Abdel is in gesprek met een groep mannen over seksuele diversiteit.
Beste mensen,
Vanavond besteden we aandacht aan
levenswijzen die van de seksuele standaardnorm afwijken. De ervaring leert ons
dat praten over seksualiteit en openheid erover op zich al lastig zijn, wanneer
het dan nog gaat om een levenswijze die van de norm afwijkt – waarbij ik onder
norm, om het duidelijk te maken, versta: heteroseksueel getrouwd – en dat kan
allerlei vormen zijn die anders zijn dan heteroseksueel getrouwd, dus ook
ongehuwd samenwonen, éénoudergezinnen, homoseksuelen enzovoort, dan is het nog
eens extra moeilijk. Vandaar dat wij hier op deze bijeenkomst aandacht voor
willen vragen en het bespreekbaar willen maken.
Soms lijkt het erop alsof wij wat betreft
acceptatie van seksueel ander gedrag weer een stap terugdoen in de tijd. We
kunnen hierbij denken aan de bemoeienis van de Turkse regering over het
lesbische paar dat een Turkse jongen geadopteerd heeft en de moeder van het
kind die de adoptie wil intrekken op basis van het homoseksueel zijn van het
stel, maar we kunnen ook denken aan het tolereren van weigerambtenaren –
ambtenaren van de burgerlijke stand die weigeren mensen van hetzelfde geslacht
te huwen, alsmede geweld tegen homo's en andere vormen van intolerant gedrag.
Kwalijke ontwikkelingen, die wij niet willen en die wij niet kunnen tolereren.
Daarom is het belangrijk om voorlichting te geven, waar wij niet vroeg genoeg
mee kunnen beginnen.
Dat betekent dat ook op scholen al
afwijkende vormen van leven, samenwonen, relaties, bespreekbaar gemaakt moeten
worden. Het blijft natuurlijk uiteindelijk ieders eigen keuze hoe het leven in
te richten, maar begrip opbrengen voor andere levenswijzen is niet alleen
noodzakelijk, het is ook levensverrijkend. Mensen niet bij voorbaat uitsluiten
omdat zij niet precies zo leven als wij, zodat je open kunt blijven staan om
vriendschap met hen te sluiten. De Assadaaka Community heeft in haar meer dan
twintigjarige bestaan altijd gepleit voor tolerantie, voor bevorderen van de
veelkleurigheid in de maatschappij en dat geldt net zo goed voor andere
levenswijzen.
Omdat het zo een belangrijk, maar tevens
beladen onderwerp is, hebben wij er al meer aandacht aan besteed, dit jaar nog
op 25 januari, 15 maart en juist vandaag 2 april in samenwerking met stichting
De Bloem en stichting Sadhna en stichting Onze Hoop.
Tevens maak ik bij deze gebruik van de
gelegenheid om te wijzen op de werkconferentie die het stadsdeel zal organiseren
in de Meevaart op 4 april a.s.. We kunnen er helaas niet van uitgaan dat door
de aandacht die wij besteden aan seksuele diversiteit de problemen vanzelf
zullen verdwijnen.
Sommige mensen praten makkelijker over hun
persoonlijke leven en hun seksleven, maar mijn ervaring is dat het zeker voor
mensen met een niet-westerse culturele achtergrond over het algemeen moeilijker
is om hierover te praten dan voor mensen van Nederlandse afkomst – over het
algemeen, natuurlijk, dit gaat zeker niet voor iedereen op. Als wij seksuele
diversiteit bespreekbaar kunnen maken bij etnische minderheden, bij ouders, bij
zelforganisaties en onderwijsorganisaties alsmede bij religieuze instellingen,
dan hebben wij al een heleboel gewonnen. Praten immers is het begin van het
doorbreken van het taboe, het begin van begrip voor elkaar krijgen en
harmonieus met elkaar samenleven, een belangrijke voorwaarde voor een betere
maatschappij.
Daarom ben ik ook blij dat jullie hier
naartoe gekomen zijn, dat geeft immers al aan dat jullie het een belangrijk
onderwerp vinden.
Ik wens u allen een fijne en leerzame avond
toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten