Assadaaka Community start in het nieuwe seizoen haar activiteit​en op 19 augustus 2013.

 



De activiteiten zijn van maandag t/m vrijdag van 9:00 tot 17:00 uur op kantoor en in de Ruma Khami in Oost van maandag t/m vrijdag van 18:00 - 23:00 uur en voor iedereen.

Programma:

Spreekuur
Vaak zijn de problemen van mensen die op het spreekuur komen van dien aard dat er veel aandacht aan moet worden besteed. Het feit dat Ahmed El Mesri vijftien jaar lang als medisch-sociaal tolk heeft gewerkt trekt mensen aan met een bepaalde problematiek. Een beschermde omgeving en privacy zijn hier dan ook kernbegrippen. Een ruimte waar rustig gewerkt kan worden is noodzakelijk voor een organisatie als Assadaaka Community, die door haar diversiteit en laagdrempeligheid een voorbeeld kan zijn ook voor andere organisaties. Het spreekuur biedt een luisterend oor aan buurtbewoners die daar behoefte aan hebben. Er wordt altijd uitgegaan van de situatie van de cliënt. Soms zijn het schrijnende verhalen. Niet altijd kan Assadaaka Community iets concreets doen voor de hulpvrager. Luisteren blijkt vaak al veel te betekenen voor de mensen. Dit heeft tot gevolg dat een constante stroom van mensen Assadaaka Community bezoekt voor de spreekuren. Assadaaka Community neemt in de sociale kaart van Zeeburg en van Amsterdam een belangrijke plaats in. Men weet dat er altijd iemand is die luistert, zo nodig bijstuurt en daar waar nodig kan verwijzen naar andere instanties. Het is dus van belang dat deze gesprekken vertrouwelijk en ongestoord kunnen plaatsvinden. Vanwege de laagdrempeligheid trekt Assadaaka Community mensen aan die normaliter geen gebruik kunnen maken van reguliere hulpverlenende instanties. Het zou een ramp zijn als Assadaaka Community deze mensen in de steek moet laten.
Concreet gezien wordt er in de spreekuren vooral ondersteuning en informatie geboden op het gebied van gezondheidszorg (o.a. over de WMO), van financiële en juridische problematiek, van problematiek die specifiek is bij migranten.

Taalwinkel: lessen en inloopavonden
Op maandag en woensdag zijn er lesavonden van 19.30 tot 21.30 uur met groepen op drie niveaus. In de loop van het jaar kunnen nieuwe cursisten instromen. De lessen worden verzorgd door een groep van ongeveer tien docenten. Daarnaast hebben we op elke dinsdag- en donderdagavond van 19.30 tot 21.30 uur open inloopavonden Nederlands. Hier is iedereen welkom om in een gezellige sfeer te oefenen met lezen, spreken, schrijven en grammatica.
Op deze inloopavonden is er ook huiswerkbegeleiding voor leerlingen van groep 7 en 8 en van de middelbare school. Assadaaka Community heeft ruim 20 jaar ervaring met het geven van cursussen in het Nederlands en zet zich in om een brug te slaan tussen culturen ter bevordering van de integratie, participatie en sociale cohesie.
De cursussen zijn bedoeld voor nieuwkomers of mensen die tussen wal en schip geraakt zijn, maar ook voor mensen die al eens Nederlandse les hebben gehad en hun taalniveau willen verbeteren. Er komen leerlingen van diverse achtergronden: hoogopgeleiden en laagopgeleiden, Zuid-Amerikanen, (Noord-)Afrikanen, Aziaten en Oost-Europeanen, vrouwen en mannen, jong en oud, etc.
Elke groep krijgt tweemaal per week les.

Armoedebestrijding
Armoede betekent tekort aan geld en sociale uitsluiting. Meedoen in de maatschappij wordt moeilijker. Een opleiding om je positie te verbeteren kost geld. Armoede is ingewikkeld omdat het te maken heeft met inkomen, meedoen in de maatschappij, gezondheid, opleidingsniveau, zelfredzaamheid, woon- en leefomgeving. Door de zorg daarover kan het soms zelfs gebeuren dat iemand de moed opgeeft op een betere toekomst. Zo´n neerwaartse spiraal moet voorkomen worden. Er zijn in Amsterdam Oost wel veel mogelijkheden voor mensen met een laag inkomen, maar het blijkt dat mensen in de praktijk door allerlei oorzaken de weg daarnaartoe niet altijd weten te vinden. Daar wil Assadaaka Community bij helpen.

Lotgenotencontact
Lotgenotencontact is erg belangrijk voor onze doelgroep. Zij wisselen kennis en ervaringen uit en leren van elkaar. Lotgenoten ondersteunen elkaar, spiegelen zich aan elkaar en zijn zo beter in staat hun problemen met ziekte en afhankelijkheid van zorg te integreren in het dagelijks leven.
Een belangrijk element van dit soort contacten is dat deelnemers zich beter in hun vel voelen zitten. Dat komt omdat ze informatie en kennis verkrijgen over de aard van het probleem en hoe ermee om te gaan. Deelnemers worden mondiger en daardoor meer en meer een gesprekspartner van de hulpverlener. Op zijn beurt verwerft hij kennis over hoe het is om met een aandoening of psychosociaal probleem te moeten leven.

Beperking Sociaal Isolement
Assadaaka Community vraagt ook aandacht voor de positie van mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking. Deze zwakke groep mensen dreigt meer en meer onzichtbaar te worden, doordat ze uit schaamte, uit angst of gewoon op grond van hun beperking thuis blijven zitten en uit het sociale leven verdwijnen. Maar juist deze mensen hebben een andere kijk op de wereld waarin zij leven en kunnen een belangrijke bijdrage leveren aan het verbeteren van het leefmilieu in de stad.

Voorlichting en Themabijeenkomsten
Gezondheidsvoorlichting is noodzakelijk. In contacten met cliënten en cursisten blijkt dat er veel onwetendheid is. Met betrekking tot bijvoorbeeld aids en soa heerst er nog steeds een taboe. Doordat men er niet gemakkelijk over praat zijn er veel misvattingen.
Er wordt ook voorlichting gegeven op het gebied van terrorisme, psychologie van de angst, media, politiek, islam, christendom en overige godsdiensten.
Er is tevens aandacht geweest voor milieuvoorlichting om mensen meer bewust te maken.
Voorlichting over homofilie, onderwijs en beroepskeuze, over opvoeding, over verzekeringen, over werkgelegenheid, startende en gevestigde ondernemers bleek aan een grote vraag te voldoen.
Gezien de berichten die ons bereiken is het van belang om komend jaar nog meer voorlichting te geven over homoseksualiteit.

Project Eenzaamheid
Assadaaka Community heeft in 2010 besloten om het groeiende probleem van eenzaamheid aan te pakken. De doelgroepen zijn eenzame ouderen boven de 55 of volwassenen met een lichamelijke of verstandelijke beperking of met een chronische ziekte. Doel van de bijeenkomsten is het doorbreken van taboes over eenzaamheid, informatieverstrekking en bewustwording over andere oorzaken van eenzaamheid, zoals structurele factoren en armoede, informatieverstrekking over mogelijkheden van professionele hulpverlening, emotionele en praktische ondersteuning, via spreekuren de mogelijkheid bieden om over de problematiek te praten met een sociaaljuridisch medewerker en empowerment om de eigen situatie te verbeteren. Assadaaka Community heeft hiermee als resultaat het sociale isolement van vele eenzame ouderen kunnen verminderen.

Jongeren
Om voortijdige schooluitval te voorkomen, stimuleren wij talentontwikkeling en de interesse van schooljeugd in sport en cultuur. School, opvoeding en ontspanning zijn 3 belangrijke elementen in het leven van een jongere. Krijgt de jongere de gelegenheid om zijn talenten te ontwikkelen of om bezig te zijn met zijn interesses, dan zit hij goed in zijn vel en dat zal zijn weerslag hebben op zijn schoolwerk.

Tegen radicalisering van moslim jongeren
Vanwege de groeiende groep jihadreizigers naar Syrië organiseert Assadaaka Community lezingen en discussiebijeenkomsten om de weerbaarheid van moslimjongeren die vatbaar zijn voor politiek-religieuze propaganda en indoctrinatie te vergroten.
Wij bieden opmaat gemaakte weerbaarheidstrainingen vanuit het perspectief van de identiteitsontwikkeling en leefwereld van de doelgroep met extra aandacht voor het spanningsveld tussen verschillende culturele invloeden.
Door activiteiten en lezingen die aansluiten bij de religieuze leefwereld van de doelgroep te combineren met ruim 20 jaar praktijkervaring op het gebied van integratie, participatie en sociale cohesie, maken wij moslimjongeren weerbaar tegen politiek-religieuze indoctrinatie.
Wij proberen met dit initiatief de betrokkenheid en idealen van de doelgroep om te zetten naar maatschappelijke participatie zodat ze volwaardig meedoen en een constructieve bijdrage leveren aan de Nederlandse samenleving vanuit hun eigen culturele achtergrond en religieus perspectief.

Tafelgesprek in Amsterdam
In september gaat Assadaaka  Community in samenwerking met Stichting Onze Hoop maandelijks van start met tafelgesprekken,  waarin bekende en minder bekende Amsterdammers hun hart kunnen laten spreken. Tijdens een informele lunch met Ahmed El Mesri, Barbara Dyrcz en Amar Ramcharan, de initiatiefnemers van het Tafelgesprek in Plantage Middenlaan, komen allerlei thema’s aan bod. Het gesprek moet een ander gesprek worden. Geen politiek betoog wel een betoog vanuit het hart! De gasten kunnen aan de hand van een lijst met onderwerpen bepalen waar het tafelgesprek over zal gaan. De lunch is maandelijks op de eerste woensdag van de maand van 12.00 uur tot 13.30 uur.

Het begeleiden van stagiairs
Assadaaka Community is een door stichting ECABO en Calibris erkend leerbedrijf en biedt stageplaatsen, ondersteuning en begeleiding aan mbo en hbo studenten met een secretariële en sociaal maatschappelijke opleiding. Dit gebeurt al vele jaren, tot volle tevredenheid van alle partijen.
Jongeren hebben nog steeds veel problemen bij het vinden van een stageplaats. Door het aanbieden van stageplaatsen biedt Assadaaka Community jongeren de mogelijkheid hun diploma te halen om hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten en eventueel door te stromen naar hoger onderwijs.
De stagiaires hebben afhankelijk van hun studierichting de volgende taken:
sociaal spreekuur, administratie, voorbereiden thema- en voorlichtingsbijeenkomsten

Project huiselijk geweld
Huiselijk geweld is een belangrijk speerpunt van Assadaaka Community, want mensen die in hun eigen huis, binnen hun eigen relatie, mishandeld worden – of dat nu fysiek of psychisch of allebei is – vormen een grote, maar zeer onmondige groep.
Schaamte speelt vaak een grote rol, gepaard aan heftige gevoelens van angst en onzekerheid, alles vanuit een situatie die heel geleidelijk aan zo gegroeid is. Al deze aspecten maken het moeilijk voor zowel slachtoffers als plegers om onder ogen te zien dat er een groot probleem is. Een probleem waarvoor alleen hulp van buiten een oplossing kan bieden. Assadaaka Community vraagt niet alleen aandacht voor de slachtoffers, maar ook voor de plegers.
Een oplossing voor huiselijk geweld kan alleen bereikt worden wanneer beide partijen inzien dat er een onhoudbare situatie is ontstaan waaraan beide partijen een bijdrage moeten leveren om tot een oplossing te komen.

Project Opvoedingsondersteuning
Dit project is tot stand gekomen door intensieve samenwerking tussen Assadaaka Community /vrouwencentrum de Bloem, stichting Onze Hoop en Trias Pedagogica. Het ontbreekt ouders vaak aan kennis en inzicht hoe zij, met behoud van culturele en religieuze normen en waarden, hun kinderen moeten opvoeden binnen de westerse samenleving. Bovendien weten ouders vaak de weg niet te vinden naar de verschillende instanties.
Dit project heeft een preventief karakter en geeft voorlichting over opvoeden in Nederland, gericht op de bewoners van Amsterdam.
Doelstellingen zijn het vergroten van de kennis over opvoeden in twee culturen en ouders ondersteuning bieden om bij hun (islamitische ) opvoedingsstijlen rekening te gaan houden met de Nederlandse context.
Weerbaarheid aan kinderen
Waarom huiswerkbegeleiding? Soms omdat je de stof van een bepaald vak niet begrijpt. Soms zijn er problemen thuis die zo erg afleiden dat je je in de klas niet meer kunt concentreren. En soms kun je je er gewoon niet toe zetten om na schooltijd huiswerk te maken. Het is belangrijk om ook allochtone leerlingen te helpen met hun studie, zowel door hulp te geven bij het Nederlands, als door de achterstanden weg te werken.
Veel leerlingen krijgen daarom na schooltijd studiebegeleiding. Deze leerlingen zijn niet dommer dan andere leerlingen, maar hebben (tijdelijk) behoefte aan extra ondersteuning bij het maken van hun huiswerk.
Zij krijgen bijlessen om de achterstand in een bepaald vak weg te werken of extra uitleg over de bepaalde onderwerpen van een vak die ze na klassikale behandeling nog niet begrijpen.
De leerlingen moeten bewust worden gemaakt van het belang van goed onderwijs voor een latere carrière.

School en Opvoeding
In het kader van participatie zijn ook de problemen die zich voordoen tussen ouders en de school van hun kinderen een belangrijk onderdeel van de werkzaamheden van Assadaaka Community. Veel problemen die ontstaan tussen ouders en de school berusten op misverstanden, die vaak eenvoudig uit de weg geruimd kunnen worden. Soms echter is er sprake van diepere redenen: wantrouwen tegen de school of tegen een leerkracht, afnemende slagvaardigheid van de school doordat bezuinigingen gesneden hebben in het personeel. Grotere klassen en vaak gebrekkige beheersing van het Nederlands bij ouders.
Wij zien het gevaar van een scheiding tussen kinderen van Nederlandse ouders en kinderen van niet-Nederlandse ouders – het fenomeen van de “witte” en de “zwarte” scholen – en wij zijn bang dat dit de integratie niet ten goede zal komen. Ook kinderen van allochtone ouders hebben recht op goed onderwijs, dat hun eigen talenten benut en tot ontwikkeling laat komen. Dit is een investering in de toekomst en in het belang van ons allemaal.

Kookgroep
Bij themabijeenkomsten en dialoogavonden wordt er bij verschillende gelegenheden door vrijwilligers en cursisten eten bereid. Door gezamenlijk te koken wordt op een ander vlak kennis gemaakt met elkaar en komen in een ontspannen sfeer onderwerpen aan de orde waar bijvoorbeeld tijdens de taallessen geen tijd en ruimte voor is.

Toneel en muziek
Zowel jongeren als volwassenen zijn enthousiast bezig geweest met acteren en het maken van muziek. Toneel en muziek zijn vooral van waarde gebleken bij het aantrekken van jongeren
De afgelopen jaren is door jongeren het stuk ‘Lazarus’ opgevoerd in de Muiderkerk en het stuk ‘Opa, je woont nu bij ons’ opgevoerd bij Assadaaka Community. Dit stukje maatschappelijke en persoonlijke betrokkenheid hebben zij helemaal zelf vorm gegeven.

Vrouwen
Bij Assadaaka Community gaat men er van uit dat in sommige gevallen vrouwen tijdelijk apart van mannen aan activiteiten kunnen deelnemen. Het gaat dan voornamelijk om vrouwen die slachtoffer zijn geweest van geweldsdelicten enz. Voor de overige vrouwen is de voorkeur te geven aan participatie met mannen tijdens taallessen, themabijeenkomsten en overige activiteiten. Deze visie heeft vruchten afgeworpen. Er hangt een ontspannen sfeer in de (les-) lokalen bij Assadaaka Community.

Projectplan Samen Sterk
Vrouwelijke vrijwilligers uit de Marokkaanse gemeenschap (ze noemen zich de Hand van Fatima) richten zich op kwetsbare meiden en moeders in Oost die vaak een traditionele opvoeding hebben en niet of nauwelijks deelnemen aan het maatschappelijk verkeer.
Deze vrijwilligers komen zelf uit de doelgroep en genieten het vertrouwen in de gemeenschap. Zij kennen de problematiek uit eigen ervaring.
Het doel is om de doelgroep zelfredzaam te maken, hun sociaal netwerk te vergroten en emancipatie en empowerment van migrantendochters.
Het meiden- en moederproject heeft een stimuleringsprijs gekregen van de gemeente Amsterdam voor projecten die bijdragen aan een van 15 knelpunten van de emancipatie van vrouwen in Amsterdam (zie de vrouwenmonitor Amsterdam 2011).
Het is belangrijk om meiden en jonge vrouwen een veilige plek te bieden waar ze ervaringen kunnen delen, elkaar kunnen steunen en ze stimuleren hun eigen kracht en creativiteit te gebruiken. Waar nodig wordt en bemiddeld en/of doorverwezen. Dit project is zo wel in 2012 als 2013 medemogelijk gemaakt door twee fondsen: Stichting Het R.C. Maagdenhuis en Porticus Amsterdam CV.

Sport
Er zijn te weinig goede sportfaciliteiten in de buurt. Zowel jongeren als ouderen maken gebruik van de sportzaal in de Meevaart. Voor de jongeren maakt het bezoek aan de sportclub de toegang tot andere faciliteiten een stuk gemakkelijker. Dit heeft onder meer geleid tot bezoek aan de spreekuren en dat de jongeren ook meer begeleiding konden krijgen van ouderen. Langs deze weg kunnen wij jongeren ook betrekken bij thema-avonden en speciale jongerenprojecten.
Veel jongeren sluiten zich niet aan bij sportverenigingen omdat ze de contributie niet kunnen betalen, terwijl er voorzieningen zijn om gratis te sporten. Wij wijzen ze op de mogelijkheden om gratis of voor weinig geld zich aan te sluiten bij verenigingen.

Computer
De computerlessen vormen een belangrijk onderdeel van de activiteiten van Assadaaka Community, want zonder computer ben je tegenwoordig nergens. De docenten bieden tijdens de ontmoetings- en ontwikkelingsactiviteiten ondersteuning bij het oplossen van problemen, ook voor de eigen computer van de cursisten. Er wordt veel gebruik gemaakt van internet, een voorwaarde om te participeren in de hedendaagse maatschappij. Begeleiding en uitleg over internet is van grote waarde gebleken. Internet bevat een schat aan informatie en tegelijkertijd is het ook een bron van onzinnig en overbodig kwetsend gedachtegoed. Voorlichting over hoe informatie tot stand komt, over de bronnen, de verspreiding en het gebruik ervan, is van groot belang.

WIE ZIJN WIJ
Assadaaka is het Arabische woord voor ‘vriendschap’. Assadaaka Community is een multiculturele Europese vereniging voor vriendschap die zich al meer dan 20 jaar op talloze manieren breed inzet voor integratie, participatie en sociale cohesie in onze multiculturele samenleving, meer in het bijzonder in en rond Amsterdam Oost.
Dit doet zij, naast het bieden van cursussen Nederlandse taal op verschillende niveaus en laagdrempelige spreekuren voor uiteenlopende vragen en problemen, zowel door het bieden van wekelijkse activiteiten voor specifieke doelgroepen, als het regelmatig organiseren van themabijeenkomsten, praatgroepen en speciale projecten.
De Assadaaka Community streeft ernaar zoveel mogelijk inwoners van Amsterdam – ongeacht nationaliteit, ongeacht zelfs formele (verblijfs) status – te helpen en te begeleiden in de behartiging van hun belangen. Het zal niet verbazen dat veel migranten een heel eigen problematiek hebben wat betreft hun relatie met de Nederlandse samenleving in het algemeen en de overheid in het bijzonder en velen van hen doen dan ook een beroep op de dienstverlening van Assadaaka Community en het netwerk waar de vereniging gebruik van kan maken.
Assadaaka Community wil niet alleen een ontmoetingsplek bieden aan mensen, zij brengt dit ook daadwerkelijk in praktijk. Zij reikt de helpende hand aan iedereen die dat nodig heeft en zij gaat zelf ook actief op zoek naar mensen die een helpende hand nodig hebben maar die de weg niet kennen of voor wie het moeilijk is om hulp te vragen.
Assadaaka Community helpt mensen in hun eigen taal, maar uitgangspunt is dat het de Nederlandse taal is die de basis is voor alle activiteiten, zowel op het gebied van hulpverlening als op het gebied van informatievoorziening. Zij stimuleert mensen die het Nederlands niet voldoende machtig zijn om er in het dagelijks leven gebruik van te maken, om de taal (beter) te leren, en zij biedt hiertoe ook praktische mogelijkheden.
Door het leren van de Nederlandse taal opent zich ook de weg naar de Nederlandse maatschappij en daardoor komt het integratieproces op gang. Op deze wijze, zo heeft Assadaaka Community in haar jarenlange ervaring meegemaakt, wordt de migrant van de patiënt die lijdzaam wacht tot zijn ziekte is genezen, een deelnemer aan de maatschappij. Wordt hij van iemand die aan de zijlijn staat tot een actief lid die zijn lot in eigen handen neemt.
Assadaaka Community boekt resultaten en dat heeft zijn weerslag op buurt- en op stadsniveau.
Het behoeft bijna geen betoog dat Assadaaka Community, om dit doel te bereiken, zeer open, veilig en toegankelijk moet zijn en dat zij dan ook altijd zal proberen om voor iedereen een plek te vinden.
Assadaaka Community heeft sinds haar oprichting in 1991 een naam opgebouwd. Buurtbewoners kennen de weg naar Assadaaka Community, ze weten dat Assadaaka Community laagdrempelig is en dat ze er altijd een luisterend oor kunnen stadsniveau.
Uitgangspunt hierbij is echter altijd dialoog. Ook – juist – bij controversiële onderwerpen. Want alleen door in dialoog te treden is het mogelijk om begrip voor elkaar te krijgen, begrip voor elkaars standpunten, maar ook om tot herziening van standpunten te komen, tot groter inzicht voor elkaar, en om elkaar te kunnen blijven zien als medemens. Een medemens die wij tegemoet kunnen treden en in wie wij ons weerspiegeld zien.
“Assadaaka Community blijft de dialoog aangaan over allerlei maatschappelijke onderwerpen. In mijn visie is er geen plaats voor vijanddenken en het wij-en-zij denken. We leven samen en hebben het samen te doen. Oorlogen en strijd zijn wat mij betreft ècht uit de tijd. Vrede is het thema dat mij veel meer intrigeert. En Assadaaka Community wordt meer en meer een vredesbeweging vanuit vriendschap onder elkaar. Denken vanuit vriendschap maakt het vrijwel onmogelijk om tot oorlog en strijd te komen.
Het is juist ons streven om mensen en groepen uit onze samenleving bijeen te brengen die wellicht niet vanzelfsprekend en dagelijks met elkaar in contact komen – door welk verschil in achtergrond, leefsituatie of gezondheidssituatie dan ook. Vrouwen achter het fornuis, homo’s in de kast, gehandicapten achter het gordijn, migranten op hun speciale migranteneiland en ieder voor zich en God voor ons allen. Maar welke God dan?
Daar maak ik me nu echt druk om en dit blijft vragen om een voortdurende dialoog” aldus de oprichter Ahmed El Mesri.
Onze doelgroepen zijn mannen en vrouwen, jongeren, mensen met en zonder beperking, migranten en niet-migranten, oudere migranten, homoseksuelen, buurtbewoners/ Amsterdammers, vaders en moeders, daklozen.
Assadaaka Community blijft de dialoog aangaan over allerlei maatschappelijke onderwerpen.
Wat Assadaaka Community voor ogen staat en wat zij al jaren succesvol in praktijk brengt, is het samenbrengen van groepen en mensen binnen onze samenleving die wellicht niet vanzelfsprekend met elkaar in contact komen, hetzij door verschillen in achtergrond, manieren van leven of gezondheidssituatie.
Assadaaka Community wil de sociale cohesie en vriendschap bevorderen tussen verschillende groepen en individuen en zij wil de emancipatie en participatie van achtergestelde groepen en individuen bevorderen.
Zij wil dat doen door:
- een ‘warme’ plek te bieden en een luisterend oor;
- voorlichting te geven over relevante maatschappelijke onderwerpen;
- te laten participeren door meedoen aan diverse activiteiten;
- de zelfredzaamheid te bevorderen;
- dóór te verwijzen naar de juiste instanties;
- een brugfunctie te bieden om mensen zelf op weg te helpen.
Bij Assadaaka Community werken uitsluitend vrijwilligers, 150 in totaal. Daarnaast wordt er een tiental stagiaires op MBO- en HBO-niveau van diverse richtingen bij ons begeleid.
Assadaaka Community ziet het als haar missie om er te zijn voor iedereen en voor de hele buurt. Bij de aanpak en de programma’s gaat Assadaaka Community uit van de kracht en mogelijkheden van ieder mens, ongeacht afkomst, leeftijd, culturele achtergrond, sekse en seksuele geaardheid, levensovertuiging, geloof, opleiding, status of welke andere groepering dan ook. Want: Assadaaka Community kijkt naar de mens en niet naar de categorie!
Meer specifiek werkt Assadaaka Community voor:
- mensen die de weg (nog) niet kunnen vinden in de Nederlandse samenleving en in het woud van instanties;
- mensen die willen integreren en de Nederlandse taal willen leren;
- mensen die in een geïsoleerde positie verkeren en daardoor (dreigen te) vereenzamen;
- vrouwen uit niet-westerse culturen die zich willen ontwikkelen en emanciperen;
- gehandicapten en chronisch zieken (migranten);
- buurtgenoten van mensen met een andere afkomst die met allerlei vragen zitten.
Assadaaka Community onderscheidt zich van andere buurtorganisaties doordat zij:
- laagdrempelig is: iedereen moet er gemakkelijk binnen kunnen lopen en zich gezien, gehoord en gesteund kunnen voelen;
- werkt met een persoonlijke aanpak;
- intensieve ervaring in huis heeft met migrant en gehandicapt zijn en daardoor een brugfunctie kan vervullen;
- werkt met lotgenoten: zij (migranten) die ook beperkingen hebben;
- taboes doorbreekt, zowel op het gebied van migranten en handicaps als andere maatschappelijke taboes en ‘moeilijke’ onderwerpen.
Assadaaka Community werkt samen met diverse andere belangenorganisaties in heel Amsterdam en daarbuiten. Zij heeft de beschikking over een netwerk aan organisaties en contacten die met elkaar uitwisselen en op de hoogte worden gehouden van alle activiteiten binnen Assadaaka Community.
Het moge duidelijk zijn, het werk van Assadaaka Community is onmisbaar voor Oost. Het werk is met niets te vergelijken wat tot nu toe in de buurt wordt geboden op dit vlak.
Wij geloven zowel in de noodzaak als in de uitstralende kracht van ons werk. Juist omdat we ons met z’n allen met hart en ziel inzetten voor grotere participatie van specifieke en zeer gevarieerde groepen mensen is ons werk van onschatbare waarde voor de buurt en het is daarom van cruciaal belang dat we toegankelijk kunnen blijven voor groeiende groepen mensen!

Adres: Buurtcentrum de Ruma Khami,
Makassarplein 1, 1095 RP Amsterdam

Kantoor: Assadaaka Community,
Plantage Middenlaan 14-1, 1018 DD Amsterdam

Voor meer informatie: Tel: (020) 7525131 (06-47440672) - E. info@assadaaka.nl
- w. http://www.assadaaka.nl 

Tafelgesprekken met bekende en onbekende Amsterdammers

 

 

In september gaat Assadaaka  Community in samenwerking met Stichting Onze Hoop maandelijks van start met tafelgesprekken,  waarin bekende en minder bekende Amsterdammers hun hart kunnen laten spreken.

Tijdens een informele lunch met Ahmed El Mesri, Barbara Dyrcz en Amar Ramcharan, de initiatiefnemers van het Tafelgesprek in Plantage Middenlaan, komen allerlei thema’s aan bod. Het gesprek moet een ander gesprek worden. Geen politiek betoog wel een betoog vanuit het hart! De gasten kunnen aan de hand van een lijst met onderwerpen bepalen waar het tafelgesprek over zal gaan.  

De lunch is maandelijks op de eerste woensdagmiddag van de maand van 12.00 uur tot 13.30 uur. Het adres is Plantage Middenlaan 14-1, 1018 DD Amsterdam. Er zal een verslag gemaakt worden van het tafelgesprek en dat zal te lezen zijn op de websites van Aaasadaaka en Onze Hoop.

U kunt zich opgeven voor de lunch bij Assadaaka Community.

E. info@assadaaka.nl of W. www.assadaaka.nl of tel. (020) 7525131 (06-47440672).

Mustafa Kemal Ustalar op de foto rechts vertelt over Ahmed El Mesri.

 



In 1986 heb ik Ahmed leren kennen als voorzitter van de MAOI: Marokkaanse Activiteiten Ouderen Indische Buurt. Daarna heb ik met Ahmed samengewerkt bij de Marokkaanse Ra...ad Zeeburg. Ahmed was daar ook de voorzitter van. Ik zelf was werkzaam als buurtactivist. Wat mij opviel aan Ahmed was dat hij zich dag en nacht inzette voor multiculturaliteit. Hij heeft zo ontzettend veel gedaan voor mensen zowel in de buurt als daarbuiten. Hij heeft ook veel gedaan voor de Marokkaanse participatie. Dan bedoel ik vrouwen, mannen en kinderen die nauwelijks de deur uitkwamen. Het is Ahmed gelukt om hen naar Assadaaka te halen en hen voorlichting en taallessen te geven.

Voor iemand in een rolstoel moet ik zeggen dat hij veel doet. Je ziet hem elke dag op straat in de weer met mensen. Hij is een groot voorbeeld. Hoe hij dit al die jaren heeft kunnen volhouden is een raadsel voor mij. Hij haalt iedereen erbij ongeacht zijn afkomst.
Ik heb heel veel respect voor hem en waardeer erg wat hij doet.

Ahmed is een heel bijzondere persoon. Iedereen kent Ahmed. Ahmed is tegen fundamentalisme van wie dan ook. Naar aanleiding van de moord op Theo van Gogh heeft hij veel georganiseerd bij Assadaaka. Zo was er een calamiteitenspreekuur voor alle Amsterdammers. Er kwamen veel mensen die heel bang waren. Ahmed kon naar ze luisteren en dat heeft goed geholpen. Er worden veel bijeenkomsten bij Assadaaka georganiseerd. Ik heb er zelf ook vier jaar gewerkt als vrijwilliger.

Mevrouw drs. Tess Jungblut over ontmoeting met Ahmed El Mesri.

 



Naar aanleiding van de moord op Theo van Gogh heb ik Dhr. El Mesri leren kennen. Ik was op zoek naar een mogelijkheid om iets te doen aan mijn groeiende angst voor mensen met ee...n Islamitische achtergrond gevoed door de lawine van negatieve mediaberichtgeving. Maar wat moest ik doen? Op zoek naar een mogelijkheid las ik in de krant over Assadaaka, Dhr. El Mesri en zijn werk. Ik heb hem gebeld en een afspraak gemaakt. Een paar weken later heb ik samen met hem een project opgezet: Petje af voor vrouwen en mannen. Van het een kwam het ander en nu werk ik als projectontwikkelaar en vice-voorzitter bij Assadaaka. De projecten die wij samen doen worden steeds groter en overstijgen de landsgrenzen. Mijn angst is weg en ik leef tussen meer dan 40 culturen en voel mij goed daarbij. Ik kan met een oprecht gevoel zeggen dat dit alles komt door de bezieling van Dhr. El Mesri. Het woord wonder klinkt wellicht zwaar en overdreven en toch is het een klein wonder wat er met mij is gebeurd. Zo gaat dat als je met El Mesri in contact komt. Je moet wel je hart openen.

Een vrijwilligster vertelde trots over het samenwerken met Ahmed El Mesri bij Assadaaka Community.

 

 

 

 



Vrijwilligers zijn bijzondere mensen, aangezien zij uit maatschappelijke betrokkenheid dingen voor onze maatschappij doen zonder er i...ets voor terug te verwachten. Ik ben zelf vrijwilliger en kan misschien daardoor goed zien of een vrijwilliger extra speciaal is. En als ik aan de meest speciale vrijwilliger denk die ik ken, dan denk ik aan Ahmed El Mesri. Voor hem zou ik graag om een onderscheiding willen vragen.

Als cultureel antropoloog, beleidswetenschapper en vrijwilliger bij multiculturele vereniging Assadaaka (Arabisch voor “vriendschap”), opgericht door Ahmed El Mesri, zie ik hoe belangrijk Ahmed is voor veel mensen bij het helpen bij sociaal-culturele integratie van migranten in Amsterdam. Ahmed heeft meer dan vijftien jaar geleden Assadaaka opgericht om migranten te helpen integreren in onze maatschappij. Als migrant uit Marokko wist hij natuurlijk als geen ander welke dingen belangrijk zijn om in de Nederlandse maatschappij te aarden. Daarin had hij al een vooruitziende visie, aangezien er rond die tijd nog niet sprake was van een echt integratiebeleid op overheidsniveau. Ahmed is dan ook een vroege vogel geweest bij het proberen migranten een betere kans te geven in de maatschappij. En door zijn betrokkenheid, interesse, hulpvaardigheid, bescheidenheid en liefde voor de mensen die hij helpt bestaat Assadaaka nu nog en komen zowel vrijwilligers zoals ik (ik ben vrijwillig NT2-docent bij Assadaaka), als leden (waaronder NT2-leerlingen, leerlingen Arabisch, muziek en toneel, en andere leden die advies willen op medisch of juridisch gebied) nog steeds graag bij de vereniging.

Ik ben inmiddels meer dan twee jaar actief bij Assadaaka als vrijwillig NT2-docente en ken Ahmed ook sinds die tijd. Ik zorg dat ik nog steeds genoeg tijd vrij maak voor mijn vrijwilligerswerk bij zijn vereniging, ondanks het feit dat ik inmiddels met een zware opleiding/baan begonnen ben als promovenda in de sociologie bij de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR). Dit omdat Ahmed een goede organisatie op poten heeft gezet en een erg prettige sfeer heeft weten te creëren voor iedereen die er komt. Ik voel me thuis bij zijn organisatie en ben trots om te werken voor en met iemand zoals hij.

In onze huidige maatschappij is het moeilijker geworden voor migranten/allochtonen om zich geaccepteerd te voelen door autochtonen. De samenleving lijkt soms enigszins verhard tegenover bepaalde groepen. Dan is het moeilijk om je als migrant thuis te voelen in dit land of in deze stad. Assadaaka geeft migranten een helpende hand, brengt allochtoon met autochtoon in contact, gaat discussies aan over soms moeilijke onderwerpen (zoals bijvoorbeeld emancipatie van de vrouw en radicalisering) en streeft ernaar een algeheel gevoel van acceptatie tussen iedereen teweeg te brengen. Dit is allemaal op initiatief van Ahmed. Hij voelde meer dan vijftien jaar geleden al waar belangrijke verbeterpunten voor beleid lagen wat betreft integratie van migranten en zette deze ideeën om in actie: oprichting van Assadaaka, waarna hij deze ideeën verder uitwerkte tot wat Assadaaka nu is.

Ahmed is niet alleen de oprichter en voorzitter van de vereniging. Ahmed is iemand die contact heeft met zijn leden: hij weet wat er speelt in zijn vereniging, hij gaat met de vrijwilligers om op een manier waarop hij aantoont dat hij hun praktijkervaring op waarde schat en hij spreekt evenveel, zo niet meer, met leden van de vereniging. 

Elke avond dat Assadaaka open is, is Ahmed er ook. De meeste mensen zouden niet drie of vier avonden per week van huis willen zijn, maar Ahmed doet dit wel. Zijn betrokkenheid bij de vereniging en haar leden kent geen grenzen. En dit is belangrijk. Want zonder een goede leider kan een vereniging niet lang blijven voortbestaan. Goed voorbeeld doet immers goed volgen. Velen van de vrijwilligers bij Assadaaka zijn ook erg betrokken bij wat ze doen. En dit komt voor een groot deel door de gemoedelijke sfeer die Ahmed heeft weten te creëren en voort te zetten. Ahmed is een erg goed mens, betrokken bij zijn medemens. Aan elke vrijwilliger die binnenkomt vraagt hij bijvoorbeeld altijd oprecht geïnteresseerd hoe het gaat, of iemand zich al wat beter voelt, minder stress heeft. Hij benadert veel dingen met een goed gevoel voor humor, maar kan ook erg serieus zijn. Ahmed is een man met grenzeloze liefde voor zijn werk en de mensen voor wie hij dit werk doet. Soms vraag ik me af of hij niet af en toe denkt “vandaag heb ik geen zin om naar Assadaaka te gaan”. Elk mens moet een dergelijke gedachte toch af en toe hebben. Maar zelfs al zou hij deze gedachte af en toe hebben, we hebben er nooit iets van gemerkt: hij is er altijd, en altijd met een vriendelijke lach op zijn gezicht.

Ahmed heeft al vijftien jaar onbetaald een belangrijke taak verricht binnen Amsterdam, vooral op het gebied van integratie van migranten, voor zowel de allochtone als de autochtone gemeenschap. Dat is mijns inziens zeker een onderscheiding waard!

Karin.

 Assadaaka Community is een multiculturele vereniging, waardoor Assadaaka Community dan ook gezien kan worden als afspiegeling van een multiculturele stad als Amsterdam.

Voor meer informatie: Tel.nr. van Assadaaka Community (020) 7525131 - 06-47440672 of E. info@assadaaka.nl of W. www.assadaaka.nl.

Ahmed El Mesri, de oprichter van Assadaaka Community

 

 

 

Assadaaka Community werd in 1991 opgericht door Ahmed El Mesri.
De organisatie heeft een internationale multiculturele grondslag met als doelstelling: het bevorderen van emancipatie, participatie en sociale cohesie.
Dertig jaar geleden kwam El Mesri naar Nederland. Een jonge man die het leven nog voor zich had. Ik was meteen verliefd op Nederland. Ik zag een land in bloei waar de mensen in harmonie konden leven.
De Nederlandse mentaliteit gebaseerd op het humanisme sprak mij aan. Voor iedereen een plek, voor iedereen wordt er gezorgd zodat men zich kan ontwikkelen. Er is respect en er is overvloed die gedeeld wordt. Wat mij ook aansprak was het vreedzaam met elkaar leven van diverse volkeren.
Ik refereer onder andere aan de gastarbeiders en de mensen die van de kolonies overzee kwamen. Natuurlijk waren er schermutselingen en tegelijkertijd was er begrip voor elkaar. Telkens weer raakten mensen met elkaar in gesprek waardoor men elkaar ging begrijpen. Dat werd ook vanuit de overheid gestimuleerd.
Ik raakte gefascineerd door het fenomeen actie komen.
Mensen waren bereid om voor elkaar op te komen. De sociale intentie was sterk.
Na tien jaar leven in Nederland was El Mesri zo vergroeid met dit land en zijn mensen dat hij zich nauwelijks kon voorstellen dat hij ooit ergens anders had gewoond. Hij leerde de Nederlandse taal en kwam door een noodlottig ongeval in contact met migranten in soortgelijke situaties en werd bewust van de geïsoleerde positie van de migrant in Nederland. Hij besloot naar de sociale academie te gaan en aansluitend volgde hij verschillende sociaal-culturele cursussen. Vervolgens ging hij werken als sociaal-medische tolk en daarnaast bekleedde hij verschillende bestuursfuncties van diverse organisaties.
Sinds 28 mei 2006 is El Mesri voorzitter van Stichting Onze Hoop. Een organisatie die opkomt voor de belangen van migranten en niet migranten met een handicap, een chronische ziekte en hun familieleden.
Door zijn eigen ontwikkeling in Nederland ging hij op een andere manier naar de allochtoon kijken. Hij zag dat deze zich heel langzaam ontwikkelde. Hiervan schrok hij. Een land waar zoveel mogelijkheden zijn, voor iedereen. Hoe is dit mogelijk? Hij zag dat een groot deel van de migranten zichzelf als ziek en dus als patiënt ervaart. Het woord patiënt betekent geduld hebben; wachten totdat je weer beter bent. En in dit wachten zit het probleem.
Het wordt tijd dat de migrant zich vragen gaat stellen. Hoe wil ik leven? Waar wil ik wonen? Hoe ga ik mij ontwikkelen?
Ook zag El Mesri hoe de overheid de integratie zonder het te willen als het ware tegenwerkt. De eigenheid van de migrant wordt zozeer benadrukt dat deze geen enkele noodzaak voelt om een andere zienswijze te ontwikkelen op zich zelf en zijn leefomgeving. Het eigen cultuur eerst syndroom legt een geslaagde integratie in de ijskast zowel vanuit Nederlands als migrantenperspectief.
El Mesri benadrukt het naast en met elkaar leven.
Wij zijn op de eerste plaats mensen en daarnaast heb je dan een andere kleurt, kapsel, denkwijze. Niemand of niets staat boven de ander. We staan naast elkaar, schouder aan schouder.
Voor de migrant begint het leven in het thuisland. De eerste stappen die hij zet, de eerste woorden die hij spreekt, de eerste gedachten die hij vormt.
Het thuisland heeft ook een verantwoordelijkheid als het aankomt op het basis leefgevoel van de migrant.
Daar begint immers de reis van zijn leven. Dit basisgevoel neemt hij mee, ongeacht zijn bestemming. Het is vooral de migrant zelf die zich daar ook bewust van moet worden. Hoeveel migranten voelen zich veilig en geborgen en hebben het gevoel dat zij meetellen? Waarop zijn hun gevoelens gebaseerd? Deze vraag kan alleen maar beantwoord worden door introspectie.
De overheid moet deze introspectie stimuleren via onderwijs, voorlichting enz. Wat zou er dan mogelijk zijn?
Er wordt mij vaak gevraagd om te bemiddelen bij problemen tussen allochtonen en de overheid. Daarin kies ik de positie van de moderne Nederlandse burger die verondersteld wordt de Nederlandse wet te kennen en voor zover mogelijk na te leven. Integratie kan niet van één kant komen.
De Assadaaka Community heeft het streven om ongeacht nationaliteit de belangen van alle Amsterdammers te behartigen en in het bijzonder van diegenen die als gevolg van migratie specifieke problemen ondervinden. Assadaaka Community is een plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Er wordt een hand gereikt aan een ieder die daarom vraagt. Veel mensen vinden hier rust en krijgen de mogelijkheid om zich te ontwikkelen. Er wordt in het Nederlands les gegeven en de Nederlandse taal is de basis voor alle activiteiten. Daarbij beoogt de vereniging een integratieproces te stimuleren zodat migranten deel kunnen nemen aan maatschappelijke activiteiten.
Specifiek aan Assadaaka Community is de laagdrempeligheid.
Assadaaka Community heeft in haar langjarige bestaan een naam opgebouwd zowel in Amsterdam-Oost als Amsterdam en zelfs ver buiten de grenzen van de hoofdstad. Tijdens de herdenking van de moord op Theo van Gogh, op 2 november 2005, zijn journalisten van over de hele wereld bij Assadaaka Community geweest.
Meer hierover kan men lezen op onze website.
In het kader van deze herdenking heeft Assadaaka Community een avond georganiseerd met als thema: Minder angst, meer hoop. Buurtbewoners weten dat Assadaaka Community toegankelijk is voor iedereen.
De herdenkingsavond werd bezocht door mensen van verschillende religies, culturen en sociale strata. Langzamerhand wordt de vereniging gezien als een officiële instelling, wat zowel op buurt- als op stadsniveau effect heeft.
Er is in 2006 een grote toeloop van buurtbewoners geweest. Assadaaka Community blijft de dialoog aangaan over alle onderwerpen. Werd er in 2005 nog een thema-avond georganiseerd naar aanleiding van de moord op Theo van Gogh met als titel: Petje af voor Vrouwen en Mannen; besloot het bestuur na rijp beraad dat er in 2006 geen aandacht meer besteed zou worden aan dit onderwerp, mits de burgers erom zou vragen.
El Mesri is van mening dat je het verleden soms moet laten rusten. Wat gebeurd is, is geweest. We moeten vooruit kijken.
Niet telkens oude wonden openrijten. Waarom? Is dit ook niet de oorzaak van steeds weer nieuwe oorlogen? In mijn visie is er geen plaats meer voor vijanddenken. Oorlogen zijn voor wat mij betreft écht uit de tijd. Vrede is het thema dat mij meer intrigeert Meer en meer wordt Assadaaka Community een vredesbeweging vanuit vriendschap onder elkaar. Vanuit vriendschapsdenken is het vrijwel onmogelijk om tot oorlog te geraken.
Assadaaka Community blijft zich ook inzetten voor homoseksuelen en was toen erg ontdaan over de nieuwe koers die het kabinet Balkenende wilde gaan varen.
El Mesri vond het bijna onvoorstelbaar dat Nederland zo’n omslag aan het maken was. Het leek wel alsof het kabinet de klok wilde terugdraaien. Vrouwen achter  het fornuis, homo in de kast, migranten op hun speciale migranteneiland en ieder voor zich en God voor ons allen. Maar welke God dan? Daar maak ik me nu echt druk om.
De Nederlandse samenleving is een samenleving waarin het geloof een particuliere zaak is en dat moet ook vooral zo blijven. De overheid moet zich daar niet mee bemoeien. Met andere woorden dat hele gedoe rondom die ambtenaren die dan op basis van gewetensbezwaren een homoseksueel paar niet hoeven te trouwen is voor mij de klok duizend jaar terugzetten. Dat mag niet gebeuren. Het voelt als een aanval in de rug voor de vele mensen waaronder ook migranten die zich hebben ingezet voor deze zaak!
Zo hebben wij ook schrijnende gevallen meegemaakt als een gevolg van huiselijk geweld. Steeds meer vrouwen vinden hun weg naar Assadaaka Community om hun verhaal te doen. Ook mannen en kinderen zijn slachtoffer van huiselijk geweld. Dit is een noch veelal onbesproken thema waar nauwelijks of geen aandacht voor is.
Assadaaka Community bemiddelt ook bij problemen die zich voordoen tussen ouders en school. Veelal berusten deze problemen op misverstanden voortkomend uit communicatieproblemen. Maar ook mede door het nieuwe bezuinigingsbeleid waardoor klassen worden samengevoegd, onderwijzend personeel gekort wordt in uren kan nogal eens tot frustratie leiden. Tot slot een innig woord van dank aan alle vrijwillige medewerkers. Steeds meer kinderen van migrantenouders gaan naar speciaal onderwijs om daar bijgeschoold te worden. Hoe kan dit, waarom is dit zo?
Is daar onderzoek naar gedaan? Er spelen verschillende oorzaken een rol. Daar is niet altijd zo een, twee, drie de vinger op te leggen. Het zou te gemakkelijk zijn om in het wilde weg te roepen: er wordt gediscrimineerd. Maar wat is het dan dat kinderen van migrantenouders anders bejegend worden dan kinderen van niet migrantenouders. Hoe kan het dat kinderen van migrantenouders een ander schooladvies krijgen dan hun medeklasgenootjes met een niet migrantenachtergrond bij eenzelfde citotoets-uitslag?
Sinds 28 mei 2006 is El Mesri voorzitter van Stichting Onze Hoop. Een organisatie die opkomt voor de belangen van migranten en niet migranten met een handicap een chronische ziekte, ouderen en hun familieleden.
Deze organisatie is ontstaan vanuit Assadaaka Community omdat steeds meer mensen met een handicap van migrantenafkomst bij El Mesri aanklopten voor hulp.
Zo zijn er gevallen waarbij een man al meer dan drie jaar op een etage verblijft en niet meer buiten is gekomen omdat zijn vrouw de weg niet weet te vinden. Het is ook een taboe binnen de migrantensfeer. Men praat niet gemakkelijk over gehandicapt zijn en chronisch ziek.
In het kader van de WMO en het leven in het vernieuwde Sociaal Domein: de civil society, is het juist van belang dat deze groep mensen bereikt gaat worden.

Namens het bestuur,
Assadaaka Community

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Assadaaka Community.
E. info@assadaaka.nl of W. www.assadaaka.nl (020) 7525131 (06-47440672). 

Verborgen eenzaamheid: de dwalende migrantenziel

Interview Ahmed El Mesri

“Toen bedacht ik dat ik als ervaringsdeskundige iets kon betekenen voor andere migranten. Door hen te behoeden voor het sociale isolement dat ik had gekend.”

 

Als piepjonge migrant ontworstelde Ahmed El Mesri zich aan het totale isolement waar een zwaar auto-ongeluk hem in onderdompelde. Hij kroop naar het leven terug en beschouwt het sindsdien als zijn missie om andere migranten te behoeden voor eenzaamheid en sociaal isolement. Zelfredzaamheid en ‘participatie met behoud van eigen identiteit’ zijn daarbij zijn kernwaarden. Ook zijn multiculturele vereniging Assadaaka ziet geen brood in een slachtofferrol: “Zonder participatie krijg je gettovorming. Dat leidt nergens naar.”

 

Het gesprek met El Mesri (57) in zijn kantoor schuin tegenover Artis in Amsterdam vindt plaats een week of wat na het overlijden van Hassan, een 72-jarige Marokkaanse man die cliënt was bij Assadaaka. “Hij leefde alleen, was ziekelijk en had nauwelijks een cent”, herinnert zich El Mesri. “Z’n huis uit komen deed hij bijna niet meer. Hij had altijd honger maar wachtte totdat een vrijwilliger van ons langs kwam om boodschappen te doen.” Toen Hassan in zijn woning werd gevonden, was hij al een paar dagen dood, vertelt de Assadaaka-voorzitter met spijt in z’n stem: “Een paar weken geleden zag ik hem nog op straat. Hij gebaarde naar me, maar ik had geen tijd want ik was op weg naar een afspraak. Had ik toen toch maar een praatje met hem gemaakt, dan had ik nog iets voor hem kunnen doen.”

 

Djalaba

Amsterdam telt volgens El Mesri zeker een paar honderd Hassans en heel Nederland wel een paar duizend. Hun uiterlijk weerspiegelt hun situatie: “Toen ze hier jong kwamen, deden ze mee met de mode en droegen ze een spijkerbroek. Nu hebben ze een baard en lopen ze in een djalaba. Niet omdat ze opeens zo religieus zijn geworden, maar om hun armoede te verbergen. Ze hebben geen geld meer voor nieuwe kleren. Van zo’n gewaad valt niet op dat het steeds hetzelfde is.”

 

Klok

“Patiënten die niet willen genezen” noemt El Mesri die oudere moslims. “In hun hoofd staat de klok stil bij de tijd dat ze hier kwamen.” Dat was met het idee snel geld te verdienen om daar dan thuis in Marokko of Turkije wat mee op te bouwen. Maar het liep anders. De verdiensten vielen tegen of ze raakten hun werk kwijt. Waarna velen zich na verloop van tijd mislukt voelden. Terug gaan naar hun eigen land was geen optie. Met lege handen aankomen bij de familie betekende gezichtsverlies. El Mesri: “Dus bleven ze hier hangen, afwachtend, zonder in deze maatschappij te integreren. Hassan sprak na vijftig jaar ook nog altijd amper Nederlands.”

 

Aladin

El Mesri heeft recht van spreken. Zelf wel gekleed in een spijkerbroek en vlot hemd, vertelt hij in onberispelijk Nederlands hoe hij zelf al op z’n zestiende van Marokko naar Europa trok, “als een soort Aladin, tegen de zin van m’n ouders, maar ik vond mezelf volwassen genoeg”. Uiteindelijk belandde hij in Nederland. Maar na een paar jaartjes werken in verschillende baantjes vond hij het welletjes: “Ik wilde weer naar huis, mijn koffers stonden gepakt.” Een auto-ongeluk maakte abrupt een einde aan die plannen. Door een dwarslaesie kwam hij in een rolstoel terecht.

 

Kluizenaar

“Ik was volledig alleen. M’n ouders hoorden pas later van mijn ongeluk en met hangende pootjes terug naar Marokko wilde ik niet. Maar als gehandicapte gastarbeider had ik hier ook niets te zoeken”, herinnert El Mesri zich de eenzame periode na het ongeluk. Van het toenmalige revalidatiecentrum De Hoogstraat bij Leersum verhuisde hij naar een woning in Amsterdam-Noord: “De eerste paar weken leefde ik er als een kluizenaar, achter gesloten gordijnen. Buiten kwam ik niet. Want daar was de wereld waar niemand op mij zat te wachten. Totdat ik besefte dat ik de nieuwe Ahmed van na het ongeval wel moest accepteren. Zo ben ik naar het leven terug gekropen. Toen bedacht ik dat ik als ervaringsdeskundige iets kon betekenen voor andere migranten. Door hen te behoeden voor het sociale isolement dat ik had gekend. Want dat wens ik zelfs m’n ergste vijanden niet toe. Zo ben ik met dit werk begonnen. Dat werd mijn missie.”

 

Brug

Na de sociale academie werkte El Mesri jarenlang bij het Riagg, als tolk en hulpverlener voor Arabisch sprekenden: “Ik spoorde mensen aan mee te doen aan het leven hier.” Zelfredzaamheid en ‘participatie met behoud van eigen identiteit’ zijn ook de voornaamste uitgangspunten van Assadaaka dat hij in 1991 oprichtte. Assadaaka staat in het Arabisch voor vriendschap. El Mesri: “Zonder participatie krijg je gettovorming. Dat leidt nergens naar. Onze voornaamste activiteit is migranten de Nederlandse taal leren. Rond die basis organiseren we met zo’n honderdvijftig vrijwilligers allerlei andere activiteiten. Zo helpen we wie eenzaam is de brug over naar deze samenleving.” In 2006 zette hij de Stichting Onze Hoop op als belangenorganisatie voor migranten met een handicap: “Ik begrijp hun pijn want die ken ik zelf ook. Als voorbeeld bied ik ze houvast. Wat ik kan, kunnen zij ook. Als gehandicapte migrant hoef je niet bij de pakken neer te zitten.”

 

Moskee

Een formele erkenning voor zijn werk kreeg El Mesri in 2007 toen toenmalig burgemeester van Amsterdam Job Cohen hem een koninklijke onderscheiding opspeldde. Eerder al won Assadaaka de diversiteitsprijs van de stad. “Maar er is nog een lange weg te gaan,” relativeert El Mesri zelf het koninklijke lintje. “Zo’n lintje is leuk, maar geridderd word je door jezelf, door naar jezelf te kijken en te blijven bijleren. Zonder introspectie blijf je je hele leven een bedelaar die wacht op gunsten van anderen.” Die levensvisie brengt hem terug bij de eenzame oude moslimmannen: “ Ze zijn bijna allemaal ziek. Fysiek en de meesten ook psychisch. In het theehuis zie je ze niet meer want ze schamen zich voor de jongere generatie. Toen die er voor de economische crisis nog waren, ontmoetten ze elkaar nog in buurthuizen. Nu gaan ze naar de moskee. Niet omdat ze plotseling zulke goede moslims zijn geworden, maar omdat dat nog de enige plek is waar ze voor hun gevoel buitenshuis naartoe kunnen.”

 

Vleugel

Bij het stadsbestuur en zorgorganisaties pleit El Mesri voor verzorgingstehuizen die meer multicultureel zijn. Qua inrichting en met verzorgend personeel dat geschoold is in de omgang met ouderen uit andere culturen. “Oude moslims vertikken het nu om zo’n tehuis in te gaan. Ze zijn bang er niet goed te worden behandeld en willen geen bezienswaardigheid zijn.” Fel gekant is hij tegen het idee van Islamitische verzorgingstehuizen: “Dan creëer je weer getto’s. Ik ben juist voor meer cohesie. Dus gewone verzorgingstehuizen met bijvoorbeeld een vleugel voor moslims, met halal eten en een theehuis. En waarom niet met een kleine bazaar met buitenlandse spulletjes.” Hij verzekert dat veel moslimouderen er ook zo over denken: “Die zitten niet te wachten op een apart tehuis. Na al die jaren hier en zonder nog familie in eigen land voelen ze zich in dit land toch wel thuis. Dus verkiezen ze een gewoon verzorgingstehuis mits het voor hen laagdrempelig is.”

 

Apen

Maar zijn oproep tot “cultureel diverse” verzorgingstehuizen vindt tot nu toe geen gehoor: “Men vindt het een goed idee. Maar door de economische crisis gaat het toch telkens niet door.” Ook met zijn idee voor een ‘multicultureel inloophuis’ in de stad wil het niet vlotten. Zodat Assadaaka voor het organiseren van activiteiten nu alleen op avonden terecht kan in het activiteitencentrum Rumah Kami in Amsterdam-Oost. Wat voor het realiseren van plannen volgens El Mesri zou helpen, is als verschillende migrantenorganisaties meer met elkaar zouden samenwerken. Maar tegelijkertijd heeft hij daar ook bedenkingen bij: “Andere organisaties roepen nog te veel dat migranten zielig zijn of te oud en een tolk nodig hebben.” Maar hij geeft de hoop niet op. Met elkaar in contact blijven staat voor hem voorop in zulk soort gesprekken: “Ik wil mensen niet afschrikken, niets forceren.” “Kaartspelen met apen” noemt hij het voor zichzelf, waarbij hij gebaart naar twee schilderijtjes van apen aan de muur. Niet belerend maar haast vaderlijk: “Wat mij is overkomen heeft mij extra weerbaar gemaakt. Anderen zijn ook wel eens door een slang gebeten maar daardoor nu bang voor een tuinslang. Terwijl we juist af moeten van die slachtofferrol.”

 

Kast

Andere islamitische organisaties vinden El Mesri te liberaal. Omdat hij vrouwen aanspoort het heft in eigen hand te nemen en omdat hij opkomt voor homo’s. “Ik ben zelfs bedreigd. Maar als ik voor een groep moslimvrouwen spreek, zie ik gewoon dat de meesten ook eenzaam zijn, ook al ontkennen ze dat zelf. En homo’s hebben het in de islamitische wereld helemaal zwaar. Ze leiden een verborgen bestaan en zijn heel erg eenzaam. Ook in Amsterdam. Zelf begeleid ik een imam die homo is. Zo’n man verkeert in grote gewetensnood. Dus bij Assadaaka leren we vrouwen en homo’s praten over hun eenzaamheid en er iets tegen te ondernemen. Voor homo’s betekent dat uit de kast durven komen. Nergens in de koran staat duidelijk dat homoseksualiteit verboden is.”

 

Syrië

El Mesri ziet nu hoe de economische crisis veel migrantengezinnen confronteert met werkloosheid en armoede. En hoe vereenzaamde moslimjongeren daardoor vatbaar worden voor politiek-religieuze propaganda. “Als je eenzaam bent, ga je radicaliseren en word je een makkelijke prooi voor ronselaars,” verklaart hij de groeiende groep jihadreizigers naar Syrië. Met ‘weerbaarheidstrainingen’ probeert Assadaaka die jongeren op andere gedachten te brengen. Tegelijkertijd probeert El Mesri begrip voor ze op te brengen, door dichterlijk terug te blikken op z’n eigen bestaan als migrant: “De ziel van de migrant dwaalt en huilt want hij is niet stabiel maar verborgen eenzaam. Mijn ziel is hier nu aan het wennen. Ik voel mij nu een Nederlander maar Marokko blijft ook mijn land. Daar heb je dus meteen het probleem: de ziel van de migrant die niet kan kiezen.”

 

3 juli 2013

 

http://www.eenzaam.nl/de%20samenleving%20en%20eenzaamheid/strijders%20tegen%20eenzaamheid/ahmed%20el%20mesri

Thema: ‘Samen op weg naar nieuwe perspectieven’

 

 

 

 

 

 

 

 

Assadaaka Community heeft het seizoen 2012–2013 feestelijk afgesloten op maandag 1 juli jl. Daarbij hebben we  ook voor de Taalwinkel de certificaten uitgereikt. De opkomst van  leerlingen, docenten, leden, vrienden en geïnteresseerden was groot.  Het was net als alle afgelopen jaren  een gezellige en geslaagde avond.

Hier volgt de toespraak van Ahmed El Mesri de oprichter van Assadaaka Community.

Bij de afsluiting van het seizoen –

‘samen op weg naar nieuwe perspectieven’

1 juli 2013

Beste mensen van Assadaaka Community, lieve vrienden, collega’s, medewerkers en leerlingen – van harte welkom allemaal!

Vandaag sluiten wij voor de 24^e keer een cursusjaar feestelijk af.

Ik wil graag  een paar belangrijke zaken onder uw aandacht brengen.

Wij van Assadaaka Community kunnen trots zijn op elkaar en op wat we steeds opnieuw voor elkaar krijgen! Assadaaka Community is oorspronkelijk en doelbewust opgericht als een multiculturele vereniging binnen de buurt en daarbuiten. En dat multiculturele karakter is niet ontstaan vanuit een politieke achtergrond maar vanuit een sociale noodzaak om mensen over en weer met elkaar te laten kennismaken en omgaan. Mensen die, min of meer toevallig, bij elkaar in de buurt wonen in Amsterdam en die, daarom alleen al, het hier moeten zien te redden met elkaar. Uit welk land je ook komt, welk geloof je ook al of niet hebt, van welke seksuele geaardheid ook, oud of jong, man of vrouw – iedereen is welkom bij ons.

Wat bij ons voorop staat is dat je wordt aangespoord om jezelf niet als ‘anders’ te beschouwen, en om te ontdekken dat je hoe dan ook méé kunt doen, ongeacht je afkomst, religie, je opleiding, je seksuele geaardheid, je voorgeschiedenis en je huidige leefomstandigheid. Iedereen wordt aangespoord om het eigen leven in eigen hand te nemen en bij te dragen naar eigen kunnen.

Wij denken niet in eilandjes van bevolkingsgroepen, wij zien in de eerste plaats mensen. Een mens die ergens geboren is, een nationaliteit heeft, iets doet in zijn of haar leven en nu hier in Amsterdam woont, samen met andere Amsterdammers. 

En een mens die misschien wel hulp kan gebruiken. Hulp met de Nederlandse taal, hulp bij het vinden van de weg naar instanties, hulp bij omgaan met een beperking, hulp bij contact maken met buurtgenoten en lotgenoten.

Veel van onze bezoekers die nu hier als vrijwilliger werkzaam zijn en zo hun plek hebben gevonden binnen onze vereniging, zijn ooit bij ons binnengekomen met een hulpvraag. Gaandeweg zijn ze mee gaan draaien met onze activiteiten en hebben zo een eigen plek gevonden binnen ons werk en binnen de buurt.

Want Assadaaka Community is en blijft een vrijwilligersorganisatie, gericht op de buurt.

Dat woord ‘vrijwilligerswerk’ wordt nogal eens beschouwd als ‘maar’ onbetaald werk. Als werk dat gedaan wordt omdat veel mensen geen betaald werk kunnen vinden. Natuurlijk, dat is zo, en dat is op zich al triest genoeg!

Maar dat is maar één aspect van het werk. Vergeten wordt dan vaak dat onze huidige maatschappij niet kan functioneren zonder vrijwilligerswerk: veel instanties en organisaties draaien voor een groot deel op het werk dat gedaan wordt door vrijwilligers. Bijvoorbeeld in de zorg, in het onderwijs, in allerlei buurtprojecten, in culturele projecten en in belangenverenigingen voor groepen in onze samenleving die anders niet méé zouden kunnen doen en meer en meer in isolement dreigen te raken.

Aan de andere kant is vrijwilligerswerk voor mensen juist een gelegenheid om zèlf contact te maken en te onderhouden, om zèlf de deur uit te komen en betrokken te zijn bij anderen en bij wat er leeft in de buurt. Het is een manier om maatschappelijk betrokken te blijven, om zelfrespect te winnen en te behouden; en om de eigen ervaring te delen en zo anderen te helpen. Professionals kunnen vaak niet datgene wat vrijwilligers wel kunnen, want professionals hebben vaak de tijd niet, ze zijn vaak niet ervaringsdeskundig , handelen doorgaans vanuit wat ze theoretisch geleerd hebben en hebben te weinig ruimte voor de ‘menselijke kant’.

Dames en heren, vrijwilligers werk is broodnodig! En zeker in deze tijd, van economische teruggang, waarin veel mensen dreigen nog verder in sociaal isolement te geraken. Assadaaka Community wil met haar activiteiten en de inzet van haar vrijwilligers blijven bijdragen aan armoedebestrijding en sociaal isolement.

Wij willen blijven staan voor verbinding, voor sociale cohesie en het doorbreken van isolement. Wij willen dat iederéén meedoet. En daarvoor hoef je niets op te geven van je identiteit – juist niet.

Wij vragen juist van je om met alles wat en wie je bent je eigen persoonlijke bijdrage te leveren. Omdat we geloven dat ieder mens naar eigen aard en vermogen iets heeft bij te dragen aan het geheel. En wij geloven in de kracht van sámen.

Zo willen wij een plek zijn en blijven die mensen de gelegenheid biedt hun eigenwaarde te erkennen en anderen bij te staan hun eigenwaarde te gaan herkennen. Je doet het voor jezelf, èn je doet het samen voor elkaar. Samen ben je op weg naar nieuwe perspectieven.

Daarom wil ik hier heel graag alle vrijwilligers bedanken voor hun enthousiaste inzet en hun prachtig werk van het afgelopen seizoen! Wij zijn ongelooflijk trots op het werk dat jullie doen. Laten we vooral doorgaan op deze weg!

Wij zijn heel blij  met de samenwerking met stichting Onze Hoop, vrouwencentrum De Bloem en Centro Cultural de Hispanohablantes. Wij herkennen elkaar in onze wederzijdse doelstellingen en zijn als organisaties een prima aanvulling op elkaars werk. 

Ook wil ik graag nog bedanken stichting Maagdenhuis, stichting Porticus, stadsdeel Oost, de gemeente Amsterdam, Cliëntenbelang Amsterdam en Pontius Advocaten die ons werk mogelijk hebben gemaakt. 

Ter afsluiting wens ik iedereen hier een heel fijne vakantie! Doe nieuwe krachten op en geniet! Wij zien u allen heel graag het volgend seizoen weer gezond en wel terug.

Dank u wel.

 

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Assadaaka Community.

E. info@assadaaka.nl of W. www.assadaaka.nl (020) 7525131 (06-47440672).