StraatDiner
op 5 mei Bevrijdingsdag in Amsterdam-Oost - dat vier je samen in de buurt!
Dames en
heren, ik heet u allen van harte welkom hier op deze speciale dag! Wat fijn dat
u er allemaal bent!!
Vandaag is
het voor Nederland een bijzondere dag: het is vandaag Bevrijdingsdag! Op deze dag vieren we met elkaar dat we sinds
het einde van de Tweede Wereldoorlog vrijheid kennen. Nu bijna 70 jaar geleden
kwam er een einde aan vijf jaar Duitse Bezetting van ons land, en sindsdien
vieren we ieder jaar op deze dag dat we in Nederland vrijheid kennen.
We vieren daarmee
dat we in vrijheid leven. De vrijheid om bij elkaar te komen zonder angst om
vervolgd of afgewezen te worden om geloof, ras, huidskleur, seksuele
geaardheid, lichamelijke of geestelijke beperking of welke andere scheidslijn
je ook maar kunt bedenken tussen mensen. De vrijheid voor een ieder om te zijn
wie je bent, zonder angst voor uitsluiting, en met het vertrouwen dat je hier
je eigen leven kunt leven en dat onze kinderen hun eigen leven hier kunnen
opbouwen.
Toch is
die vrijheid niet vanzelfsprekend. Ook niet in deze tijd. Vrijheid wil niet
zeggen dat alles maar kan en mag; en het betekent ook niet dat de vrijheid van
de één, onvrijheid of onveiligheid oplevert voor de ander. Vrijheid maak je sámen!
En vrijheid
betekent ook dat je verantwoordelijk bent
voor je eigen gedrag en dat je respect hebt
en laat zien aan anderen.
Want in
een samenleving die zo veelkleurig en gevarieerd is als de Nederlandse – en zeker
als de Amsterdamse samenleving – zul je met elkaar rekening moeten houden. Vrijheid
vraagt van je om je niet af te sluiten voor anderen en je in je eigen wereldje
terug te trekken, maar juist om te proberen om in gesprek te gaan met
elkaar en te zoeken naar wat je bindt in plaats van wat je scheidt. Vrijheid
vraagt om een verdraagzame houding aan te nemen en niet alleen voor jezelf en
je eigen kringetje vrijheid en veiligheid te verlangen maar ook bereid te zijn
om dat aan anderen te géven.
Dat is als
het ware het wisselgeld van vrijheid: dat je je mede- verantwoordelijk voelt
voor je naasten, voor je medeburgers, je buurt- en stadgenoten. Dat je je
realiseert: oké, ik leef hier in vrijheid, maar hoe werk ik samen met mijn
buren en met mijn buurtgenoten aan een sfeer van vrijheid voor iederéén?
En dat is méér dan dat je je onverschillig opstelt tegenover de ander of dat je
er stiekem het jouwe van denkt en lekker je eigen gang gaat.
Dat màg
natuurlijk altijd! Maar kun je het ook opbrengen om een ander echt aan te
kijken, echt naar een ander te luisteren en dan echt te horen wat de ander zegt
zonder meteen je eigen oordeel al klaar te hebben? Kun je het ook opbrengen om
de ander echt als mens te zien en dan van harte te zeggen: ik zie
jou, jij bent anders en dat is goed, ik ben anders en dat is ook goed.
Dat is
niet iets wat vanzelf gaat en soms is dat ook best moeilijk. Je moet soms echt
je best doen om een ander te erkennen in zijn of haar anders-zijn. Om te durven
kijken naar diens menselijke kwaliteiten en om niet te blijven hangen in wat
jou vreemd is of bang maakt of ergert – je vooroordelen dus.
Laten we
wel wezen, we zijn allemaal mensen, en we hebben allemaal oordelen of
vooroordelen over anderen en elkaar. De uitdaging is niet om die te ontkennen
en om je mond te houden, maar om die gedachten bij jezelf te erkennen en dan te
kijken of je oprecht vanuit je hart contact kunt maken met de ander. Dàt levert wat op. Je terugtrekken niet.
Wat ik
bedoel is ook:
De
vrijheid die we hier in Nederland met elkaar hebben is niet gratis: je moet er
wat voor doen, ieder voor zich en allen met elkaar. Vrijheid vraagt om
onderhoud en werk aan de winkel. Het vraagt om bereidheid, van iederéén,
om elkaar te erkennen in het
anders-zijn, om verdraagzaam te zijn en bereid om er samen echt het allerbeste
van te maken. In de buurt, in de stad, in heel Nederland.
Laten we
die vrijheid waar zo hard voor is gevochten in de Oorlog niet als
vanzelfsprekend beschouwen maar laten we die vrijheid blijven benutten door
bruggen te bouwen naar elkaar toe, bruggen naar gezamenlijke doelen.
Want we willen allemaal dat we hier in vrede met elkaar samen kunnen leven en
dat we samen een toekomst kunnen maken die ook voor onze kinderen goed is om in
te leven.
Lang leve de vrijheid die we vandaag hebben
voor het bouwen aan de toekomst van morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten