activiteiten georganiseerd om de mantelzorgers in het zonnetje te zetten. Daarom organiseert Assadaaka een gezellige avond met eten en drinken voor onze gelieve mantelzorgers op donderdag 8 november a.s.. 

Dus wees erbij om samen van een leuke middag te genieten!

Mantelzorg is de zorg voor chronisch zieken, gehandicapten en hulp -behoevenden door naasten: familieleden, vrienden, kennissen en buren.
In Nederland zijn er 3,7 miljoen mensen die voor een ander zorgen. Zo'n 750.000 mantelzorgers zorgen meer dan 8 uur per week en langer dan 3 maanden voor een ander.

Meer informatie (externe link):   www.mezzo.nl 

Datum: donderdag 8 november 2012
Tijd: 15.30 – 18.30 uur
Locatie: Majellakerk

Adres: Lombokstraat 2 (hoek Zeeburgerdijk), 1094 AL Amsterdamneer is Dag van de mantelzorg? Datum Dag van de mantelzorg 2012: zaterdag 10 november. Datum Dag van de mantelzorg 2013: zondag 10 november. Datum Dag van de mantelzorg 2014: maandag 10 november. Datum Dag van de mantelzorg 2015: dinsdag 10 november. Wanneer valt Dag van de mantelzorg? Op welke dag valt Dag van de mantelzorg?

Voor meer informatie: Tel: (020) 7525131 (06-47440672)

E. info@assadaaka.nl - W. www.assadaaka.nl 

Routebeschrijving: Majellakerk, Lombokstraat 2: bus: 22 vanaf Muiderpoortstation

Vraaggesprek met Ahmed El Mesri ‘Assadaaka Community als deel van de civiel society’

 

Het woord Assadaaka komt uit het Arabisch en betekent daar ‘vriendschap’. Bij de oprichting van Assadaaka in 1991 heette het nog geen community, maar jullie zijn al meer dan 20 jaar actief in de Indische buurt. Jullie waren ook de eerste interculturele organisatie.

Vraag: Waarom heb je indertijd gekozen voor interculturaliteit?

Ahmed: Om te beginnen omdat ik daar natuurlijk zelf mee te maken had, dus vanuit mijn eigen ervaringen. Ik kwam in de jaren ’70 van de vorige eeuw hier als jongeman vanuit Marokko vol enthousiasme naar toe en besloot te blijven omdat ik Nederland een geweldig land vond: vrij en open, je kon werken en studeren, je kon zeggen wat je wilde, je kon demonstreren, je kon als je de taal leerde goed integreren. Dat heb ik allemaal gedaan.

Tot het moment dat ik door een ongeluk in een rolstoel belandde en zelf begon te behoren tot een groep kwetsbaren: zij die door fysieke beperkingen ineens heel anders naar het leven gaan kijken en worden bekeken. Ik voelde me in ’t begin afgesloten van alles en iedereen, ik sloot me op en had de moed bijna opgegeven. Tot ik om me heen begon te kijken en besloot dat ik ook als een man met een beperking iets kon betekenen voor anderen. Juist vanuit mijn eigen ervaring, als Marokkaanse migrant en nu met een fysieke beperking.

Het begon mij op te vallen dat veel migranten die hier waren komen wonen zichzelf als ziek beschouwden en zich ook zo gedroegen. En ik zag ook dat er veel vooroordelen waren over en weer tussen migranten en geboren Amsterdammers. In de loop der jaren leken die tegenstellingen alleen maar te groeien en ik zag het als mijn taak om daar op mijn manier iets mee en aan te doen. Omdat ik geloofde in samenwerking, in het doorbreken van het isolement en komen tot gesprek over en weer. Als je elkaar ontmoet en kunt aankijken ligt de weg veel meer open om te komen tot begrip en samenwerking. Als je de vooroordelen en oordelen over en weer kunt uitspreken kun je ook zien wat er van overblijft als je samen aan een tafel zit. Uiteindelijk zijn er veel meer dingen waarin mensen op elkaar lijken en waarvoor ze elkaar nodig hebben. Vandaar ‘vriendschap’. Zo kwam de oprichting van Assadaaka tot stand. 

Vraag: Kun je toelichten op welke mensen jullie je vooral richten?

