Op donderdagmiddag 22 december jl. organiseerde de multiculturele vereniging voor vriendschap Assadaaka een themamiddag: Vrede, eenzaamheid en armoede. Doelstelling van de themabijeenkomst was om de problematiek van mensen met een handicap die geconfronteerd worden met armoede en eenzaamheid voor de sector zorg en welzijn en de politiek. Hier volgt de toespraak van Ahmed El Mesri. voorzitter Assadaaka.
Thema: Vrede, eenzaam en armoede tijdens de kerst
Beste aanwezigen, dames en heren,
Enkele dagen voor het grootste feest van het jaar in de westerse wereld, Kerstmis, zijn wij in deze zaal bijeen gekomen om hier alvast een voorproefje van te nemen. En met dit voorproefje van Kerstmis staan wij ook stil bij het thema van dit feest: vrede op aarde. Een moeilijk thema, nu wij de afgelopen jaren dagelijks in het nieuws en in andere media geconfronteerd worden met de verschrikkingen van oorlog, de moderne oorlog, die, hoewel misschien ver van ons bed, door alle moderne middelen en het gevoelsmatig steeds kleiner worden van de aarde juist ook dichterbij is dan ooit.
Maar hoe verschrikkelijk oorlogen en andere gewapende conflicten ook zijn – en hierbij kan je denken aan het Midden Oosten, aan het Verre Oosten, aan de talrijke conflicten die zich in de Arabische landen (Arabische lente) afspelen en aan etnische conflicten in Afrika – het zijn gebeurtenissen waar wij, hier, persoonlijk, heel weinig aan kunnen veranderen. Natuurlijk hoeven wij er onze ogen niet voor te sluiten en misschien zouden onze regeringen en indirect dus wij ook wel een veel actievere rol kunnen spelen in het zoeken naar oplossingen.
Maar nu wij dit geconstateerd hebben, moeten wij niet blijven staan bij de constatering dat wij er niets aan kunnen doen en verder gaan met ons eigen dagelijkse leven. Het is al te gemakkelijk om te kijken naar verre conflicten, naar verre misstanden, en vervolgens zeggen dat we daar toch niets aan kunnen doen. Nee, het is veel beter om te kijken naar de dingen om ons heen, de misstanden, de dreigende conflicten en de conflicten die er al zijn – want grote conflicten, oorlogen, ja zelfs wereldoorlogen, beginnen klein – waar wij wel direct invloed op uit kunnen oefenen, zodat wij binnen onze eigen omgeving ervoor kunnen zorgen dat de conflicten niet uitlopen op onbeheersbare strijd tussen mensen. En deze tijd, de tijd waarin de dagen het kortste zijn, waarin de natuur rust, het jaar op zijn einde loopt, is een uitstekende tijd om terug te blikken op het afgelopen jaar.
We gaan dat ook allemaal zeker weer doen, tijdens kerstmis, en zeker op oudejaarsavond. Maar we gaan niet alleen maar stilstaan bij de grote strijden die geleverd worden ver van ons bed, bij de onderwerpen die groot in het nieuws zijn; nee, we gaan ook kijken naar wat we zelf gedaan hebben om onze wereld een mooiere, betere plek te laten zijn. Wat we gedaan hebben toen onze medemens, onze buurman, buurvrouw, onze hulp nodig had.
Misschien had hij of zij niet de moed om hulp te vragen – want ook voor het vragen van hulp is moed nodig, je moet je over schaamte heen zetten, je moet erkennen dat je er zelf niet uitkomt, en dat is wat in onze wereld, een wereld waarin iedereen geacht wordt voor zichzelf te kunnen zorgen, ja, dat is dan ook iets wat nog wel eens als zwakte opgevat kan worden.
Maar even zo goed is het mogelijk dat wij zelf degenen geweest zijn die het afgelopen jaar hulp gevraagd hebben, hulp bij een moeilijke situatie, op het gebied van geld, op het gebied van relaties, op welk gebied dan ook. En dan komen die problemen, waarover wij zo gemakkelijk in het abstracte kunnen praten – ze staan immers heel ver van ons af – opeens wel heel dichtbij en dan verwachten anderen actie van ons of verwachten wij actie van anderen.
Het afgelopen jaar heeft Assadaaka, samen met verschillende organisaties ook weer actief hulp geboden aan hen die hiervoor bij ons aangeklopt hebben. Voor ons en onze medewerkers is de hulpvraag iets heel concreets en is ook ons hulpaanbod iets heel concreets. Wij willen de laatste bijeenkomst van 2011 dan ook in het teken stellen van hen die hulp nodig hebben, van hen die hulp vragen. Want de vraag om hulp is al het begin van de oplossing van het probleem; en die vraag leidt ertoe dat de oorzaak van het conflict waartoe een hulpvraag uiteindelijk leidt, weggenomen wordt.
Deze avond organiseren wij dan ook in samenwerking met verschillende organisaties in Amsterdam en staat in het teken van de mensen die deze feestdagen eenzaam en zelfs zonder dak boven hun hoofd moeten vieren. Een feest dat voor velen in het teken van samenzijn met familie, vrienden en geliefden staat, is dat niet voor iedereen. En wij staan vanavond niet alleen stil bij de mensen voor wie de komende dagen niet zo vrolijk zullen verlopen, wij bieden ook aan deze mensen daadwerkelijk hulp, samen met u, aanwezigen. Wij staan de daklozen, de eenzamen, de vermoeiden, in deze barre tijden in het bijzonder bij, niet alleen met woorden, maar ook met daden.
Ik wens u alvast allemaal heel prettige dagen en hoop dat u ook het komende jaar in uw eigen omgeving uw steentje weer bij zult dragen om deze wereld een betere plek te maken. Want het is misschien een cliché, maar een betere wereld begint nog altijd bij onszelf, en niet alleen in ons eigen hart, maar vooral ook in ons eigen handelen.
©Toespraak Ahmed El Mesri, voorzitter Assadaaka op 22 december 2011.
Thema-middag: Vrede, eenzaamheid en armoede
Geen opmerkingen:
Een reactie posten