dinsdag 24 januari 2012

Toespraak Ahmed El Mesri op VRIJDAG 20 JANUARI jl.Themabijeenkomst Veiligheid op het Makassarplein

 


Op VRIJDAG 20 JANUARI jl. organiseerde de multiculturele vereniging voor vriendschap Assadaaka in Centrum Ruma Khami een thema-avond: Themabijeenkomst Veiligheid op het Makassarplein. Doelstelling van de themabijeenkomst was om de problematiek van hangjongeren en de veiligheid op het Makassarplein in de Indische-buurt. Hier volgt de toespraak van Ahmed El Mesri. voorzitter Assadaaka.

Themabijeenkomst: ”Veiligheid op het Makassarplein”
Goedenavond, dames en heren,

Assadaaka organiseert vanavond een bijeenkomst over veiligheid in de buurt in het algemeen en op het Makassarplein in het bijzonder. Er doen geruchten de ronde dat het Makassarplein één van de onveiligste pleinen in de buurt, zelfs in Amsterdam is. De stadsdeelpolitiek heeft zijn eigen manier om hier een oplossing voor te vinden, maar aan de oplossingen die er al zijn, wordt geen aandacht gegeven. Assadaaka zit nu al een jaar in buurtcentrum Ruma Khami, waar wij ook deze avond organiseren, en in die tijd is het plein alleen maar veiliger geworden, mede dankzij de centrale rol die Assadaaka gegeven heeft aan dit centrum, een laagdrempelige plek waar buurtbewoners zich prettig voelen, waar de deur altijd openstaat en waar iedereen welkom is voor een gesprek, om bij elkaar te komen, met elkaar van gedachten te wisselen, ook over de rol die buurtbewoners kunnen spelen in het veiliger en leefbaarder maken van de wijk.

Ik ben Ahmed El Mesri, oprichter en voorzitter van de multiculturele vereniging Assadaaka.

Eind vorig jaar heeft onze stadsdeelvoorzitter, mevrouw Fatima Elatik, aandacht gevraagd voor de toenemende overlast van Marokkaanse jongeren; wij vinden dit raar, want er is niet te ontkennen dat door de bezuinigingen op het jongerenwerk van de afgelopen jaren er voor jonge mensen nauwelijks meer iets te doen is in de buurt. Het is dan ook niet meer dan logisch dat jongeren bij elkaar komen om nog te proberen zich te vermaken.

Soms, dat zullen wij niet ontkennen, leidt één en ander tot een zekere mate van baldadigheid of zo u wilt, zelfs geweld. Het is echter maar de vraag of deze ‘hangjongerenproblematiek’ op te lossen is door, zoals mevrouw Elatik voorstelt, de ouders verantwoordelijk te stellen en zelfs eventueel te korten op hun uitkering, iets waar, zoals de fractievoorzitter van de SP, Meta Meijer, zegt: de politiek gaat daar helemaal niet over. Het zijn weer loze woorden die alleen maar discussie uitlokken, maar zinloze discussies.

Wij willen vanavond gaan kijken welke maatregelen genomen kunnen worden om tot daadwerkelijke oplossingen te komen, oplossingen die wij al voor een belangrijk deel aangedragen hebben – en nog steeds aandragen. Wij moeten ophouden met stigmatiseren in de zin van ‘hangjongeren’. Het woord ‘jongeren’ durven wij nauwelijks meer in de mond te nemen, omdat het bijna synoniem geworden lijkt te zijn met ‘hangjongeren’. Terwijl de oorzaak van de problematiek zo duidelijk is als wat: bezuinigingen op het jongerenwerk hebben ertoe geleid dat er geen of nauwelijks nog voorzieningen zijn waar jonge mensen naar toe kunnen in hun vrije tijd.

En de ‘overlast’ die vervolgens veroorzaakt wordt, wordt met miljoenen euro’s kostende investering, met name in straatcoaches, weer bestreden. Hoezo bezuinigingen, vragen wij ons dan af; aan de ene kant wordt er voor honderdduizenden bezuinigd op jongerenwerk, op buurthuizen, op allerlei voorzieningen – en als die voorzieningen eenmaal weg zijn, dan kan je ze niet zomaar weer terugkrijgen – , aan de andere kant moet er dan voor miljoenen uitgetrokken worden om de problemen aan te pakken die ontstaan door deze nieuwe situatie.

Wij van Assadaaka hebben al laten zien dat de oplossingen veel gemakkelijker en goedkoper zijn dan vanuit de stadsdeelpolitiek veelal gesuggereerd wordt: mensen moeten betrokken worden bij hun buurt, bij hun woon- en werkomgeving. En dat geldt natuurlijk niet alleen voor volwassenen, maar net zo goed voor jongeren. Wij hebben van Ruma Khami een centrum van het Makassarplein gemaakt, waarmee wij de onveiligheid – of zelfs veelal vermeende onveiligheid – aangepakt hebben.

Vanavond willen wij het dan ook hebben over de kern van de problematiek van onveiligheid: waardoor ontstaat het gevoel van onveiligheid – vaak immers is het niet eens onveiligheid zelf, maar eerder een gevoel van – en wat kunnen wij eraan doen? Wij denken dat het in ieder geval heel belangrijk is mensen niet te stigmatiseren: niet de beschuldigende vinger te wijzen naar jongeren noch naar ouders, maar om met elkaar in dialoog te gaan. Zo kunnen wij komen tot een oplossing en tot een buurt die daadwerkelijk veiliger is en fijner om te wonen. Participatie en sociale cohesie: soms kan je denken dat het lege begrippen geworden zijn, niet meer dan woorden, maar Assadaaka heeft ze altijd hoog in het vaandel staan en, wat belangrijker is, brengt ze ook in de praktijk, zoals het afgelopen jaar in Ruma Khami aangetoond heeft. Wij gaan er gezamenlijk de schouders onder zetten, vanuit de instelling dat we allemaal ons steentje kunnen bijdragen aan een veiliger buurt – een fijnere buurt om te wonen, te werken, te leven.

Assadaaka heeft er altijd naar gestreefd om het Makassarplein veilig en leefbaar te maken voor haar bezoekers en omwonenden. Wij denken dat wij daar goed in geslaagd zijn. Denkt u er ook zo over? Laat u ons dat weten! Wij horen graag uw mening.

Toespraak Ahmed El Mesri op 20 januari 2012 - Themabijeenkomst Veiligheid op het Makassarplein

Geen opmerkingen:

Een reactie posten