zondag 3 augustus 2014

“Religie en seksuele diversiteit”

 

De Ramadan was bijna afgelopen. Het was de laatste zondag.
De Vriendschap Community Assadaaka had, zoals gedurende deze gehele islamitische vastenmaand ook deze avond weer een iftar, het traditionele breken van de vasten die veel islamieten tussen zonsopkomst en zonsondergang in acht nemen.

Iedere zondag stond de iftar in het teken van een bepaald onderwerp, waarover deskundigen en belangstellenden kwamen spreken en gediscussieerd kon worden. Deze maand waren de thema’s achtereenvolgens ‘Religie en vasten’, ‘Vasten en een handicap’, ‘Beter geweldloos’ en als laatste, zondag dus, ‘Religie en seksuele diversiteit’.

Seksualiteit is op zich al een gecompliceerd onderwerp, omdat er veel taboes over bestaan en omdat het een gecompliceerd verschijnsel is. Seksuele diversiteit, spreken over seksualiteit die afwijkt van de norm, maakt het onderwerp nog eens extra beladen, ja zelfs gewaagd. Dat het echter zeer leeft onder veel bewoners blijkt wel uit de grote opkomst; en omdat de organisatie verwachtte dat er een levendige discussie kunnen ontstaan naar aanleiding van wat de voorzitter van de Vriendschap Community Assadaaka, de heer Ahmed El Mesri en andere gastsprekers zouden komen vertellen, was Henk Linde als gespreksleider gevraagd teneinde de avond en de discussie in goede banen te leiden.

Toen alle aanwezigen zich tenslotte in de grote zaal verzameld hadden, waar tafels klaarstonden met de traditionele iftar-voedingsmiddelen, zoals dadels, brood en harirasoep, opende Henk Linde de avond met het welkom heten van de aanwezigen. Verder vroeg hij iedereen om nog even te wachten met het eten, omdat de zon nog niet onder was. Vervolgens gaf hij het woord aan de voorzitter van de Vriendschap Community Assadaaka, Ahmed El Mesri. Deze sprak de volgende woorden:

Dames en heren,

Ik heet iedereen van harte welkom op deze bijeenkomst met als thema seksuele diversiteit en verschillende religies.

Homoseksualiteit is van oudsher en homoseksualiteit is van en het is in ons allen. Het is dus geen nieuw verschijnsel. Homoseksualiteit bestaat al eeuwen, zolang als de mens bestaat. Maar gezien het taboe dat nog steeds heerst bij veel mensen over homoseksualiteit, lijkt het alsof we ons niet goed ontwikkeld hebben. Ik vergelijk de mens vaak met een motor, die wel draait, maar telkens weer vastloopt.

Wij zijn allemaal mensen, gemaakt, geschapen, ontstaan, uit dezelfde materie. Zelf ben ik als kind voor het eerst in aanraking gekomen met homoseksualiteit. In mijn geboortestad Tétouan in het Noorden van Marokko aan de prachtige blauwe Middellandse zee. In eerste instantie was het een negatieve aanraking. Ik hoorde namelijk, dat jongens en ook volwassenen elkaar „zamel? noemden en al snel begreep ik, dat dit Marokkaanse woord „zamel? een scheldwoord was en homo betekende. „Homo? is helaas ook hier in Amsterdam, in Nederland en ik geloof over de gehele wereld, een scheldwoord. „Homo? gebruikt men, om elkaar te laten weten dat men boos is en men roept het om elkaar te vernederen.

Naarmate ik ouder werd, kwam ik in aanraking met homoseksuelen. We gingen met elkaar om als goede vrienden. Het gaf mij ook de gelegenheid om terug te gaan naar mijn jeugdervaringen en daarover met elkaar van gedachten te wisselen. Ik besefte toen, dat de negativiteit rondom homoseksualiteit eigenlijk, daar komt het in principe op neer, met de paplepel was ingegeven. Het is iets sociaal-cultureels. Niet alleen in Marokko, maar ook hier in het „moderne? Nederland. Zo is homoseksualiteit bijvoorbeeld op lagere scholen nog steeds een taboe. Mensen ervaren het, althans zo interpreteer ik dat, als iets negatiefs, of zoals een „handicap?, terwijl het niet negatief is en al helemaal geen handicap. Homoseksualiteit is gewoon.

Ik groeide dus op met het woordje „zamel?, maar thuis werd dit niet zo gebruikt. Tegelijkertijd kreeg homoseksualiteit een negatieve lading doordat vaak pedofielen homoseksueel waren, althans, ik heb dit zo ervaren. Nu weet ik dat pedofilie niet per definitie met homoseksualiteit te maken hoeft te hebben. Maar niet iedereen is daarvan overtuigd. Mensen zitten vol met verhalen, overgeleverd uit vroegere tijden en zelfs uit de Bijbelse tijden.

Ik herinner me nog de vele avonden dat mijn vrienden en ik met elkaar spraken over wie wij waren en wat ons bewoog. Het komt er toch gewoon op neer, dat je een mens bent en dat je iets voelt voor een ander mens. Dat is het hele verhaal, in een notendop. Maar nee, mensen zitten opgescheept met een negatief beeld over homoseksualiteit en dat krijg je er maar met moeite uit. Daarmee maken mensen elkaar onderling het leven zuur. Ik ken heel veel homoseksuele mensen die uit verschillende windrichtingen van over de hele wereld aan gereisd zijn naar Nederland, en velen zijn vrienden geworden. Maar ook niet iedereen. Dus nee, ik vind niet iedere homo even leuk, net zoals ik niet elke hetero bij mij thuis op de bank zou willen hebben ... ach een beetje humor mag wel toch?

Thema van deze avond is: Seksuele diversiteit en religies. En wat zeggen religies over homoseksualiteit? Volgens mij, zeggen ze er niet veel over en er is volgens mij geen religie die homoseksualiteit echt verbiedt. Religie promoot ook geen homoseksualiteit, net zo min als religie zegt dat vrouwen of mannen beter zijn, invaliden etc. Nee, daar gaat het bij religie helemaal niet om. Bij religie gaat het om het naar binnen gaan. Ga in jezelf. Kijk en luister naar wie je bent. Wij moeten een gelijkwaardigheid creëren onder mensen, respect, dat is wat telt. Religie verbiedt gewoon nooit.
Toch wordt er vaak gedacht dat er vanuit de Islam geen ruimte is voor homoseksualiteit. Althans, dat hoor je vaak. Dit berust echter op onwetendheid. Het heeft in wezen meer met cultuur te maken dan met religie. Islam is ruimdenkend, maar de mens is niet ruimdenkend. Een vrouw, een man, je wordt geboren zoals je bent. Dat heb je gewoon te accepteren en boven alles te respecteren. Dit is mijn eigen identiteit. Wat wil je met mij doen dan? Ben ik minderwaardig?

Het homoseksuele leven moet gerespecteerd worden. De moslims moeten weten en moeten dieper gaan nadenken over deze vorm van leven. Daarom hebben wij hier vanavond ook deze bijeenkomst georganiseerd. In deze heilige maand, de Ramadan, is het juist van belang, om mensen te laten nadenken over het leven en ook over dit thema. Je mag niet zomaar oordelen over een ander en deze tijd van het jaar, mag je open zijn. Stel, je maakt deel uit van een gezin, waarin een zoon of een dochter homoseksueel is, dan heb je dat als ouders en als broers en zussen te respecteren. Het is in wezen jouw eigen bloed. Ik hoor mensen vaak het woordje „eer? gebruiken, in relatie tot homoseksualiteit. “De familie eer gaat eraan, als ik homoseksualiteit toelaat in mijn gezin.”

Ik vraag dan altijd. Wat voor een eer is het, om je gezin uit elkaar te laten vallen? Wat voor een eer is het, als de gezinsleden elkaar nooit meer zien en haat de plaats heeft ingenomen van liefde? Wat voor een eer is dat? Ik zou het niet weten! Jullie?

Het verliezen van eer, dames en heren, in relatie tot homoseksualiteit is een voorbeeld van pure onwetendheid. Het is een woord om zich, als het ware, achter te verschuilen, om de onwetendheid te verbergen, terwijl de mensen zelf niet eens weten, dat zij onwetend zijn! Zij denken dat ze weten. Zij hebben ooit in hun jeugd het homoscheldwoord gehoord, komen vervolgens in aanraking met „onwetende? geestelijken, die uit angst voor secularisatie misschien wel negatieve dingen roepen over homoseksualiteit, en voilá, zij weten! Zo gaan die dingen in het leven! Ook hier in Nederland, toch? Dit noemt men ontwikkeling ... maar het is niets anders, dan stilstaan in de tijd, met een idee van ooit eens gehoord, en nooit meer verder onderzocht!

Dames en heren, we mogen het taboe jegens homoseksuelen loslaten en waarom zou je een zware last dragen als het niet nodig is? Leer de homoseksuele mens kennen, ik bedoel, hoe kun je weten wat het is, als je hem of haar afwijst? Wacht niet op een ander, die denkt voor jou. Leer jezelf en de ander kennen ... dat is de reis van ons leven, daarom zijn we hier ... om onszelf en de anderen te leren ontdekken, te leren kennen, te respecteren en soms gebeurt er dan op een dag, zoals deze, ergens in de stad en hier, een klein wonder dat vriendschap heet.

De Vriendschap Community Assadaaka, dames en heren, voor elk mens.

In sha-allah
Ik dank u.


Deze woorden maakten een diepe indruk op de aanwezigen en het applaus was dan ook luid.

Volgens Azeddine Lairini, Islamoloog die de volgende woorden sprak.

Nog steeds is het praten over seksualiteit in de Moslimgemeenschap helaas een taboe. Maar vanaf de tijd van onze profeet Mohammed is in de Moslimwereld het praten over seksualiteit een belangrijk onderdeel van de opvoeding, wanneer kinderen de pubertijd hebben bereikt. Helaas weten de meeste Moslims dit niet!

Volgens de filosofie van de profeet Mohammed verloopt de opvoeding van het kind in drie stappen:

- 1: vanaf de geboorte tot ongeveer zeven jaar: spelenderwijs, dat wil zeggen: ook uitleg en oriëntatie geven tijdens het spelen;
- 2: van 7 tot ongeveer 15 jaar: onderwijs en opvoeding, en respect bijbrengen;
- 3: vanaf 16 jaar behandel je hem of haar als vriend.

Praten over seksualiteit in het algemeen, hoe doe je dat?!
Dit is een ingewikkeld onderwerp, daar is begrip en verstand bij nodig. De eerste voorwaarde om hierover te kunnen praten is, dat de mensen er open voor staan om naar uitleg te luisteren en dat ze niet direct met een oordeel klaar staan!

In het algemeen zijn alle soorten tegennatuurlijke seks verboden in alle religies en geloven. Maar wat daarentegen homo’s en lesbiennes betreft die zo geboren zijn: wij kunnen dat accepteren zoals wij iedereen accepteren, die met een handicap geboren is.

Maar wat betreft het naar buiten brengen, in het openbaar, geldt voor alle soorten van seksualiteit - van hetero’s, homo’s, lesbiennes - : heb respect voor de medemens. Met andere woorden: laat de intieme gevoelens alleen binnenshuis tot uiting komen.

Tenslotte is het één van de doelen van de bijeenkomsten die de Vriendschap Community Assadaakadoor het jaar heen organiseert om verder na te denken over zaken, om dingen bespreekbaar te maken en om daardoor taboes te doorbreken en tot een leefbaarder maatschappij te komen.

Ter afsluiting van de discussie en van de avond neemt de voorzitter, Ahmed El Mesri, nog het woord en zegt dat het onderwerp, zoals vanavond besproken, zonder enige twijfel terug zal komen en dat het van groot belang is om er in een sfeer van wederzijds begrip over te blijven praten. Hij besluit de avond met de woorden: ‘Ik houd van jullie.’

De Vriendschap Community Assadaaka stelt zich ten doel:
Een laagdrempelige organisatie die verschillende groeperingen in de samenleving (de buurt) wil samenbrengen om wederzijds begrip te bevorderen, door een ontmoetingsplek aan te bieden en activiteiten te organiseren. Deze activiteiten dienen de integratie en emancipatie te bevorderen met behoud van eigenheid in persoon en achtergrond. En doet veel aan de bestaanskwaliteit van migranten met een handicap of chronisch ziekte te verbeteren en hun welbevinden te bevorderen.

Voor meer informatie:

Centrum Vriendschapshuis Assadaaka
Palembangstraat 52
1094 TK Amsterdam

E. info@assadaaka.nl of W.www.assadaaka.nl - Tel. 020-7525131-06-47440672

Geen opmerkingen:

Een reactie posten