Ahmed: Wij richten ons voor het belangrijkste deel op kwetsbare mensen: mensen die onbereikbaar zijn voor de reguliere instanties, de geïsoleerden. Die reguliere instanties zijn voor deze mensen vaak veel te hoogdrempelig: de afstand is voor deze mensen te groot. Hetzij doordat ze letterlijk beperkt zijn in hun bewegingen, maar ook omdat ze behoren tot de kwetsbaarste groepen van onze samenleving. Je moet dan denken aan mensen met een fysieke of psychische beperking; aan mensen die bij instanties buiten de boot vallen; aan hen die niet gewend zijn om op dingen af te stappen, of om advies en om hulp te vragen; aan mensen die eenzaam zijn, die de taal onvoldoende spreken, die de taal van instanties niet begrijpen en die daarom de stap niet kunnen maken.

Wat wij bieden is een plaats waar je zonder vooroordelen welkom wordt geheten; waar mensen zijn die soortgelijke ervaringen hebben, die ook beperkt zijn, of zich ook achtergesteld of bekeken voelen of hebben gevoeld. Het uitwisselen van die eigen ervaringen biedt als het ware een veilige haven waar ze gehoor vinden van lotgenoten en waar ze niet worden bekeken vanuit hun gebrek of tekortkoming. Er wordt ze ook advies geboden en ze worden aangemoedigd om stappen te zetten die ze voorheen zelf als onmogelijk beschouwden.

Vaak zie je dan dat mensen die binnenkwamen voor hulp en omdat ze zich geen raad wisten met hun situatie langzamerhand los beginnen te komen en mee gaan werken met activiteiten voor anderen. Zo worden ze van hulpvragers enthousiaste medewerkers die weten waar ze over praten omdat ze de problematiek van binnen uit kennen.

Vraag: Kun je hiervan een voorbeeld geven waar je trots op bent?

Ahmed: Nou, er zijn talloze voorbeelden. Zo hebben heel veel mensen bij ons, via onze Taalwinkel, Nederlands geleerd. Anderen zijn zelf als vrijwilliger bij ons aan de gang gegaan. Ze helpen mee met het organiseren van talloze activiteiten en zijn gastvrouw of gastheer of ondernemen zelf activiteiten voor de deelnemers. Ik denk ook aan groepen vrouwen die door het contact met ons werk meer zelfvertrouwen hebben ontwikkeld en zelfstandig op instanties af durven stappen of hun zegje doen op de school van hun kinderen bijvoorbeeld.

Ik kan een voorbeeld noemen van een vrouw met een fysieke beperking die van haar huis naar het revalidatiecentrum ging en verder haar huis niet meer uit kwam. Tot ze bij ons langzamerhand ging meepraten over dingen die ook haarzelf aangingen. Gaandeweg ontwikkelde ze zich tot iemand die nu in haar eigen stadsbuurt enorm belangrijk werk verricht en voor iedereen daar een bekend aanspreekpersoon is geworden. Ze komt nu zelfs in de lokale media haar verhaal doen. Dat is toch prachtig!

Het is zo belangrijk dat mensen een plek hebben waar ze zichzelf kunnen zijn, niet be- en veroordeeld worden, en ‘wakker’ gemaakt worden voor wat er om hen heen gebeurt. Het is belangrijk dat mensen in een buurt kunnen meepraten en meedenken over wat hen zelf aangaat: van hun dagelijks leven tot de politiek, van huis naar de straat en verder. Van zichzelf naar anderen en weer terug. Mensen hebben het nodig te ervaren dat ze ergens bij horen en dat ze gezien en gehoord worden. Dat is wat wij bieden. En dat vooral voor diegenen die tot de kwetsbaarste groepen behoren en die moeite hebben zelf hun weg te vinden.

Vraag: Wil je nog iets zeggen ter afsluiting?

Ahmed: Voor de toekomst kan ik alleen maar blijven herhalen hoe belangrijk het is dat ons werk doorgang kan blijven vinden, met letterlijk voldoende ruimte die het werk volledig recht doet.

Ik beschouw dit werk als mijn levenswerk en ik doe dat niet voor mezelf maar voor de mensen voor wie het bestemd is: de geïsoleerden. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is dat er als gemeenschap aandacht is voor de meest kwetsbaren in onze samenleving. Zij die niet zelf de beweging naar buiten kunnen maken maar die daar onze hulp en aanmoediging bij nodig hebben. Laat dit werk mogelijk blijven! 

Dank je wel, Ahmed.                                                    

Assadaaka Community

door Lies Bierenbroodspot, oktober 2012

Presentatie van Assadaaka Community in de buurt op 16 oktober 2012 door Ahmed El Mesri, voorzitter

De plaats van Assadaaka Community in de buurt

Assadaaka = vriendschap

De plaats van Assadaaka Community in de buurt, en in breder verband in de Amsterdamse samenleving, komt meteen al tot uitdrukking in de betekenis van het woord Assadaaka: dit komt uit het Arabisch en staat voor vriendschap, eenheid  en solidariteit.

Assadaaka was de eerste community in de Indische Buurt, opgericht in 1991, door mij, Ahmed El Mesri, voorzitter en voortrekker. Al die jaren al heeft de organisatie haar belangrijke werk tussen en met de buurtbewoners gestalte gegeven en is Assadaaka een begrip geworden dat niet meer valt weg te denken uit de samenleving van de buurt. Een belangrijk aspect daarbij is de laagdrempeligheid: mensen kunnen binnenlopen en meedoen naar eigen keus aan tal van doelgerichte activiteiten die aansluiten bij hun eigen behoeftes.

De doelstellingen van Assadaaka Community

Het doel van de Assadaaka Community was, is nu en zal dat ook in de toekomst zijn, om mensen bij elkaar te brengen, om ze uit hun isolement te halen, met elkaar in contact te brengen en zo de samenhang van de buurt te vergroten, vooroordelen bespreekbaar te maken en het onderlinge begrip en de verstandhouding tot elkaar als buurtbewoners van dezelfde stad, hetzelfde land, te vergroten.

Ik heb al lang geleden zelf begrepen dat een buurt hoe dan ook is gebaat bij onderlinge samenhang en begrip over en weer, en ik zag in dat vriendschap daartoe een sleutel is. Want wat is er mooier als zien dat mensen die elkaar voorheen niet kenden en soms met vooroordelen van een afstand naar elkaar keken, als buurtgenoten aan dezelfde tafel zitten, samen Nederlands leren, samen deelnemen aan debatten en vieringen, met elkaar van gedachten wisselen over tal van onderwerpen die onze samenleving betreffen en het nieuws beheersen.

Elkaar ontmoeten, de taal leren, vooroordelen bespreekbaar maken, ervaringen uitwisselen en met elkaar in gesprek blijven – dat is wat een samenleving, vooral op buurtniveau, vooruit brengt, mensen vooruit helpt en uit hun isolement haalt.

‘Meedoen’ is een mooie slogan, maar het moet ook mógelijk zijn voor mensen om mee te doen. Ze moeten letterlijk de deur uit kunnen en ook zien en ervaren dat ze welkom zijn, gezien worden, en dat ze de wegen weten te vinden naar de juiste instanties. En vooral de taal leren. Want bij ons staat dat voorop: om mee te kunnen doen moet je de taal leren. Dat heb ik zelf indertijd ook ingezien en gedaan. En ik heb zelf ervaren hoe mij dat verder heeft gebracht. 

Divers en toch samen

De Assadaaka Community staat als geheel voor het samenbrengen van verschillende groeperingen, van verschillende culturele achtergrond, verschillend opleidingsniveau, van verschillende seksuele geaardheid, jong en oud, man en vrouw, met of zonder beperking, van welke kleur of ras, met welk geloof en uit welk land dan ook.

Assadaaka Community biedt al jarenlang doelgerichte activiteiten die de integratie en emancipatie bevorderen, met behoud van de eigenheid van de persoon en diens achtergrond. ‘Van lijden naar leiding nemen over het eigen leven,’ is daarbij een belangrijk motto.

Uitgangspunt blijft de Nederlandse/Amsterdamse samenleving en de Nederlandse taal.

Assadaaka Community heeft honderden leden en werkt met tientallen vrijwilligers, waarvan een groot deel bestaat uit oorspronkelijk Nederlandstaligen. Dit bevordert wederzijds de integratie.  

Voor wie is Assadaaka?

Assadaaka Community is er voor ieder met belangstelling voor de buren en de buurt en voor de ander en het andere. En meer specifiek is Assadaaka Community er voor mensen die de weg (nog) niet kunnen vinden in de Nederlandse samenleving of die in een traject zitten van integratie; voor mensen die de Nederlandse taal (verder) willen leren en de Nederlandse samenleving verder willen leren kennen: zij kunnen daarvoor terecht bij de Taalwinkel van Assadaaka Community, jaarlijks voor zo’n 250 leerlingen taallessen en lessen kennis van de Nederlandse samenleving door vrijwillige NT2-docenten.

Daarnaast is er specifieke aandacht voor vrouwen uit andere dan de Nederlandse cultuur die bezig zijn zich te ontwikkelen en te emanciperen. 

Verder is Assadaaka Community er voor mensen voor wie het meedoen in de Nederlandse samenleving niet vanzelfsprekend is omdat ze in een geïsoleerde positie verkeren waar ze niet op eigen kracht uit kunnen komen. Voor hen zijn er bijeenkomsten waar voorlichting en advies wordt gegeven, samen met hun familieleden of mantelzorgers. Voor deze mensen is het onontbeerlijk dat zij ondersteuning ondervinden en verbondenheid met lotgenoten kunnen ervaren.

Daarnaast geven wij voorlichting aan hen die de weg niet weten te vinden naar beschikbare relevante loketten en instanties. Een belangrijke pijler van het werk van Assadaaka Community is het werk in het kader van de WMO. Vanaf de invoering van de nieuwe WMO-wet heeft Assadaaka Community een speciaal spreekuur ingesteld en zijn er regelmatig (maandelijks) bijeenkomsten waar voorlichting wordt gegeven en waar mensen met hun vragen kunnen komen over deze wet en wat dat voor hun eigen situatie betekent.

Plaats en activiteiten van Assadaaka Community

Assadaaka Community biedt een plaats waar al deze mensen terecht kunnen om elkaar te ontmoeten en waar het ze vrij staat om met hun persoonlijke vragen en noden te komen. Hetzij in persoonlijk contact met de leden en bezoekers van Assadaaka Community, met talloze vrijwilligers, of met mijzelf als voorzitter van de community. 

Maar vooral ook door het meedoen aan de beschikbare activiteiten binnen Assadaaka Community, zoals de genoemde Nederlandse taallessen en lessen kennis van de Nederlandse samenleving. Verder zijn er gespreksgroepen en er worden debatten gehouden met actuele onderwerpen; er zijn spreekuren voor vragen op algemeen en juridisch-medisch gebied; er worden gezamenlijke vieringen en themadagen georganiseerd; er zijn speciale activiteiten voor de jeugd (muziek- en theatergroepen, sport- en danslessen); er zijn kookclubs; en er zijn speciale ontmoetingsbijeenkomsten voor migranten met een handicap of chronische ziekte en hun familie.

Tevens biedt Assadaaka Community steun aan ouders van kinderen met taalproblemen op school. Dit Initiatief onderwijs Assadaaka bestaat uit een groep buurtbewoners die regelmatig samenkomen om ideeën uit te wisselen en zelf als vrijwilliger ouders te ondersteunen.

Laagdrempelig en toegankelijk

Het moge duidelijk zijn dat Assadaaka Community er is voor en met de buurt en dat het van groot belang is dat Assadaaka Community letterlijk en figuurlijk laagdrempelig is en blijft. Dat iedereen er gemakkelijk kan binnenlopen en zich gezien, gehoord, gesteund en aangespoord weet waar dat nodig is. En dat de uitstraling van veiligheid, vertrouwen en solidariteit te allen tijde gewaarborgd kan blijven. Want dat is a.h.w. het uithangbord waarop buurtbewoners binnen durven komen. En blijven komen.

De stand van zaken nu

Assadaaka kampt al jaren met een ontoereikende huisvesting voor haar activiteiten.

Tot begin 2011 hebben wij gebruik gemaakt van de ‘oude’ Meevaart in de Balistraat. Vanaf 3 januari van dat jaar zijn wij aangewezen op al dan niet beschikbare ruimte in Ruma Khami.

In deze periode hebben wij onze activiteiten noodgedwongen drastisch moeten inkrimpen en de buurtbewoners moeten teleurstellen. Dit heeft een merkbare uitwerking ten nadele gehad op de buurt en haar bewoners. Nog steeds is er dringend behoefte aan een volwaardige en toegankelijke plek die aan het werk van Assadaaka Community alle recht doet en ook in de toekomst mogelijkheden biedt tot uitbreiding van haar activiteiten om de continuïteit voor de buurt en haar bewoners te kunnen blijven garanderen.

Daarom doen wij bij deze een dringend beroep op de woningcorporaties, het bedrijfsleven en de overheid om dit belangrijke werk in het kader van de civiel society mogelijk te blijven maken en onze voorbeeldfunctie te continueren. Dit werk moet blijven doorgaan! Nu en in de toekomst!

Presentatie van Assadaaka Community in de buurt op 16 oktober 2012

Ahmed El Mesri, voorzitter

  

Adres: Assadaaka Community - Centrum Ruma Khami

Makassarplein 1

1095 RP Amsterdam

Meer informatie:

Wilt u meer weten? Kijk dan op  -  w.  www.assadaaka.nl of neem op maandag tot en met vrijdag tussen 10.00 en 17.00 uur contact op via: E. info@assadaaka.nl of via (020) 7525131 (06-47440672).

Verslag/knelpunten en aanbevelingen - Toegankelijkheid, bijeenkomst 3 oktober 2012

 Stichting Onze  Hoop - voor en door migranten met een handicap of chronische ziekte

Verslag, knelpunten en aanbevelingen m.b.t. de toegankelijkheid van de openbare ruimte, het publieke domein in het kader van de WMO, agenda 22 en de maatschappelijke participatie/sociaal domein. 

Op 3 oktober 2012 organiseerde Stichting Onze Hoop een bijeenkomst over de toegankelijkheid in het kader van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, agenda 22 en de maatschappelijke participatie/ sociaal domein.

Op deze bijeenkomsten kwamen zowel  migranten uit de Indische buurt, uit Groot-Oost en belangstellenden van buiten stadsdeel Groot-Oost, die op welke wijze dan ook gebruik maken van de openbare ruimte. Aanwezig waren ook een planoloog vanuit Onbeperkt-Oost, een beleidsmedewerker van het stadsdeel Groot-Oost en een vrijwilliger van het wijkteam.
Hierbij werd gedacht aan de volgende groepen: mensen met een mobiliteitsbeperking afhankelijk van rolstoel of scootmobiel, slechtziende - en blinde mensen, slechthorende - en dove mensen, mensen met psychische problemen en mensen met onzichtbare aandoeningen zoals hart- en vaatziekte, chronische aandoeningen aan de luchtwegen, hersenbeschadiging, coördinatie - en evenwichtsstoornissen etc. etc.  

Na een inleiding van Dhr. Ahmed El Mesri, kwam het tot een gesprek. Uit dit gesprek kwamen de volgende knelpunten en aanbevelingen naar voren. 

1. Geconstateerd werd dat er ook weliswaar verbeteringen zijn aan de fysieke openbare ruimte , daarnaast er ook nog veel verbeterpunten zijn. Concreet werden er locaties genoemd op de grens Indische Buurt/Dapperbuurt waar nog geen afritten zijn gemaakt, zelfs na een x aantal jaren aandringen bij de gemeente. Dit zelfde geldt ook voor Groot-Oost in achteraf straten bijvoorbeeld, enkele doorgaanswegen in Groot-Oost en IJburg. Woon-, werk- en goederenvervoer op spitsuren en ook daar buiten bleken ook knelpunten voor het op tijd/niet bereiken van vrijwilligers/werk, ziekenhuis en of andere hulpverleners. Ook aan gebouwen van woningen bijvoorbeeld, is nog niet gedacht aan bellen op rolstoelhoogte, brievenbussen e.d. voor de mens met beperkingen. Ook levert de fysieke openbare ruimte problemen op voor mensen met kinderwagens. Scholen zijn ook vaak niet toegankelijk voor kinderen met beperkingen waardoor zij onterecht op een school komen ver beneden hun niveau. De detailhandel en horecagelegenheden schijnen in het geheel niet op de hoogte te zijn dat met respectievelijk weinig financiële middelen er een overrijbare drempel kan worden bewerkstelligd.

Ontoegankelijk zijn ook een aantal supermarkten in de buurt die hekjes en zelfs draaipalen plaatsen. 

Aanbeveling 1:

Doelgroepen, detailhandelaren, de lokale overheid en hun afdelingen, e.a. betrokken m.b.t. de fysieke ruimte moeten in een vroeg stadium rond de tafel gaan zitten, nog voor de planoloog aan het werk is, opdat straten, wegen en pleinen toegankelijk worden voor iedereen. Dit zal ook de valide medemens en de toekomstige ouderen ten goede gaan komen. 

2. De toegankelijkheid van nieuwe openbare gebouwen of gerenoveerde gebouwen zijn goed toegankelijk of verbeterd. Echter dit geldt helaas niet voor alle gebouwen zoals scholen, DWI/ Arbeidsbureau aan de Weesperstraat. In dat laatste gebouw kon een cliënt van DWI niet op de kamer van de klantmanager komen, omdat de lift niet toegankelijk zou zijn voor scootmobiels, volgens de klantmanager. Dit privégesprek voltrok zich in de gang, waar collega's geregeld de aandacht vroegen van desbetreffende klantmanager. Ook wordt soms een bijstandsuitkering gestopt, vanwege taalproblemen bijvoorbeeld van mensen die nog aan het inburgeren zijn en de taal niet begrijpen, laat staan de regels of hun rechten. Ook het activiteitencentrum- en buurthuis de Meevaart wordt genoemd als voorbeeld, waar weliswaar later nog verbeteringen in zijn aangebracht, echter niet vóór de planning van de verbouwing. Privé bezoeken van vrijwilligers of vrienden v/m aan mensen met beperkingen, zijn ook vaak niet mogelijk vanwege ontoegankelijkheid gebouwen. 

Daarbij de woningtoewijzing, aan mensen met beperkingen en die afhankelijk zijn van een sociale huurwoning, stagneert. Het aanbod is klein en de huren te hoog. 

De regels voor woningtoewijzing schijnt ook bij woningcoöperaties onduidelijk te zijn. Zo wordt de situatie geschetst dat een een-ouder gezin een aangepaste woning krijgt en aldaar blijkt een invalide ventilatiesysteem, waardoor een kind met astma er nog slechter aan toe raakt en men moet verhuizen naar een tijdelijke betere woning. Dit brengt onnodige extra kosten met zich mee  zowel voor de coöperatie als de huurder. 

Aanbeveling 2:

zie ook aanbeveling 1, en dit geldt ook voor het bouwen en renoveren extern als intern van woningen, scholen, overheidsgebouwen, buurthuizen, service- en andersoortige wijkpunten. Daarbij moeten alle afdelingen van de lokale overheid worden betrokken. Er moet een betere afstemming komen tussen de woningtoewijzing vanuit de overheid, Woningnet, vooral ook overleg met en voorlichting aan woningcoöperaties over wat een toegankelijke woning zou moeten inhouden, zodat woningen extern toegankelijk zijn als mede intern. 

3. Het schort bij migranten aan ingelicht zijn over voorzieningen en men weet de wegen vaak niet. Stichting Onze Hoop en de Vereniging Assadaaka vervullen een grote rol hierin. Deze specifieke doelgroep van mensen met beperkingen blijven daardoor vaak ook geïsoleerd. Door laagdrempelige voorzieningen zoals Onze Hoop i.s.m. Assadaaka worden mensen bereikt, uit hun huizen gehaald en de weg gewezen. Echter, wij vinden het belangrijk dat ook hulpverleningsinstanties zelf getraind worden en geschoold in deze specifieke problematiek. De drempels moeten verdwijnen naar de fysieke gezondheidszorg en de hulpverlening, ook op overdrachtelijke wijze. Het is een grote drempel wanneer je weg wordt gestuurd door een WMO steunpunt, terwijl de persoon Nederlands praat en de hulpvraag duidelijk wordt gesteld. Mensen mogen niet van het kastje naar de muur worden gestuurd. Met andere woorden, in de praktijk blijkt ook dat de drempel door de hulpverlening en zorgsector zelf wordt opgeworpen.

In deze tijd waarin integreren in de maatschappij een individuele - als financiële  kwestie schijnt te zijn (landelijk overheidsbeleid en lokaal), is het juist van belang dat werkers in alle sectoren geschoold zijn in de problematiek van migranten.  

Aanbeveling 3:

Onze Hoop organiseert op 22 november 2012 een conferentie voor en met de achterban, alle vrijwilligers, werkers en gremia uit de org/hulpverleningssector om samen tot verdere uitwerking te komen, hoe drempels en vrees voor de zorgsector weggenomen kunnen worden.

Naast dat Onze Hoop werkt aan een brede voorlichting voor de doelgroep  i.s.m. Assadaaka, o.a. door themabijeenkomsten op gebied van gezondheidszorg te organiseren , blijft diversiteit in al haar facetten en uitwerkingen daarvan binnen de reguliere gezondheidszorg en hulpverlening een aandachtspunt.

