Een verslag van de bijeenkomst 'Vrijwilligerswerk en het creëren van binding, in hetbijzonder voor migranten met een handicap' op 8december jl. van stichting Onze Hoop.
PlantageMiddenlaan 14-1
1018 DDAmsterdam
info.onzehoop@gmail.com
Bijeenkomst'Vrijwilligerswerk en het creëren van binding, in het bijzonder voor migrantenmet een handicap'.
Datum: 8 december 2011, tijd: 14.00-17.00uur,
Plaats: Gerardus Majellakerk, Lombokstraat
Aanwezigen: 45
De stichtingOnze Hoop van , voor en door migranten met een handicap of chronische ziekte enhun families die zich speciaal inzetvoor migranten met een handicap, deze bijeenkomst georganiseerd om nader teonderzoeken of het ook mogelijk is om als migrant met een handicapvrijwilligerswerk te doen. Waarom zetten beide organisaties zich hiervoor in?De voorzitter van stichting Onze Hoop, Ahmed El Mesri, werkt al jaren – OnzeHoop bestaat inmiddels 7 jaar – met vrijwilligers van zowel Nederlandse alsniet-Nederlandse afkomst en hij ziet dat het heel belangrijk is om, als iemandgepensioneerd is of geen betaald werk (meer) heeft, in ieder geval bezig teblijven, om deel te blijven nemen aan de maatschappij, omdat zeker voor mensenmet een handicap het gevaar van vereenzaming en alleen thuis te blijven,misschien, in het beste geval, nog omringd door mantelzorgers, maar geen enkeldeel meer hebben aan de maatschappij.
Dit gevaaris voor de bewoner met een migrantenachtergrond nog extra groot. Vaak heeft mendan al een gering sociaal leven – vaak alleen maar familie zoals kinderen, maardie hebben vaak een eigen leven en zijn in Nederland opgegroeid, hebben vaakwerk en een sociaal leven en zitten niet te wachten om hun ouders nog de zorgte geven die ze nodig hebben. Het is één van de problemen waar migranten meekampen en waar Ahmed al regelmatig aandacht aan gegeven heeft en voor gevraagdheeft.
Op dezebijeenkomst zijn mensen bijeengekomen die óf zelf vrijwilligerswerk doen of opandere wijze met vrijwilligers te maken hebben. Er is onder andere iemand vande Vrijwilligerscentrale (Amsterdam) bij en iemand van Osiragroep, de zorggroepvan Amsterdam die zich richt op wonen, zorg en welzijn voor ouderen,(chronisch) zieke mensen en mensen met een beperking.
Eenvrijwilligster die al jaren bij stichting Onze Hoop werkt, vertelt haarverhaal; zij zit in een rolstoel en zij weet hoe het is om met een beperking temoeten leven. Eerst begon zij als activiste tegen seksueel misbruik vanvrouwen, met andere vrouwen richtte zij een vrouwenbelnetwerk op, 'Vrouwenbellen vrouwen' waarvan na een aantal jaren de subsidie ingetrokken werd en dietoen opgeheven is. Ze wijst op de voordelen van subsidie – die, begrijpelijk,eruit bestaan dat je meer dingen kunt doen dan wanneer je geen subsidie hebt –,maar ze wijst er ook op dat subsidie je afhankelijk maakt van de subsidiegever.Sedert ze voor vrijwilligersorganisaties werkt, merkt zij dat er een zekeregelijkwaardigheid te vinden is; er zijn geen mensen die meer verdienen dananderen, iedereen wordt gewaardeerd om wie hij/zij is en om het werk dat zijverrichten, vaak heerst er een leuke sfeer – wat niet wil zeggen dat er nietgewerkt en vaak ook hard gewerkt wordt – maar het is sedert het voortschrijdenvan haar ziekte wel steeds moeilijker geworden.
De medewerkstervan de Vrijwilligerscentrale is geïnteresseerd in de verhalen die zij te horenkrijgt van ervaringsdeskundigen, vooral als het op het gebied van mensen meteen beperking of een (chronische) ziekte is.
Ahmed merktop dat er bij stichting Onze Hoop en Assadaaka veel mensen met een beperkingwerken, omdat hij zelf ook ervaringsdeskundige is en dus weet wat er voormensen met een beperking nodig is en hoe belangrijk het juist voor hen is.Hoewel hij mensen met een beperking heeft leren kennen als mensen die veelwilskracht hebben, merkt hij ook dat een heleboel organisaties die werken metvrijwilligers toch moeite hebben met mensen met een beperking.
Demedewerkster van Osira dat zij de mogelijkheden bekijken om een jobcoach voormensen met een beperking te regelen. Ook het idee van een activiteitencentrumwordt goed ontvangen.
Wat kunnenwe concluderen aan het eind van de middag?
Zelfsvrijwilligerswerk is voor mensen met een beperking moeilijk te vinden. Vaak ishet niet in eerste instantie dat mensen geen geschikt werk kunnen vinden omdatdat er niet is, maar wel dat het gebouw niet goed toegankelijk is, dat er geeninvaliden w.c's zijn en dat er andere faciliteiten ontbreken zonder welkeiemand niet kan werken.
Omdatvrijwilligerswerk zowel goed is voor het sociale leven van degene die hetverricht als voor de participatie aan de maatschappij als voor de eigenwaardeis het belangrijk dat er aan bovenstaande dingen aandacht geschonken wordt.
Aanbevelingen:
- Organisatiesmaken een speerpunt van de toegankelijkheid van gebouwen;
- Erwordt meer gezorgd voor facilitaire ondersteuning;
- Mensenmet een beperkingen moeten weten waar zij laagdrempelige begeleiding kunnenvinden bij het vinden van vrijwilligerswerk, dus communicatie;
- Demogelijkheden voor vrijwilligerswerk voor mensen met een beperking in kaartbrengen en volgen;
- Dejuiste bemiddeling voor de juiste persoon; bij de Vrijwilligerscentrale zou eenbemiddelaar die de specifieke problemen van mensen met een beperking kent;
- Aandachtblijven geven aan integratie en participatie voor mensen met een socialeachterstand of van migrantenafkomst.
Voor meerinformatie over stichting Onze Hoop: www.stichtingonzehoop.nl
Voor meerinformatie over Assadaaka: www.assadaaka.nl
Voor meerinformatie over de Vrijwilligerscentrale Amsterdam: www.vca.nu
Voor meerinformatie over Osiragroep: www.osiragroep.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten