Toespraak van Arjan Gelder – Voorzitter WIL NU op 21 maart 2013 bij Assadaaka Community

 

Racisme en discriminatie is een bewijs van onvermogen.

Vandaag herdenken wij een belangrijke dag uit onze geschiedenis.

Op 21 maart 1960 verzamelde zich in Sharpeville, een zwarte township in Oranje Vrijstaat-Zuid-Afrika een menigte om vreedzaam te demonstreren tegen de zogenaamde pasjeswetten, de politie opende het vuur op de menigte.
De pasjeswet dwong de zwarte bevolking dáár te gaan wonen waar de blanke regering wilde. Gezinnen werden daardoor vaak uit elkaar gehaald. Zonder waarschuwing vooraf openden politieagenten vuur op de demonstranten. Het werd een bloedbad: 69 mensen, onder wie 10 kinderen en 8 vrouwen, werden doodgeschoten en 180 mensen raakten gewond. Deze dag is door de Verenigde Naties uitgeroepen tot Internationale Dag ter Bestrijding van Racisme en Discriminatie.

Eigenlijk is het een schande dat wij deze dag nog steeds herdenken en waakzaam moeten zijn. Helaas vraagt onze huidige maatschappij hierom, die steeds intoleranter is geworden. Hieraan is onze eigen overheid  schuldig. Nederland stond bekend als een gastvrij land, waar een ieder welkom was, dit bleek o.a. eind jaren zestig toen eerst Spanjaarden en Italianen plus later Turken en Marokkanen in grote getalen naar ons land kwamen. Onze overheid maakte geen afspraken en dacht dat men wel weer terug zou gaan. Men vergat dat velen wel eens van ons land zouden kunnen gaan houden, waar de welvaart groeide en vrijheid van meningsuiting een groot goed was. Iets wat in de thuislanden een stuk minder was.

Integratie was in die tijd een vies woord. In feite daardoor zijn veel spanningen ontstaan. En mogen mensen van andere culturen dit in feite zelf oplossen, daarbij is de overheid meer afstotend als dienend. En accepteert de diversiteit binnen onze bevolking alleen met woorden of nog erger stoot het af, daarbij wordt bij problemen veelal uitgegaan van generaliseren. Als een paar mensen iets uithalen, dan mag de gehele gemeenschap het ontgelden. Niet alleen wanneer wij het hebben over onze Marokkaanse, of Antilliaanse medemens, die het meest genoemd worden, maar ook bij b.v. woonwagen bewoners. En daar in ligt een opdracht voor ons allen, om te benoemen wat er fout gaat, maar dit wel te doen in eenduidigheid. Vaak is men selectief aan het shoppen zodat het goed uitkomt binnen de eigen denkbeelden. Zo vindt de PVV dat er maar plaats is voor één paspoort. Echter dan hebben ze het over onze Marokkaanse en Turkse vrienden. Voor mij is het geen issue, maar als je het benoemt dan eenduidig. Dan is een dubbel Hongaars paspoort zoals de vrouw van Geert Wilders net zoveel waard als dat van een Spaans of Marokkaans paspoort. En juist deze selectieve benadering geeft spanningen. Belangrijk is dat mensen, die hier wonen zich houden aan onze normen en waarden. Wanneer dit gebeurt zal zonder enige twijfel de discriminatie afnemen. Met z’n allen hebben wij de plicht elkaar hier op aan te spreken.

De weg die Ahmed El Mesri met Assaadaka en Onze Hoop volgt geeft hoop dat uiteindelijk het gezonde verstand binnen onze maatschappij zal zegevieren. Het stimuleren aan een ieder om mee te doen zal zonder enige twijfel spanningen doen verminderen In andere gemeenten zou deze benadering navolging moeten hebben.

Daarbij zal onze politieke beweging WIL NU dit zo veel mogelijk ondersteunen. Buiten dat er discriminatie bestaat op basis van afkomst, leeftijd en seksuele geaardheid, is één van onze grote risico’s discriminatie en uitsluiting wanneer het gaat om handicap en chronisch ziek zijn. Onze overheid zet steeds meer in op zelfredzaamheid en wil dat mensen zolang mogelijk thuis blijven wonen. Wanneer het kan prima, maar er zal altijd een vangnet moeten zijn als dit niet mogelijk is. Eenzaamheid mag nooit het gevolg zijn van bezuinigingen. Geluiden dat de overheid hier niet voor verantwoordelijk is werp ik ver van mij af.

Belangrijk is te erkennen, dat  verschillen in waarden, attitudes, cultuur, overtuigingen, etnische achtergrond, seksuele geaardheid, kennis, vaardigheden en levenservaring een verrijking zijn voor een maatschappij.

In deze zou ik een oproep willen doen om de dialoog aan te gaan en te onderzoeken hoe wij weer in harmonie kunnen leven, waarbij net zoals in de zeventiger jaren wij niet alleen trots kunnen zijn, dat wij Nederlander zijn, maar ook dat wij weer trots zijn op ons land. Daarbij moet het niet alleen gaan tussen burgers onderling, waar voor al jaren:  “De dag van de dialoog” wordt georganiseerd, maar ook zal de overheid meer initiatieven moeten nemen, om tot een dialoog met de burgers te komen. Net zoals in de zeventiger jaren toen ik tezamen met diverse politieke jongeren organisaties concerten organiseerde tegen racisme onder de noemer: “Rock Against Racisme” In die tijd puilde b.v. het concert gebouw in Haarlem uit met honderden jonge mensen van allerlei pluimage die gebroederlijk elkaars culturen leerden kennen. Die kant moeten wij weer op gaan. Want alleen in harmonie kan dit land verder. WIL NU onze politieke beweging wil dit proces stimuleren. Hopelijk volgend jaar vanuit de gemeenteraad in Amsterdam.

Dank, Voor uw aandacht.

Arjan Gelder – Voorzitter WIL NU: www.wilnu.nu