Tevens adviseren wij de zorg- en hulpverleningssector zich te scholen en te trainen in de problematiek van migranten en daarbij gebruik te maken van het aanbod, zoals de conferenties en bijeenkomsten georganiseerd door Onze Hoop en Assadaaka, zodat wijkcentra, servicepunten, ziekenhuizen, hulpverleningsinstanties toegankelijk zijn voor iedereen. 

Ten slotte wordt er gesproken over bejegening en over mentaliteit t. o.v. mensen met een beperking en mensen met een allochtone achtergrond met een beperking in het bijzonder. Er worden prettige ervaringen genoemd van medebewoners en ook van onprettige ervaringen. Er wordt gesproken over discriminatie en o.a. ook in de detailhandel en in de horeca. Er wordt ook gesproken over de onzichtbaarheid hiervan en het buitengesloten worden op grond van beperking en afkomst. Dit veroorzaakt leed. Er worden ideeën genoemd om hieraan iets te doen.

Aanbeveling 4:

Onze Hoop gaat onderzoeken i.s.m. met andere instanties hoe dit zichtbaar gemaakt kan worden op projectbasis. Gedacht wordt aan een filmproject op locaties waar mensen met beperkingen belemmeringen ervaren b.v. i.s.m. de Filmacademie, straattheater en een groot overleg met valide en minder valide mensen uit Groot-Oost. Vaak is het ook een gebrek aan kennis bij mensen dat ze niet weten hoe om te gaan met mensen met beperkingen.  

Amsterdam, 15-10-2012.

Saskia Hubelmeijer, namens Stichting Onze Hoop. 

Plantage Middenlaan 14-1, 1018 DD Amsterdam, T. 020-7525131, M. 06-47440672, ING Rekeningnummer: 5210237, KvK Amsterdam 34.34.39.59, E. info.onzehoop@gmail.com,  W. http://stichtingonzehoop.blogspot.nl/

Toespraak Ahmed El Mesri in de week tegen eenzaamheid op 28 september 2012

De week tegen de eenzaamheid bij Assadaaka  

Het is heel toepasselijk dat er in deze tijd een 'Week van de Eenzaamheid' georganiseerd wordt. Het is immers een tijd waarin de dagen duidelijk korter worden, de temperatuur begint gevoelig te dalen, regen, wind, bewolking verdrijven de laatste resten van de zomer. Het zijn tijden waarin veel mensen toch in een wat melancholieke staat komen: de lange, warme zomeravonden nog vers in het geheugen maken we ons op voor de lange winternachten en dat brengt het gevoel van eenzaamheid ook dichterbij. 

Ik ben Ahmed El Mesri, voorzitter van Assadaaka Community, die deze avond mogelijk gemaakt heeft. 

Nu is natuurlijk niet iedereen eenzaam: veel mensen hebben een gezin, een relatie, of zijn vaak bij vrienden en kennissen; maar toch is het belangrijk om ook stil te staan bij die mensen die dat allemaal niet hebben. Assadaaka Community heeft veel te maken met mensen die eenzaam zijn en omdat de doelgroep van de Assadaaka Community migranten met beperking zijn, geldt die eenzaamheid voor hen nog eens extra: het is immers niet alleen het ontbreken van een relatie of een gezin, het zijn vaak ook nog eens hele families die in het land van herkomst gebleven zijn. Dat maakt de eenzaamheid er in deze letterlijk donkere tijden niet gemakkelijker op. 

Daarom willen wij op deze avond – en niet alleen op deze avond – graag van gedachten wisselen met elkaar hoe wij omgaan met eenzaamheid, hoe wij proberen deze te doorbreken. We kunnen constateren dat er veel dingen georganiseerd worden om het voor ons en onze medemens toch aangenaam te maken: in de buurt zien wij bijvoorbeeld initiatieven om voor een redelijke prijs gezamenlijk een maaltijd te nuttigen en zo de gelegenheid te hebben om kennis met elkaar te maken. Er worden bijeenkomsten georganiseerd zoals wij, van de Assadaaka Community, in samenwerking met stichting Onze Hoop, NOMA en andere organisaties bijvoorbeeld doen, allemaal in het teken van het doorbreken van de eenzaamheid. Er is, helaas, ook in een grote en dichtbevolkte stad als de onze, veel eenzaamheid; sterker nog, juist omdat het zo'n dichtbevolkte stad is, waar het altijd druk is buiten, kan de persoonlijke eenzaamheid extra beklemmend zijn.  

En voor veel mensen met een niet-Nederlandse achtergrond is het vaak nog extra eenzaam, omdat zij zich wel helemaal ontheemd voelen, ver van familie, ver van hun eigen, vertrouwde culturele achtergrond. Onze ervaring leert ons echter dat het al heel veel kan helpen wanneer mensen er met elkaar over kunnen spreken, hun ervaringen met elkaar kunnen delen, anderen ervan op de hoogte stellen dat ze er zijn.  

Zo worden nieuwe vriendschappen geboren, breken mensen door hun eenzaamheid heen. Want er is een groot verschil tussen de vrijwillig gekozen eenzaamheid – er zijn tenslotte mensen die zich welbewust afzonderen van de maatschappij en dat is hun goede recht – of de eenzaamheid, het sociale isolement waar mensen ongevraagd in terecht gekomen zijn. Die laatste vorm van eenzaamheid, die willen wij graag aanpakken. Dat vereist van degene die gebukt gaat onder zijn eenzaamheid ook een mate van eigen activiteit. Tenslotte zal het niet helpen om thuis te blijven zitten: het is noodzakelijk om gebruik te maken van de gelegenheden die geboden worden. Dat betekent dat je erop uit moet gaan, naar buiten toe, zoals naar bijeenkomsten gaan als die die wij organiseren. 

Ook vanavond gaan wij met elkaar ervaringen uitwisselen, niet om in een eindeloze spiraal van zelfmedelijden te blijven zitten – die weg is soms maar al te makkelijk te gaan – maar om te komen tot een doorbreken van de spiraal van eenzaamheid. Wij kunnen elkaar daarbij helpen door te praten over onze eigen ervaringen, de dingen die wij meegemaakt hebben en de dingen die wij nog steeds meemaken.

Wat is er gebeurd in ons leven waardoor wij nu onze dagen in eenzaamheid – ongewilde eenzaamheid – doorbrengen? Belemmert die eenzaamheid ons in ons functioneren? Voelen wij er ons ongelukkig door of in ieder geval niet prettig? Allemaal vragen die wij ons moeten stellen en waar we antwoorden op moeten krijgen; maar antwoorden die niet uit onszelf kunnen komen, maar waar we alleen op kunnen komen in samenspraak met anderen. Laten we daarom vanavond met elkaar hierover praten, opdat wij ons leven en dat van onze medemensen aangenamer kunnen maken.

Ik wens u een fijne avond toe.

 

Dag van de Mantelzorg bij stichting Onze Hoop

Op de jaarlijkse Dag van de Mantelzorg staan de mantelzorgers centraal. Door het hele land worden activiteiten georganiseerd om de mantelzorgers in het zonnetje te zetten. Daarom organiseert stichting Onze Hoop een gezellige avond met eten en drinken voor onze gelieve mantelzorgers op vrijdag 9 november a.s..

Dus wees erbij om samen van een leuke avond te genieten!

Mantelzorg is de zorg voor chronisch zieken, gehandicapten en hulp -behoevenden door naasten: familieleden, vrienden, kennissen en buren.
In Nederland zijn er 3,7 miljoen mensen die voor een ander zorgen. Zo'n 750.000 mantelzorgers zorgen meer dan 8 uur per week en langer dan 3 maanden voor een ander.

Meer informatie (externe link):   www.mezzo.nl 

Datum: vrijdag 9 november 2012
Tijd: 19.30 – 21.30 uur
Locatie: Centrum Ruma Khami

Adres: Makassarplein 1, 1095 RP Amsterdameer is Dag van de mantelzorg? Datum Dag van de mantelzorg 2012: zaterdag 10 november. Datum Dag van de mantelzorg 2013: zondag 10 november. Datum Dag van de mantelzorg 2014: maandag 10 november. Datum Dag van de mantelzorg 2015: dinsdag 10 november. Wanneer valt Dag van de mantelzorg? Op welke dag valt Dag van de mantelzorg?

Voor meer informatie: Tel: (020) 7525131 (06-47440672)

E. info.onzehoop@gmail.com - W. http://stichtingonzehoop.blogspot.nl/   

Routebeschrijving: Ruma Khami, Makassarplein 1, Javaplein: bussen: 22,65, 359, tram: 14, Insulindeweg: trams: 7, 14, bussen: 37,245,359, Zeeburgerdijk: bussen: 22, 65, 359